۵ اکتبر، روز جهانی معلم را با یاد آموزگاران زندانی گرامی می داریم، روزی که در اکثر کشورهای جهان از معلمان به خاطر نقش آنها در پرورش نسل های آینده قدردانی می شود.

ارتقای صلح، ریشه کنی فقر و توسعه اقتصادی و اجتماعی همه در گرو آموزش هستند. دسترسی به آموزش، زنان، کودکان و جوانان را توانمند کرده و نسبت به حقوق حقه خود آگاه می کند؛ و در این میان، معلمان نقش مرکزی و غیرقابل جایگزین دارند و کیفیت آموزش در گرو پاسخگویی به حداقل رفاه و نیازهای معلمان است.

سایت کمیسیون ملی یونسکو در تاریخ ۵ اکتبر ۲۰۱۸ به مناسبت روز جهانی معلم، شاخص آموزش برتر را حق دسترسی به یک معلم متبحر و نیروی کار آموزشی قوی برای آموزش همه کودکان به خصوص کودکان مناطق محروم تر و در حاشیه مانده اعلام کرد. اما در ایران تحت حاکمیت ملایان، معلمی که امنیت شغلی، چتر حمایتی و بیمه ندارد، و حقوقش یک سوم معلمان رسمی است، انرژی و تمرکزی ندارد که بتواند نقش خود را در کیفیت آموزش و پرورش کودکان بارز و برجسته کند.

معلمان در اکثر نقاط دنیا این روز را در حالی جشن می‌گیرند که در ایران معلمان عدالت‌ خواه به بند کشیده شده‌اند. فعالان صنفی معلمان ایران حق برگزاری مجامع و تجمع آزاد و مستقل را ندارند و هرگونه تلاشی در این راستا با خطر اخراج از کار، تهدید، بازداشت و زندانی شدن مواجه است.

در ایران وضعیت زندگی فرهنگیان شریف کشورمان، از استانداردهای جهانی به شدت فاصله دارد. ماهها محرومیت معلمین از دریافت حقوق، تبعیض و بی عدالتی، محرومیت از دریافت پاداش و اضافه کاری، بیمه و حق درمان از جمله مسائلی هستند که زندگی را برای آنان دشوار کرده و دغدغه آنها را به جای کیفیت آموزش کودکان و نونهالان، به امرار حداقل معاش خود و خانواده هایشان سمت داده است.
مراکز رسمی اعلام کرده‌اند که در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ با کمبود نزدیک به ۳۰۰ هزار معلم مواجه هستند و این در حالی است که حقوق‌ های معوقه، معلمان حق‌التدریس، پیمانی و دائمی را در فشار بسیار زیاد اقتصادی قرار داده است.

معلمان متعهد ایرانی اینک در زندانهای مختلف کشور محبوس هستند. آنان اتهامشان اعتراض به تبعیض، نابرابری، پولی سازی آموزش و فاصله طبقاتی فاحش در مدارس است. معلمان البته به نقض اولیه حقوق خود که برخورداری از کانونها و تشکل های صنفی و سیاسی است که در قالب آن بتوانند فعالیتهای اجتماعی و سیاسی خود را سازمان دهند، معترض هستند.

به همه این دردها، ویروس کرونا را هم باید افزود که طی ۸ ماه گذشته باعث جان باختن ده ها معلم در سراسر ایران شده است و هر روز جانهای زیادی را طعمه خود می‌کند.

معلمان در زیر خط فقر

امروز اکثریت قریب به اتفاق معلمان ‌مدارس در ایران زیر خط فقر زندگی می کنند.
در نظام ولایت فقیه، آیا حرمت و منزلت معلم ، به‌ جا آورده شده است؟
کدام معلم است که در این نظام، شأن شخصی، اجتماعی، فرهنگی و شغلی‌اش رعایت شده باشد؟

جامعه فرهنگی و معلمان شریف بخصوص زنان معلم هیچ دل خوشی از خدمت در وزارت آموزش و پرورش این نظام ندارند. اینان با خون دل و رنج و مرارت و با عشق به شغل و تخصص شرافتمندانه‌ شان فرزندان ایران ‌زمین را می‌پرورند؛ ولی مابه ‌ازای خدمتی که بی‌منت نثار می‌کنند، نه آن‌که حقوق و مزایای کف زندگی‌شان را دریافت نمی‌کنند، بلکه وقتی لب به اعتراض می‌گشایند توسط انواع مأموران و لباس شخصی های خامنه‌ای، بی‌شرمانه مورد ضرب‌وشتم، دستگیری، زندان، شکنجه، محرومیت و تبعید واقع می‌شوند.

بسیاری از آنان برای تامین معیشت خانواده‌هایشان ناچارند پس از پایان کار در مدرسه، شغل دیگری پیدا کنند. بدین ترتیب ساعتها کار طاقت فرسا مستقیما بر امر تدریس و آموزش در سر کلاس تاثیر می گذارد و به ناچار کیفیت آنرا پائین می آورد. محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش سابق گفت: «معلمان همواره برای گذران زندگی و معیشت خود مجبور به داشتن شغل دوم بوده‌اند، بدون تعارف می‌گویم اگر معلمی بخواهد فقط از مسیر معلمی گذران زندگی کند، نمی‌تواند زندگی خود را در سطح متوسط اداره کند.» (خبرگزاری تسنیم – ۱۲ اسفند ۱۳۹۷)

وحید محمودی، اقتصاددان و استاد دانشگاه، گفت: «شغل دوم ۶۹ درصد معلمان راننده تاکسی است و ۵۴درصد معلمان فقر درآمدی و زمانی دارند.» (خبرگزاری تسنیم – ۱۲اسفند ۱۳۹۷)
به گزارش شهرآرا نیوز، محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه در پخش زنده اینستاگرامی درباره حقوق معلمان گفت: «متوسط حقوق فرهنگیان در سال ۹۹ به چیزی حدود ۵ میلیون تومان ارتقاء یافت».( ۲۶ فروردين ۱۳۹۹)

این وضعیت در حالی است که به گزارش رسانه های حکومتی خط فقر ۱۰ میلیون تومان شده است.

در کشورهای پیشرفته، بهبود زندگی حرفه ای و شخصی معلم مساوی با توسعه نظام تعلیم و تربیت است. در آمریکا حقوق معلمی که در هفته ۳۶ ساعت کار می کند ۵هزار دلار است، در حالی که حقوق یک معلم ایرانی سالانه کمتر از ۱۰هزار دلار است. (سایت جام جم آنلاین – ۱۳ اردیبهشت۹۶) البته این میزان درآمد در زمانی بوده که ارزش واحد پول ایران در برابر دلار سقوط شتابان کنونی را نداشت.

تله کرونا شلاقی مضاعف بر پیکر معلمان ایران شده است

بازگشایی مدارس به قتلگاهی برای معلمان و دانش آموزان تبدیل شده است. به گفته رسانه های حکومتی از زمان ورود ویروس کرونا به کشور تعداد زیادی از معلمان جان خود را از دست داده اند.

خبرگزاری رکنا، درتاریخ ۲۴شهریور۹۹،‌ از فوت خانم معلم گچسارانی بر اثر ابتلا به کرونا خبرداد. مدیر این مدرسه سیدطاهرحسینی گفت، این خانم معلم ۴۲ساله پیشینه هیچ بیماری فشارخون، دیابت ، چربی خون و غیره را هم نداشته است.

به گزارش خبرگزاری ایلنا، زهره رستمی معلم جوان گناوه ای بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشت. این معلم خوشنام ٢٧ ساله که در دو هفته گذشته بر اثر ابتلا به این ویروس کرونا بستری بود، شب گذشته در یکی از بیمارستان های شهر بوشهر دار فانی را وداع گفت.(۲۷شهریور۹۹)

خبرگزاری رکنا در تاریخ ۶شهریور۹۹ نوشت: در مدرسه راهنمایی دخترانه شاهد تقوی پیشگان، در خیابان لارستان تهران، ابتدای خیابان مطهری، چند دانش آموز ، ۳ ناظم، ۲ معلم قطعا به کرونا مبتلا شده اند. همچنین، یک سرایدار مشکوک به ابتلا به کووید ۱۹ است.

فاطمه نوروزیان سخنگوی دانشگاه علوم‌پزشکی هرمزگان از مبتلا شدن ۸ معلم، ۱دانشجو و ۱دانش آموز خبر داد.(رکنا۲۵شهریور۹۹)

دکتر پیام طبرسی رییس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری گفت: اگر با همین روال پیش برویم ممکن است آمار فوتی‌ها در روز به ۶۰۰ نفر هم برسد، به کرات در این چند روز معلم و دانش‌آموز مبتلا به کرونا داشتیم. (همشهری آنلاین۲۷شهریور۹۹)

وضعیت معلمان حق التدریسی

معلمان حق التدریسی از توانایی علمی و عملی با سابقه کاری زیاد برخوردارند اما حقوق آنان یک سوم معلمان رسمی و پیمانی و شرایط کاریشان سه برابر سخت تر است چرا که از هرگونه امتیاز و تسهیلات محروم هستند، از امنیت شغلی برخوردار نبوده و هنگام استخدام رسمی نادیده گرفته می شوند. اکثر معلمان حق التدریسی زن هستند.

معلمان حق التدریس در بسیاری موارد تا شش‌ ماه حقوق دریافت نمی‌کنند. اضافه ‌کاری معلمان تا ماه‌ ها پرداخت نمی‌شود.

صندوق ذخیره فرهنگیان که با هزینه خود معلمان درست شده است در خدمت منافع جناح‌ ها درآمده است.

یک معلم حق التدریسی زن می گوید: «در تابستان‌ها و عید حقوق نداریم؛ افزایش حقوق به ما تعلق نمی‌گیرد؛ ضمن اینکه مرخصی هم به ما تعلق نمی‌گیرد. هیچ تسهیلاتی نمی‌گیریم و عضو صندق ذخیره فرهنگیان هم نمی‌توانیم بشویم.»

یکی دیگر از معلمان حق‌التدریسی می گوید: «معلم حق‌التدریس با مدرک کارشناسی برای ۲۴ ساعت تدریس در هفته، ۹۷۰ هزار تومان و معلم دارای مدرک کارشناسی ارشد تا یک میلیون و ۱۰۰هزار تومان حقوق می‌گیرد.»‌ (خبرگزاری حکومتی فارس – ۱۸ مرداد ۱۳۹۸)

خبرگزاری تسنیم در روز ۲۳ شهریور ۱۳۹۸ نوشت: «وقتی حقوق معلم عقب می افتد نه تنها معیشت او آسیب می بیند، بلکه حکمرانی ما نیز دچار آسیب جدی می شود».

هزاران معلم حق التدریس، با قرار استخدام موقت با پائین‌ترین دستمزدها، سالها در دور افتاده‌ترین نقاط مشغول بکار هستند. آنها حتی از داشتن دفترچه بیمه درمانی هم محروم اند. بخش وسیعی از این معلمان‌که به دلیل کار در مناطق دورافتاده، قادر به پیدا کردن شغل دومی هم نیستند، ماههای تابستان را به کارگری و سخت ترین کارها ناچار می شوند. تعطیلات برای آنها، نه تنها به معنی آسودگی و رفع خستگی از ۹ماه کار تدریس مداوم نیست، بلکه با تن خسته و کوفته از کار طاقت فرسا، سال تحصیلی جدید را آغاز می کنند.

جای معلم مدرسه یا زندان و تبعید؟

معلمان و فرهنگیان یکی از اقشار معترض به سیاستهای مخرب دیکتاتوری ولی فقیه بوده و همواره به سرکوب و تبعیض، پولی کردن آموزش، کیفیت پایین تحصیل و حجاب اجباری اعتراض کرده اند. اما حکومت هم آنان را بی نصیب نگذاشته و در کنج زندانها با حبس های طویل المدت و شکنجه و شلاق و سلولهای انفرادی پاسخ آنان را داده است. اما با همه ظلم و ستم و سرکوبی که طی۴۱سال برمعلمان اعمال شده، نام آموزگاران آزادیخواه ایران بر سر زبانها بوده است. چه بسیار آموزگارانی که در مسیر تحقق آزادی جان باختند. فرزاد کمانگر، آموزگار آزاده کردستان به کودکان آن خطه می‌آموخت: آ مثل «آزادی»، ب مثل «باور داشتن» و پ مثل «پیروزی». گناه فرزاد کمانگر این بود که به کودکان می‌آموخت آنچه بر شما می‌رود، ظلم است، نه سرنوشت.

روز جهانی معلم را با یاد آموزگاران زندانی گرامی می داریم

معلم و زندانی سیاسی ارژنگ داوودی، شاعر و نویسنده ایرانی مهندس مکانیک از دانشگاه تگزاس آمریکا در سال ۸۲ در نزدیکی دانشگاه تهران به جرم همکاری با خبرنگار کانادایی «جین کوکان» برای ساخت فیلم مستند «ایران ممنوع» بازداشت شد.
ارژنگ داوودی به خاطر آن به ۱۵سال زندان، ۷۴ضربه شلاق و محرومیت از حقوق اجتماعی شد. وی در ۱۵ سال گذشته، به زندان‌های مختلفی تبعید شده‌است.

ناهید فتحعلیان، فعال صنفی معلمان روز ۲۶فروردین۹۹، در تهران بازداشت شد. وی پس از بازجویی به بند زنان زندان اوین منتقل و روز۲۰ اردیبهشت ماه ۱۳۹۹، به یکی از سلول‌های انفرادی بند ۲۰۹ اوین منتقل شد. ۶ ماه از بازداشت این معلم بازنشسته می گذرد اما او همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برد. ناهید فتحعلیان به اتهام شرکت در اعتراضات آبان ۹۸ بازداشت شده است.

مهندس کشاورزی سید هاشم خواستار، معلم بازنشسته، عضو هیئت مدیره کانون صنفی معلمان مشهد و فعال مدنی است.

هاشم خواستار در پیگیری اعتراضات به وضعیت معیشتی و صنفی نابسامان معلمان در سالیان اخیر فعال بوده و بابت این فعالیتها از مهرماه سال۸۳ تاکنون به تناوب حبس های ۲ ساله و ۳ساله را کشیده است. در ۱۳ بهمن ۱۳۹۸ هاشم خواستار به ۱۶ سال زندان، سه سال تبعید به شهرستان نیکشهر و سه سال ممنوعیت خروج از کشور به اتهام امضاء یک نامه ای که خواستار استعفای خامنه‌ای و تغییر در پایه‌های قانون اساسی شده بودند، محکوم شد.

مهدی فراحی شاندیز ، مهندس برق و دبیر فیزیک و ریاضی دبیرستان‌های تهران میباشد. وی اولین بار در تجمع روزکارگر در پارک لاله در سال ۱۳۸۸ بازداشت و ۹ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین محبوس بود. از آن پس در پرونده سازی های وزارت اطلاعات با اتهامات واهی در زندان به سر میبرد .

خانم زینب همرنگ سیدبگلو از معلمان بازنشسته اردبیل حین سفر به آذربایجان غربی توسط مأموران اطلاعاتی در شهر خوی بازداشت شده و به بازداشتگاه این شهر منتقل گردید وی پس از ۵ روز حبس در خوی، جهت تحمل محکومیت صادره به زندان اوین منتقل شد.

هم چنین معلمان شریفی همچون محمد حبیبی و اسماعیل عبدی که تنها خواسته شان ارج نهادن به حرمت معلم، معیشت معلم و آموزش رایگان بوده است اکنون پشت میله های زندان به سر می برند.
ارگانهای بین المللی بارها خواستار آزادی معلمان در ایران شده اند. اما نظام پس مانده ولایت فقیه هرگز به این خواسته ها توجهی نکرده است.

جشن بزرگ روز جهانی معلم برای آموزگاران و آزادگان ایرانی زمانی است که ایران از ستم دیکتاتوری ولایت فقیه آزاد شود.  برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید.

به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution