رفتن به محتوای اصلی

من کی هستم؟
10.09.2020 - 07:21
من کی هستم؟!
• من «دوشیزه‌ی مکرمه» هستم؛ وقتی زن‌ها روی سرم قند می‌سابند و همزمان قند توی دلم آب می‌شود.
• من «مرحومه‌ی مغفوره» هستم؛ وقتی زیر یک سنگ سیاه گرانیت قشنگ خوابیده‌ام و احتمالاً هیچ خوابی نمی‌بینم.
• من «والده‌ی مکرمه» هستم؛ وقتی اعضای هیات‌مدیره‌ی شرکت پسرم برای خودشیرینی ۲۰ آگهی تسلیت در ۲۰ روزنامه‌ی معتبر چاپ می‌کنند.
• من «همسری مهربان و مادری فداکار» هستم، وقتی شوهرم، برای اثبات وفاداری‌اش (البته تا چهلم) آگهی وفات مرا در صفحه‌ی اول پرتیراژترین روزنامه‌ی شهر به چاپ می‌رساند.
• من «زوجه» هستم؛ وقتی شوهرم پس از چهار سال و دو ماه و سه روز به حکم قاضی دادگاه خانواده قبول می‌کند به من و دختر شش‌ساله‌ام، ماهیانه فقط بیست‌وپنج هزار تومان بدهد.
• من «سرپرست خانوار» هستم؛ وقتی شوهرم چهار سال پیش با کامیون قراضه‌اش از گردنه‌ی حیران رد نشد و برای همیشه در ته دره خوابید.
• من «خوشگله» هستم؛ وقتی پسرهای جوان محله زیر تیر چراغ برق، وقت‌شان را بی‌هوده می‌گذرانند.
• من «مجید» هستم؛ وقتی در ایستگاه چراغ برق، اتوبوس خط واحد می‌ایستد و شوهرم مرا از پیاده‌روی مقابل صدا می‌زند.
• من «ضعیفه» هستم؛ وقتی ریش‌سفیدهای فامیل می‌خواهند از برادر بزرگم حق ارثم را بگیرند.
• من «بی‌بی» هستم؛ وقتی تبدیل به یک شیء آرکاییک می‌شوم و نوه و نتیجه‌هایم تیک‌تیک از من عکس می‌گیرند.
• من «مامی» هستم؛ وقتی دختر نوجوانم در جشن تولد دوستش دروغ‌پردازی می‌کند.
• من «مادر» هستم؛ وقتی مورد شماتت همسرم قرار می‌گیرم چون آن روز به یک مهمانی زنانه رفته بودم و غذای بچه‌ها را درست نکرده بودم.
• من «زنیکه» هستم؛ وقتی مرد همسایه، تذکرم را در خصوص درست گذاشتن ماشین‌اش در پارکینگ می‌شنود.
• من «مامانی» هستم؛ وقتی بچه‌هایم خرم می‌کنند تا خلاف‌هایشان را به پدرشان نگویم.
• من «ننه» هستم؛ وقتی شلیته می‌پوشم و چارقدم را با سنجاق زیر گلویم محکم می‌کنم و نوه‌ام خجالت می‌کشد به دوستانش بگوید من مادربزرگش هستم. ... به آن‌ها می‌گوید من خدمت‌کار پیر مادرش هستم.
• من «یک کدبانوی تمام‌عیار» هستم؛ وقتی شوهرم آروغ‌های بودار می‌زند و کمربندش را روی شکم برآمده‌اش جابه‌جا می‌کند.
• من «بانو» هستم؛ وقتی از مرز پنجاه‌سالگی گذشته‌ام و هیچ مردی دلش نمی‌خواهد وقتش را با من تلف بکند.
• من در ماه اول عروسی‌ام؛ «خانم کوچولو، عروسک، ملوسک، خانمی، عزیزم، عشق من، پیشی، قشنگم، عسلم، ویتامین و ...» هستم.
• من در فریادهای شبانه‌ی شوهرم، وقتی دیر به خانه می‌آید و چند تار موی زنانه روی یقه‌ی کتش است و دهانش بوی سگ مرده می‌دهد، «سلیطه» هستم.
• من در محاوره‌ی دیرپای این کهن بوم؛ «دلیله‌ی محتاله، نفس محیله‌ی مکاره، مار، ابلیس، شجره‌ی مثمره، اثیری، لکاته و ...» هستم.
• دامادم به من «وروره جادو» می‌گوید.
• حاج‌آقا مرا «والده»‌ی آقا مصطفی صدا می‌زند.
• من «مادر فولادزره» هستم؛ وقتی بر سر حقوقم با این و آن می‌جنگم.
• مادرم مرا به خان روستا، «کنیز» شما معرفی می‌کند.
واقعا من کیستم؟!
** برگرفته از "آوند اندیشه "

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

هوشنگ اسدی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.