رژیم ایران می خواهد برای صلح(!) زمان بخرد، آنهم زمان دراز. حالا رژیم، تمامیت ارضی آزربایجان را قبول می کند اما با اکراه و تسبیح و استخاره. زمان کشید تا اشغالگری این رژیم را به رخ جهانیان و به خودش گوشزد کنیم. حتی به ظاهر دفاع کردن لنگ لنگان رژیم از آزربایجان خود نوعی پیروزی بزرگ است. خامنه ای از اینهمه گندی که بالا زده خوشحال نیست. کار به جایی رسیده که متحدان فلسطینی خامنه ای ریاکاری و چاپلوسی و دورویی او را به وضوح دیده اند. آنها در کنار اردوغان و آزربایجان ایستاده اند و می پرسند که چرا اینهمه سال رژیم اشغالگر ایران از قاراباغ حمایت نکرد؟! و خامنه ای از ترس از دست دادن بخشی از جبهه مقاومت خویش به اجبار دارد شوی طرفداری می دهد. این رژیم در حقیقت فلسفه وجودی خود را زیر پا نهاده است. این کار را دهها سال پیش با حمایت از ارمنستان اشغالگر انجام داد و حالا با بی اعتنایی به اویغورها ادامه می دهد. این رژیم کثافتکاری های خود را با سرکوب حرکت ملی و آزادیخواه آزربایجان جنوبی ادامه می دهد. هنوز لبخندهای پلید روحانی را با رئیس جمهور ارمنستان اشغالگر نمی توانم هضم کنم. ما سرمست از آزادسازی قاراباغ به آزادسازی بخش اشغال شده بزرگ آزربایجان یعنی آزربایجان جنوبی می اندیشیم. این رژیم لازم نیست در مسئله قاراباغ « روبه صفتی» کند. بهتر است جوابگوی سرکوب و اشغال مردم تورک آزربایجان جنوبی، تورک های محصور در ایران کذایی، و عرب ها و بلوچ های اشغال شده باشد. 
مبارزان و سیاستمداران و نسل نوی آزربایجان جنوبی آنقدر از حیله ها و ترفندهای اشغالگری ایرانیت زخم خورده است که فریب رنگ عوض کردن های آن را نمی خورد. 
در مطبوعات خویش دارند جهت حمایت شفاهی و فریبکارانه بر ما منت می نهند. حمایت شما از آزربایجان پیشکش. شما بهتر است زندانیان ما را آزاد کنید، سرزمین و تمامیت ارضی آزربایجان جنوبی را بپذیرید و به این اشغال طولانی مدت پایان دهید، نه اینکه مثل ارمنی ها که پ ک ک را در قاراباغ اشغالی جای می دهند کردها و فارس ها را در شهرهای آزربایجان جنوبی اسکان دهید و خود آزربایجانی ها را با حیله ها و ترفندهای گوناگون به کوچ کردن و ترک دیار مجبور کنید. 
به رژیم اشغالگر ایران باید گفت که کشور آزربایجان و جهان تورک خودش جواب سگان هار اشغالگری را می دهد، شما پاسخگوی سرکوبگری و اشغالگری و ظلم و ستم خود باشید.