وظیفه یک روشنفکر متعهد پیدا کردن ریشه های یک پدیده است، ما می توانیم مصلحت گرایانه و محافظه کارانه بر اساس سکتاریسم آموزشی در مدارس ایران ضد عرب و ضد ترک شاهنامه فردوسی بدون بررسی علل تاریخی پیدایش اسلام سیاسی بعنوان ابزار مقابله با استعمار، براحتی در این مقطع تاریخی رشد اسلام گرائی افراطی و تروریستی را زیر ذره بین ببریم، 
کشورهای اسلامی در آسیا و آفریقا در همین یک قرن اخیر تحت شدیدترین استعمار اقتصادی کشورهای استعماری واقع شدند، افکار فاناتیک در آن کشورها شدیدا رشد داده شد و روشنفکران آن جوامع بی رحمانه قلع و قمع شدند.

طبیعتا در یک نزاع ساده بین دو نفر، طرفین دعوا به اولین ابزار دم دست مثل سنگ و چماق متوسل می شوند، و در اشل بالاتر قشر نسبتا آگاه جامعه با اتکا به یک تفکر جامعه پسند مردم را برای مبارزه با استعمار دور خود جمع می کند، مثلا در خود ایران فقط دو نوع ابزار فکری دم دست بود،
۱ - دین اسلام
۲ - ایدئولوژی مارکسیستی (بخاطر همسایگی با شوروی)
طببعتا تنها احزاب گوناگون اسلامی و چپی در ایران مطرح شدند، خبری از لیبرالیسم و یا سکولاریسم و یا پلورالیسم نبود، و اگر هم بود، قطعا حذف می شدند، طبیعتا استعمار در گذشته جزو ضرورتهای تاریخی انباشت سرمایه و تکامل صنایع غول پیکر بود، ولی نباید فراموش کرد که حاصل این تکامل صنعتی باید بشکل عادلانه به کشورهای مستعمره شده باید عودت داده می شد، و بجای حذف روشنفکران آن کشورها، آنها را برای پیشرفت صنایع کشورشان مورد حمایت قرار می دادند، این که نمی تواند تا ابد ادامه پیدا کند، یکی بیاید همه داشته های با ارزش مردمی را غارت کند، و خودش را به رفاه کامل برساند، و مردم کشور مستعمره هم قدرت سیر کردن شکم فرزندانشان را نداشته باشند، و تنها راه ادامه زندگی فرار از زادگاه و پناهنده شدن به کشورهای غنی باشد، تا زمانی که رفاه بدست آمده از کشورهای مستعمره برای ارتقاع صنعت و رفاه آنها باز نگردد، مسئله پناهندگی همانند کابوس خواب کشورهای غنی را پریشان خواهد کرد، آنها تا کی می توانند رل دوگانه رفاه و دمکراسی برای کشور ما و فقر و دیکتاتوری را برای کشور شما را بازی کنند، در دنیای مدرن ارتباط دیجیتالی دیگر این بازیها به آخر رسیده، در ضمن نباید فراموش کرد که هیچ پدیده ائی خود بخود بوجود نمی آید و خود بخود از بین نمی رود، متاسفانه کشور های ثروتمند و یا استعمارگران قدیمی بعد از غارت منابع مستعمرات، آنها را به حال خود رها کردند، و در آن جوامع چیزی بجز فاناتیکیسم بر جای نگذاشتند، و متاسفانه مردم آن جوامع تنها ابزاری که برای مبارزه می شناختند و می شناسند فاناتکیسم و اسلام است، همان چیزی که استعمارگران تخم آن را برای تحمیق آن مردم کاشتند، قبل از انقلاب در ایران مثل جنگل، هر روز یک مسجد با بلندگوهای چهار باندی در تمام نقاط کشور کاشته می شد، و در مقابل روشنفکران بخاطر خواندن یک کتاب ممنوعه در مورد دمکراسی و عدالت اجتماعی دهها سال حبس می گرفتند. یعنی در دنیای مترقی کسی نمی فهمید که آخر و عاقبت این مساجد به کجا ختم خواهد شد؟ و همین مساجد تبدیل به سنگر آخوندها خواهد شد؟ و یا در کل ایران کسی بهتر از خمینی پیدا نمی شد؟ که به نوفل لوشاتو فرانسه ببرند، و بعد هم در ماه نشانش دهند؟ در زمان شاه رساله خمینی در ایران ممنوع بود، ولی برای خبرنگاران تیز بین فرانسوی از جمله شارلی ابدو در پاریس در نزدیکی نوفل لوشاتو که ممنوع نبود، یعنی آنها نظر خمینی را در باره زن و وطی از دبر زن حائض کفاره ندارد، را نخوانده بودند؟ ( لواط با همسری که عادت ماهیانه شده مانع شرعی ندارد) خوب هم خوانده بودند، حالا با مسخره کردن انتزاعی و کودکانه سطحی مثلا ریش محمد چه چیزی را می خواهند عوض کنند، نتیجه اش ایجاد بدبینی و ایزوله کردن خارجی ها و مشکل کردن کاریابی خارجی ها در فرانسه و یک تو سری بر سر خارجی ها خواهد بود، شاید در زادگاه لغت شوونیسم خیلی هم بخاطر این اتفاقات ناگوار خوشحال هستند.
آنموقع که فرانسویها فسیل فاناتیک ماقبل تاریخ خمینی را سوار هواپیمای ایرفرانس می کردند و به تهران می فرستادند، باید فکرش را می کردند و بجای عکس خمینی در ماه، حلال بودن معاشقه مرد با همسر نابالغ حتی خردسال را از رساله خمینی درمیآوردند و در کره ماه به مردم ایران و دنیا نشان می دادند، تا مردم بفهمد که چه جانوری از فرانسه وارد ایران می شود، وقتی در سال شصت شلاقهای خمینی فرانسوی در زندانها به هوا برمی خواست و زیر پای آزادیخواهان را آش و لاش می کرد و هر روز صدهها نفر در حین دستگیری بقتل می رسیدند، و یا زیر شکنجه جان می باختند، و یا تیرباران و حلق آویز می شدند، آیا در آنموقع دولتها و احزاب و رسانه های حقوق  بشر فرانسه به خواب خلسه فرو رفته بودند؟ و یا مشغول غارت معادن و نفت کشورهای فقیر بودند؟ و یا برای چاپیدن جیب مردم دنیا، مشغول مخلوط کردن آب و الکل با عطر گل جنگلهای مستعمرات آفریقائی ((با مواد اولیه حداکثر ده سنتی)) برای تهیه اودکلن و عطر گرانبهای سیصد یوروئی شانل و (گرلین، کریستین دیور کارتیر، لانکوم پاریس، گیونچی، بالنسیاگا، کاچارل، هرمس، لاکوسته) و دیگر زباله های مردم فریب در شیشه های فانتزی بودند. آزادیخواهانی که در زمان شاه برای دستگیری آنها هزاران دلار جایزه تعیین می شد، بعد از انقلاب خمینی فرانسوی با آزادی تصنعی موقت یکی دو ساله طبق تجربیات فرانسویها در الجزایر و دستگیری احمد بن بلا و شناسائی تمام افراد صاحب فکر و سرشناس، بعد از انفجار هفت تیر حزب جمهوری اسلامی و تصفیه حساب درون دولتی همه رهبران گروهها را یکجا دستگیر و یکجا همه اشان را از سال ۶۰ تا ۶۳ قتل عام کردند، و امروز هم مریم رجوی دوقلوی ماده خمینی را ((در نول لوشاتو دیگر)) برای روز مبادا پرورش می دهند، تا اینبار مریم را هم در ستاره زهره به مردم نشان دهند.

در فرانسه عطری به قیمت دویست هزار یورو تولید می کنند علت گرانی این اودکلن به این دلیل است که کارشناسان با مشتری صحبت کرده و بر اساس بیوگرافی شخص از کودکی تا بزرگسالی منطبق بر شخصیت آن فرد ساخته می شود یک ایرانی رفته آنجا از زندگیش تعریف کرده ادرار کردند تو شیشه تحویلش دادند.