به دلایل متعدد برآمده ازنبود شرایط و امکانات تحریر و توزیع در  مسافرتی ناگهانی و نسبتا طولانی در این نوشتار«یاد بود مانند »تاخیر رخ داد و با تاسف از قصور دیگر دوستان همراه ،در جبران ما فات ....

 آری جواد شرف الدین همانطور که می پنداشت و می خواست  ایستاده جان به جان آفرین هم چون چهره کاریز مای ادب و سیاست این سرزمین «شادروان عبدالعلی برومند »با عزت تام و تمام تسلیم نمود  و بسلامت با طول عمر ی پر بار و پاکی بیمانندی زیست و وظیفه انسانی اجتماعی خود را به خوبی ادا نمود .

او با تعریفی واقعی معلمی آگاه ،متعهد با مفهوم متخصص ، دلسوز، شرافتمند ،پاک نیت ،منزه از هر گونه آلودگی  بیش از 4 دهه به آموزش فرزندان و جوانان این ملک و ملت همت گماشت  .

نگاه ملی و فعالیت ارزنده او در قامت عضو فعال ، خستگی نا پذیر و نمونه «جبهه ملی ایران »بدون هر گونه انحراف و بی توجهی به  منافع ملی (بطول بیش از 60 سال )از زمان رهبر ازاده ایرانیان چهره ماندگار ملی «دکترمحمد مصدق » بیانگر آزادگی ، اندیشمندی و میهن دوستی واقعی بود و از معترضین جدی انشعاب نا بخردانه فعلی .

او با پنداری نیک  در خدمت جامعه «واقعا تا پایان عمرطولانی با برکتش »همت گمارد .

سعادت همراهی با «شادروان جواد شرف الدین »را در منزل بزرگمرد صحنه سیاست و مدیریت علمی «حسین راضی  ادامه دهنده راه نخشب و پیروان این منش » که با همه اقتدارو اختیارات مالی و اداری ذره ای خطا در ایفای مسئولیت نسبتا طولانی و شایسته خوددر معاونت اجتماعی شهرداری تهران  نداشت و یادش نیکو ... در 50 سال قبل یافتم

و تا همین اواخر فرصت همراهی با وی را برای شرکت در نشست های  تشکیلات سیاسی جبهه مان (تضعیف شده برآمده از بی دقتی غیر موجه تمامی اعضائ ناظر و حاضر با هر عنوان ...)  داشته ام .

با بزرگداشت یادو امید به ادامه راه ، روش و منش او با همان سلامت و بزرگواری – بدور از هر گونه ادعا و در نهایت اعتماد بنفس ،صبوری و متانت ....ذکر خاطره از« تازه در گذشته  را »بی مناسبت نمیبیند :

شادروان منزل خود را«در حوالی خیابان دکتر فاطمی »که بشدت به این مبارز ملی  عشق می ورزید ....نا آگاهانه  به جریانی که جزء اولین های «صادر کننده  مدارک دانشگاهی بی پایه » آنهم با عناوین بین المللی بودند (که از ذکر نام و نشان انها پرهیز دارد و از بانیان توسعه مدرک گرائی در میهنمان بعداز تسلط حکومت و نظام فاقد نظم و برنامه بودند ) به اجاره داد .

 چون در آنزمان در آن حوالی ساکن بودم و چندین با ردر نشست هائی با میزبانیم ،آمده بود به توصیه او به این موضوع با نگاه علمی- سازمانی  بر خواسته از پیشینه طولانی «ارزش یابی مدارک تحصیلی عالی »در« سازمان سنجش آموزش کشور» برآمدم و در جلسات تبلیغاتی این جریان «حضور ی نه چندان  محسوس اما مستمر»تا دست یابی به قضاوتی مبتنی بردقت و بررسی اصولی «آنهم در مصاف با جریانی ریشه دار در سیستم مافیائی » داشتم .

نا گفته نماند  امروز مشابه بسیاری امور فقط از آن عناوین پر محتوا «برتابلوهای تشکیلات اموزش عالی» بدون قصد ستایش هر چند واجب از وظایف تشکیلات علمی قبل از دگر گونی بهمن 57 نامی برجای مانده است .

    که متاسفانه هر دوی ما مانند میلیون ها ایرانی با حضور در صحنه اعتراضات (بر آمده از تامین نیازهای اولیه و در پی آزادی و رفاه ناشی از سلامت عمل حکومت و شعارهائی از این دست) بر خواسته ازعرق وطن دوستی ومردم خواهی از چاله به چاه اوفتادیم ...

اعطای مدارک تحصیلی عالی بدون محتوی به افراد بر مبنای رابطه و عناوینی از قبیل مانند طی دوره نمایندگی (البته انتصابی شورای نگهبان )و وابستگی ها تحت عناوین مختلف هدیه میگردد و معیار دانائی را مشابه دیگر اقدامات جاهلانه به سوی نا بودی ارزشها و افت منزلتها کشانده اند ...

بنظر نگارنده  این جریان و توسعه موقت آن  نیز نشات گرفته از همان بینش و روش  می بود ...... بگذرم که از هر فرصتی گریزی به ذکر مصیبت چندان نا موجه نیست !!

بعد از تحقیقات  لازم و ریشه یابی برخاسته از  نگاه مادی آلوده به منافع فردی و گروهی ،شادروان شرف الدین را به فسخ قرار دادش با مستاجر که بظاهر عقوبت اعمال خود را بعد از اعطای فراوان مدرک (که هنوز همه آنها افشا نشده و بنا به مصالح این قوم از امتیازات آن برخوردار مانده اند )..توصیه نمودم که با همه تحمل خسارتها و مقاومتهای در ظاهر قانونی ،چنان فر مود .....

با گرامیداشت  نام و خاطره این چهره مودب ،بی ادعا ، فروتن ، ملی اندیشمند ،خدمت گذار ملک ، ملت ، فرهنگ و ادب این آب و خاک مقدس و....

عرض ادب و همدردی فراوان با  آرزوی سلامتی برای هممسر گرامی ، فداکار ، پر تحمل و از همه مهمتر همراه ، یار و یاور – این دوست به حق شریف تازه در گذشته و فرزندان شایسته اوو بزرگداشتی ازانسانی  که  ازصحنه سیاست ایرانمان بدون هر گونه آلودگی باهمه خیر خواهی البته با تعریف فیزیکی کنار رفت و....

 تسلیت حضور  ملیون نیک پنداربزرگوارو با پوزش مجدد از تاخیر در انجام این وظیفه.