رفتن به محتوای اصلی

ما نیز چراغمان در آن خانه می سوزد!
در حمایت از بیانیه چهل و هشت نفر!
16.11.2020 - 00:21
ما نیز چراغمان در آن خانه می سوزد!
در حمایت از بیانیه چهل و هشت نفر!
در آستانه سال گرد روزهائی ایستاده ایم که که زیباترین فرزندان این آب وخاک در میان بهت واندوه میلیون ها ایرانی به رگبار ناکسان جانی از پای در افتادند.
جوانانی خشمگین ،معترض وبجان آمده از بیداد ،فساد ،بیکاری ،وناامیدی.جوانانی که بسیاری از آن ها در فاصله ای نه چندان دوربا امید بهبود زندگی وگشایشی درفضای کشوربه پای صندوق های رای رفته و به روحانی رای داده بودند. نسلی سوخته ،قربانی شده درحکومتی مستبد،متحجرکه دوام خود را در سرکوب مردم وتکیه برسرنیزه جانیان وآدمکشانی اجیر شده می بیند. سلاح بر دستشان می دهد ونواله در جیبشان میگذارد تا هر صدای آزادیخواهی و اعتراض مردمی را بخاک وخون بکشند.
هنوزچشمان محجوب وغمگین "محسن محمد پور"در زیر خاک بسته نشده وهنوز صدای غمگین دخترکی سیزده ساله که گیتار می زد ودر رسای آزادی میخواند خاموش نگردیده است! چشمانی که از ورای زمان بما می نگرند ومارا بداد خواهی فرا می خوانند.
هنوزیاد لذت خیره شدن درچشمان درخشان وهوشیارفرزند در چهار دیواری شکنجه گاه های رژیم، پدر"پویا بختیاری" این آزاده مرد نشسته درزندان را توان می بخشد!مردی که در خون خواهی فرزند سیمای کاوه آهنگر گرفته ودر برابر ضحاک تکیه داده برمسند ولایت سر به طغیان بر داشته است.
این خون ها هرگزبرزمین نمی ماند.چرا که جاری شده از تن یک ملت دردمند است دردرازنای تاریخ !عبور کرده ازمیان میلیون ها رگ تنیده در هم که، نیاز به عدالت،اندوده ،عشق ، امید وآزادی یک ملت را بیان می کند.شطی ازخون پاک که هیچ انسان آزادی خواهی نمی تواند بی تفاوت از کنار آن بگذرد!
بر بیانیه امضا شده در داخل کشور توسط چهل هشت نفر درآستانه کشتار آبان ماه سال نود هشت می نگرم بر امضا های نهاده شده بر پای آن! امضای کسانیکه سال ها تلاش کردند تا باب گفتگو وحرکت درجهت تغیرو اصلاح را با این حکومت اصلاح ناپذیربگشایند.اما برهردری که کوبیدند کسی در رویشان نگشود جز برروی آن هائی که بیعت بر ولایت کردند وجبهه سای حاکم مستبد وگرفتاردراوج خود خواهی وبزرگ بینی او وحامیان نظامیش گردیدند!
بیانیه چهل وهشت نفر نشانه امید بخشی است که نشان از فرو ریزی توهم اصلاح حکومت وشهامت نشانه رفتن دستگاه حکومتی غرق شده درفساد را با خود دارد!کسانی که بر میزان تغیر وتحولات جامعه، رسیدن کارد بر استخوان مردم ،نفرت و آمادگی انفجارآن ها! وبرتغیرنظربسیاری ازکار گذاران دیروز و ناراضیان امروز واقفند ومی دانند که رژیم در سراشیبی برگشت نا پذیری افتاده که همراه خود یک کشور وملت رانیز به نابودی می کشاند.
بیانیه تلاش می کند تصویری واقعی از آنچه در بیست وچهارم آبا ن گذشت ارائه دهد ازگشتارمردمی که "با اِشغال خیابانها اعتراض خود را به ظلم، بی کفایتی، ناکارآمدی و فساد فریاد زدند تا شاید که گوشی شنوا شود و دلی بلرزد؛ انحرافها متوقف شود و به نامردمی و جنگ علیه فقرا و تهیدستان خاتمه داده شود! اما پاسخ به اینهمه در آن هفته سیاه آبان مشت آهنین بود. دامنه این سرکوبِ کم سابقه و آتش خشونت سازمان داده شده حاصلی جز ریختن خون گرسنگان بر زمین و بازداشت توده های محروم نداشت. با وجود آنکه دامنه خشونت تا آنجا پیش رفت که صدای اعتراض به شدّتِ سرکوب حتی از اندرونی ساختار قدرت بلند شد اما در همان حال و بلافاصله دادگاهها با صدور احکام سنگین علیه بازداشت شدگان نشان دادند که کمترین قباحتی برای ایستادن در برابر خواست و اراده گرسنگان قایل نیستند.
بیانیه بدرستی بر سرنوشت و فرو پاشی نظام های سرکوبگر تاکید می کند و نگرانی خود را ازآنچه که این حکومت خود کامه می تواند برسر این سرزمین،استقلال ،تمامیت ارضی ویکپارچگی آن بیاورد ابراز می دارد!
بیانیه زیرکانه ابعاد گستردگی سرکوب، سبعیت وجنایت حکومت را در مقایسه با تمام سرکوب های قبل از انقلاب به چالش می کشد وهیاهوی دروغین رژیم را در ارتباط باجنایت وسرکوبگری حکومت های قبل انقلاب را نشان می دهد." تعداد انسانهای مظلومی که خون شان در آبان بر زمین جاری شد حتی بیش از جمع چهار شورش و اعتراض علیه استبداد پیش از انقلاب (قیام گوهر شاد۱۳۱۴، قیام سی تیر۱۳۳۱، قیام خرداد۱۳۴۲ و تظاهرات ۱۷ شهریور۱۳۵۷ )بود، چگونه تعداد قتل و کشتار در اعتراضات چند روزه آبان را توجیه می‌کنید؟"
چنین مقایسه ای وانتشاراین بیانیه در فضای سنگین و امنیتی حاکم بر ایران نشانه امید بخشی است که وقتی با" بیانیه چهارده نفر" در ارتباط با خواست برکناری ولی فقیه وپایمردی آن ها در ایستادگی به خواسته خود وتحمل شکنجه وزندان درهم می آمیزد.هر انسان آزادی خواه ومبارز را غرق درشهامت این مبارزان درون کشورمی سازد.حسی زیبا وامید بخش !چرا که می دانم نیروئی فراتراز این بیانیه دهندگان بر فراز کشور در پرواز است! روح بزرگ یک ملتی که عزم بر بر خاستن کرده! روح زنده شده یک ملت! روحی که نمی توان کشت ویا به زندان انداخت.
بیانیه ای که باید از آن استقبال کرد وشهامت امضا کنندگان آن را ستود! چرا که ما نیز تنی از آن ملتیم وچراغمان درآن خانه می سوزد
Missing media item.Missing media item.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.