ارک لوکاک، مسئول ارشد برنامه‌های انسان‌دوستانه ملل متحد، گفته این دو نقطه مرزی برای میلیون‌ها غیرنظامی سوری که سازمان ملل مستقیما به آن‌ها دسترسی ندارند، «حیاتی» است.

کریستوفر هوسگن، سفیر آلمان در سازمان ملل، روز ۱۷ تیر ماه اعلام کرد قطعنامه رای نیاورده است؛ ۱۳ عضو به آن آری گفته بودند و دو عضو دیگر با آن مخالفت کرده‌اند.

فورا پس از اعلام شکست این قطعنامه، روسیه، یکی از مهم‌ترین متحدان دولت مرکزی سوریه، قطعنامه تازه‌ای ارائه کرد که بر پایه آن کمک‌رسانی‌ها از یک نقطه مرز ترکیه با سوریه و برای مدت ۶ ماه تمدید می‌شود.

در توضیح این موضوع، قطعنامه پیشنهادی روسیه گفته کمک‌رسانی‌ها کیفیت بهتری پیدا می‌کنند اگر تحت کنترل حکومت بشار اسد، و از طریق یکی از دو نقطه مرزی تحت کنترل دولت، باب‌السلام، انجام گیرد.

سفیر روسیه به دیگر اعضای شورای امنیت گفته اگر قطعنامه کشورش تصویب شود، کمک‌رسانی‌های مرزی ادامه پیدا خواهد کرد.

نتیجه رای‌گیری قطعنامه پیشنهادی روسیه قرار است روز ۱۸ تیر ماه به‌وقت آمریکا مشخص شود.

کمک‌رسانی‌ها به سوریه بدون دخالت دولت مرکزی در دمشق، از شش سال پیش به این سو، به‌صورت موقتی و زمان‌دار، تصویب شده‌است. اما تمدید آخری روز ۲۰ تیر پایان می‌یابد.

آن‌طور که خبرگزاری اسوشتیدپرس گزارش داده در جریان نشست شورای امنیت که به‌صورت مجازی برگزار شد، رادنی هانتر، نماینده آمریکا، به چین و روسیه به‌خاطر وتوی قطعنامه اولیه تاخته است.

هانتر گفته «ریاکاری فدراسیون روسیه و جمهوری خلق چین، برای برتری دادن سیاست بر زندگی مردم سوریه، در روند آن‌چه شورای امنیت انجام داده موجب شرم‌آوری‌ست».

سفیر چین از سوی دیگر واشینگتن و اتحادیه اروپا را به‌خاطر تحریم‌های یک‌جانبه علیه دولت مرکزی سوریه هدف انتقاد قرار داده‌است. در پاسخ نماینده آمریکا تاکید کرده این تحریم‌ها، کمک‌های انسان‌دوستانه را در بر نمی‌گیرد.

در میان نهادهای بین‌المللی، وتوی قطعنامه با انتقاد کمیته بین‌المللی نجات نیز روبه‌رو شده‌است؛ این سازمان غیرانتفاعی و فرادولتی گفته «حمایت از قطع کمک‌های زندگی‌بخش در میانه این همه‌گیری جهانی [کووید-۱۹] شرط عقل نیست، ولی دقیقا این اتفاق امروز رخ داد».

این کمیته نیز چین و روسیه را متهم کرده سیاست را برتری داده و زندگی مردم سوریه را با خطرات بیشتری روبه‌رو کرده‌اند.

پیش از این در زمستان گذشته، روسیه موفق شده بود شمار نقاط مرزی کمک‌رسانی‌ها از ترکیه به سوریه را از چهار به دو نقطه، و بازه زمانی قطعنامه‌ها را از یک سال به شش ماه کاهش دهد.

مسکو و پکن این طور دلیل می‌آورند که این کمک‌رسانی‌ها حق حاکمیت دولت مرکزی سوریه را نادیده می‌گیرد و در عین حال دمشق راسا می‌تواند کمک‌ها را پخش کند.

این دلایل اما از سوی کشورهای غربی و نیز دبیر کل سازمان ملل رد شده است؛ آن‌ها می‌گویند کمک‌رسانی‌های مرزی، تنها روش قابل اعتماد و اتکا برای انتقال کمک‌ها است و اگر قرار باشد از طریق دولت دمشق و تحت کنترل آن انجام شود، با موانع بسیاری روبه‌رو خواهد شد.

با استفاده از گزارش‌های اسوشیتدپرس و خبرگزاری فرانسه