وکاشنکو شنبه اول شهریور اعلام کرد کارخانه‌ای که کار نکند، باید به در آن قفل زد و از دوشنبه کارخانه‌هایی که به موج اعتراضات پیوسته‌اند، بسته خواهند شد.

وی سپس افزود زمانی که مردم آرام شدند، دوباره تصمیم می‌گیریم که چه کسانی را برای کار به کارخانه‌ها دعوت کنیم.

لوکاشنکو که

تسیخانوسکایا پس از آغاز سرکوب‌های خشن هواداران لوکاشنکو به لیتوانی پناه برده است. او روز شنبه خبر داد که قرار است با استیون بیگن، معاون وزیر خارجه آمریکا، در لیتوانی دیدار کند.

بر اساس گزارش‌ها، آقای بیگن بعد از این دیدار، نشستی نیز با وزاری دفاع و خارجه لیتوانی در رابطه با بحران بلاروس خواهد داشت و سپس راهی روسیه، مهمترین متحد لوکاشنکو می‌شود تا درباره این بحران با مقامات روسیه مذاکره کند.

بعد از اعتراضات سال ۲۰۱۴ اوکراین و فرار ویکتور یانوکویچ رئیس‌جمهور وقت اوکراین به روسیه، کرملین با حمایت از جدایی‌طلبان و جنگ‌های خونین، بخشی از خاک اوکراین را ضمیمه خاک خود کرد، موضوعی که با توجه به درخواست لوکاشنکو از همتای روس خود ولادیمیر پوتین برای «کمک نظامی و امنیتی»، نگرانی اتحادیه اروپا و آمریکا را برانگیخته است.

آقای لوکاشنکو روز شنبه گفت: «بحران کشور موضوعی است که خودش آن را حل خواهد کرد.»

گزارش‌ها همچنین حاکی است که روز جمعه ۳۱ مرداد دو تن از اعضای «شورای هماهنگی»، نهادی که اپوزیسیون در روزهای اخیر تشکیل داده، برای بازجویی احضار شدند. دولت بلاروس علیه اعضای این شورا پرونده تشکیل داده و لوکاشنکو این نهاد را به اقدام برای تصرف قدرت متهم کرده است.

قبلا اتحادیه اروپا سرکوب «خشن و گسترده» معترضان در بلاروس را محکوم کرده و تحریم‌هایی علیه کسانی که در سرکوب اعتراضات یا تلقب انتخاباتی دست داشتند، اعمال کرده است.

لوکاشنکو اتهام دستکاری در نتایج انتخابات را رد کرده و مدعی است ۸۰ درصد آرا را به دست آورده است، موضوعی که مخالفان و اتحادیه اروپا آن را رد کرده‌اند.

خانم تسیخانوسکایا مردم را به ادامه اعتراضات تا زمانی که لوکاشنکو از قدرت کنار رود، فراخوانده و گفته است وی دیر یا زود کنار خواهد رفت.

طی ۲۶ سال زمامداری خود با چالش مشروعیت و رانده شدن از قدرت مواجه است، بدون نام بردن از خانم سوتلانا تسیخانوسکایا، چهره اصلی مخالفان، به گفت: «سازمان‌دهندگان اعتراضات گسترده در کشورهای همسایه نشسته و از حمایت رهبران آن کشورها برخوردار هستند.»