طلبکاری، رجزخوانی و عناد در پذیرفتن مسئولیت خود، از خصوصیات مردمان منطقه ماست. طلبکاری از "سرنوشت"، از "تاریخ"، از هسایگان، از غرب، از ادیان مختلف، از سرداران فارتح تاریخ و هر چیز مربوط و نامربوط دیگر. این طلبکاری، همیشه توأم با ادعای برتری ذاتی ملت و کشور خودی است. آن "برتری" که توطئه های و فتنه های دشمنان (مخاطبین طلبکاریهای مذکور) مانع به ثمر نشستنش شده است. نوع ایرانی، تُرکی، کُردی، عربی و یهودی این طلبکاری، برای ایرانیان آشناست. اما ایرانیانی که "ارامنه" برای آنها یک اقلیت آرام و منضبط است، امکان آشنایی با نوع ارمنستانی این طلبکاری را نداشته اند. پاکستانی ها بعنوان یک "اقلیت" در بریتانیا، از نظر رعایت قانون در دجه غیرقابل مقایسه ای از اکثریت بومی جامعه، وضع بهتری دارند. ارامنه ایران نیز، بعنوان یک اقلیت کوچک غیر مسلمان، اصولا جماعتی مراعی قوانین و نظم عمومی بوده و سعی وافری برای دادن چهره یک اقلیت موفق از خود داشته اند و در این کار هم موفق بوده اند. اما سیاستمداران ماجراجویی که در جمهوری ارمنستان، از طریق پاکسازی اتنیکی علیه اهالی تُرک خود در پایان دهه 1980 میلادی، موفق به معماری "خالص"ترین کشور دنیا شده اند، دیگر مثل یک اقلیت مراقب وجهه خود در نظر اکثریت جامعه، عمل نمیکنند. برعکس، رهبران قدرت طلب جمهوری ارمنستان که در اوهام قرن نوزدهمی از خاکپرستی و کشورگشایی اسیر هستند، با پشتگرمی از حمایت روسیه و دیاسپورای ارامنی و مسیحیان متعصب دنیای غرب، بدون کوچکترین وقعی به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل و هرنوع افکار عمومی بین المللی، به اشغال اراضی یک کشور همسایه با توسل به مسخره ترین دلایل ادامه میدهند. با این وجود، وقتی رهبران این کشور قادر به دستکاری شرایط بازی نیستند، میتوانند در وضعیت دشواری از نظر توجیه سیاستهای تجاوزگرانه خود، قرار بگیرند که مصاحبه تاریخی اخیر بی بی سی بین المللی با نیکول پاشینیان، نمونه برجسته چنین مواردی است. با تشکر از دوست گرامی محمد انصاری نسخه دوبله به فارسی مصاحبه مزبور تقدیم علاقه مندان به موضوع همزیستی ملتهای منطقه میشود.

نکته مهم: نیکول پاشینیان جزو آندسته از سیاسیون غیرانگلیسی زبانی است که علیرغم تسلط ناکافی به زبان انگلیسی، در مجامع عمومی با این زبان ظاهر میشود و از این بابت، آماج حملات تند مخالفین سیاسی خود در داخل و خارج ارمنستان است. در این مصاحبه نیز، این ضعف وی در طی مصاحبه روشن است. او در جایی که به اهالی ارمنی قره باغ اشاره میکند، از کلمات eighteen nineteen percent استفاده میکند. آشکار است که منظور او، "80 تا 90 درصد" است اما آقای انصاری برای وفادار ماندن به اصل مصاحبه، این ارقام را مطابق آنچه آقای نیکول پاشینیان در مصاحبه گفته است، ترجمه کرده است.