ماه گذشته و در حوادثی که در سازمان ملل متحد اتفاق افتاد، نشان داد که سیاست ترامپ در ایران یک شکست خطرناک بود. در سازمان ملل، ترامپ نتوانست حتی یکی از نزدیک‌ترین متحدان آمریکا را برای تمدید تحریم تسلیحاتی سازمان ملل متحد علیه ایران را متقاعد و همراه کند. تلاش بعدی او برای بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل متحد علیه ایران باعث شد که اعضای شورای امنیت متحد شوند. اکنون گزارش‌ها حاکی از آن است که ذخیره اورانیوم غنی‌شده ایران ۱۰ برابر بیش از آن زمانی است که من و باراک اوباما کاخ‌سفید را ترک گفتیم.

ما به‌سرعت نیاز به تغییر مسیر داریم. من هیچ توهمی در مورد چالش‌هایی که حکومت ایران برای منافع امنیتی آمریکا، دوستان و شرکای ما و مردم خود ایران ایجاد می‌کند، ندارم. اما برای مقابله با آن دو روش وجود دارد. یک راه هوشمندانه برای سختگیری و راه دیگر، راه ترامپ است. ترامپ نزدیک‌ترین و متحدان آمریکا را نادیده گرفته و از معامله‌ای که چشم و گوش جهان را در داخل برنامه هسته‌ای ایران قرار می‌داد و مسیرهای دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را مسدود می‌کرد - به تنهایی و بدون برنامه - خارج شد.

ترامپ بارها و بارها تنش‌ها را افزایش داده و ما را در خطر ایجاد یک جنگ جدید در خاورمیانه قرار داده است؛ بدون اینکه هیچ‌گونه استراتژی واقع‌بینانه و روشنی برای پایان بازی داشته باشد. او آمریکا را درگیر تنش‌های خطرناکی کرد که نیروهای ما را به خطر انداخت و سپس آسیب‌های مغزی سربازان آمریکایی را بعنوان “سردرد کوچک” تقلیل داد.

با هر معیار عینی که نگاه کنیم، سیاست فشار حداکثری ترامپ به نفع حکومت ایران و به زیان منافع آمریکا بوده است. پنج سال پیش، دیپلماسی تحت هدایت آمریکا به معامله‌ای دست یافت که اطمینان حاصل می‌کرد که ایران حداقل تا یکسال برای ساخت یک بمب و یا تهیه مواد آن زمان نیاز خواهد داشت. با خروج ترامپ از توافق زمان بازگشت و دستیابی ایران به بمب به چندماه کاهش یافته است و هیچ دیپلماسی جدی برای متوقف کردن این روند هم وجود ندارد.

نکته اصلی این است که ایران امروز و در زمان روی کار آمدن ترامپ یک گام به بمب هسته‌ای نزدیک‌تر شده و ترامپ هیچ پاسخی برای آن ندارد. پنج سال پیش، حتی روسیه و چین در کنار ما و متحدان اروپایی ما در پشت رویکرد آمریکا به برنامه هسته‌ای ایران ایستادند. اما امروز آمریکا تنها مانده است. سیاست‌های ترامپ، روسیه و چین را به ایران نزدیک‌تر کرده؛ درحالیکه روابط میان ما و متحدان اروپایی ما را به پایین‌ترین حد در دهه‌های اخیر رسانده است.

وقتی اوایل سال جاری تنش‌ها افزایش یافت، به جای اینکه به سمت آمریکا بیایند، متحدان اروپایی ما خواستار “حداکثر خویشتن‌داری و مسئولیت‌پذیری” و از همه طرف‌ها شدند. چرا؟ چون ترامپ توافقنامه‌ای را نقض كرد كه خود آمریكا در مورد آن مذاكره كرد و سپس بی‌پروا عمل كرد، دیگر قدرت‌های جهانی به جای تلاش در كنار ما برای مقابله با تهران، انرژی خود را صرف مخالفت با سیاست آمریكا می‌كنند. این ترکیب رویارویی و انزوا، ما را در بدترین شرایط قرار خواهد داد: شرایطی که نه تحریم تسلیحاتی یا تحریم‌های سریع سازمان ملل وجود دارد و نه هیچ توافقی برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران.

پنج سال پیش، ایران یک بازیگر بد منطقه‌ای بود که نیاز به بازدارندگی و فشار جدی داشت. اما طی همه این سال‌ها هیچ حمله بزرگی به نیروهای آمریکایی در منطقه انجام نداده بود. از زمان روی کار آمدن ترامپ، ایران یا متحدان آن دو نیروی آمریکایی و یک پیمانکار آمریکایی را کشته‌اند، بیش از ۱۰۰ سرباز آمریکایی را به‌شدت زخمی کرده‌اند، به تأسیسات نفتی عربستان آسیب رسانده‌اند و تعدادی از کشتی‌های تجاری در خلیج‌فارس را ا‌ز کار انداخته‌اند.

تا پیش از روی کار آمدن ترامپ، سال‌ها بود که هیچ حمله موشکی توسط شبه‌نظامیان به نیروها و پایگاه‌های آمریکا در عراق نشده بود. اما اکنون به طور منظم این اتفاق می‌افتد. ترامپ به جای بازگرداندن بازدارندگی، به ایران جسارت داده است. ترامپ به جای پایان دادن به “جنگ‌های بی‌پایان” بارها و بارها آمریکا را در آستانه جنگ جدید قرار داده است. اگر این همان چیزی است که ترامپ موفقیت می‌داند، من منتظرم که ببینم شکست چگونه به نظر می‌رسد.

خبر خوب این است که راه بهتری وجود دارد. در اینجا کاری است که من به عنوان رییس‌جمهور انجام می‌دهم:

اول، من تعهدی محکم خواهم داد تا مانع ایران از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای شوم.

دوم، من به تهران یک راه قابل‌قبول و معتبر برای بازگشت به دیپلماسی ارایه خواهم داد. اگر ایران به پیروی دقیق از مفاد توافق هسته‌ای برگردد، ایالات متحده مجددا به توافق می‌پیوندد و این نقطه آغاز مذاکرات بعدی ما با ایران خواهد بود. با همکاری و همراهی هم‌پیمانان خود، ضمن تقویت مفاد توافقنامه هسته‌ای، در تقویت آن، در مورد سایر حوزه‌های مورد نگرانی خود با ایران گفت‌وگو خواهیم کرد. این امور شامل توجه شدید به مساله بازداشت‌ها و زندانی کردن ناعادلانه شهروندان آمریکایی در ایران، دعوت این کشور به رعایت حقوق‌بشر و عدم نقض حقوق‌بشر، رفتارهایی از جمله اعدام کشتی‌گیر نوید افکاری در این هفته یا یازداشت زندانیان سیاسی همچون نسرین ستوده، وکیل حقوق بشر، است. ما با همکاری با شرکا خود تلاش خواهیم کرد تا تنش‌های منطقه‌ای از جمله جنگ در یمن را پایان دهیم.

من همچنین همه اقدامات لازم را انجام خواهم داد تا مطمئن شوم که تحریم‌های ایالات‌متحده مانع جنگ ایران علیه بیماری کووید-۱۹ نمی شود. در روز اول، سیاست ننگ‌آور ترامپ در منع سفر مسلمانان برای هدف قرار دادن تعدادی از کشورهای با اکثریت مسلمان و سایر کشورها را لغو خواهم کرد.

سوم، ما همچنان مانع فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده ایران در منطقه، که دوستان و شرکای ما در منطقه را تهدید می‌کند، خواهیم شد. با توجه به توافق‌نامه کمک امنیتی آمریکا به اسراییل که در زمان مسئولیت من به عنوان معاون رییس‌جمهور امضا شد، آمریکا همچنین با اسراییل همکاری نزدیک خواهد کرد تا اطمینان حاصل کند که می‌تواند از خود در برابر ایران و نمایندگانش دفاع کند. ما به استفاده از تحریم‌های هدفمند علیه نقض حقوق‌بشر در ایران، حمایت از تروریسم و ​​برنامه موشک‌های بالستیک ادامه خواهیم داد.

اگر ایران تقابل را انتخاب کند، من آماده دفاع از منافع حیاتی و سربازان خود هستم. اگر ایران گام‌هایی برای نشان دادن آماده بودن خود برای دپیلماسی بردارد، من آماده‌ام که مسیر دیپلماسی را طی کنم. با بازگشت جهان در كنار آمریكا، دولت بایدن اصلاح سیاست ایران را در اولویت قرار خواهد داد.

منبع:
https://www.cnn.com/2020/09/13/opinions/smarter-way-to-be-tough-on-iran-joe-biden/index.html

منبع ترجمه فارسی: کانال تلگرام راهبرد