همه سیاستمداران و فعالان اقتصادی کشور، اعم از بنیادها و شرکت های فرادولتی و همینطور بخش خصوصی چشم انتظار انتخابات آمریکابودند ولی واقعیت این است که سیاست های آمریکا بعد از انتخابات، تغییر عمده و موثری آنطور که حکومت مستولی بر دیارمان انتظار آنرا دارد و از هم اکنون برطبل رونق و بهبودی امور می کوبد ، نخواهد کرد و نباید انتظار داشت که با روی کار آمدن دموکرات ها، تحریم ها حتی تدریجی البته با این عملکرد نظام فاقد نظم و برنامه لغو شوند .
مردم آمریکا بیشتر در پی رشد اقتصادی، اشتغال پایدار و درآمد بیشتر ، افزایش رفاه، آرامش، آموزش و تفریح خود هستند و هر رئیس جمهوری که بتواند این انتظارات را  برآورده کند، محبوب تر است. به نظر ناظران و تحلیلگران سیاسى - اقتصادی ، ترامپ در سیاست داخلى، البته قبل از ظهور کرونا، بسیار موفق عمل کرد به طوری که نرخ بیکاری کاهش یافت و از 7 درصد به 2 درصد رسید. طبق پیش بینی بانک جهانی در سال ٢٠٢٢ هم میانگین رشد جهانی به دلیل ادامه آثار مخرب این ویروس کشنده منفی خواهد بود. در زمینه سیاست خارجی نیز صاحب نظران بیطرف میگویند رئیس ناکام علاقه مند به ادامه حضور در کاخ سفید ، با اندکی تفاوت آراء - موفق عمل کرده ، به ویژه در مورد نزدیکی برخی کشورهای عرب به اسرائیل همچنانکه پیش بینی میشود بشار اسد رند هشیار در آینده نه چندان دور  با این کشور متعدی به حقوق مسلم مردمان ساکن فلسطین ،  روابط دیپلماتیک برقرار کند !!، به یاد داریم : 
فشار حداکثری  تحریم های کاخ سفید به تنهایی  حتی بیشتر از تحریم های شورای امنیت و اتحادیه اروپا اثر بخشی خود را دارد - که البته مردمان پر تحمل و خواهان حفظ زیر ساختها و جان انسانها ، بیش از نظام فاقد نظم و برنامه ،دچار مشکل شده اند  . با توجه به روابط آشتی نا پذیر فعلی دولت شیطان بزرگ پس از آنکه در شورای امنیت در مورد پیشنهاد «عدم لغو معاملات تسلیحاتی حکومت ایران » درپی  برجام با دو رأی موافق ( همراه با جمهوری دومنیکن) مواجه شد بطور یک جانبه اقدامات خود را در زمینه فشار بیشتر به حکومت ضد مردمی ایران افزون ساخت . بهر حال  انتخاب بایدن هیچ تأثیر زود هنگامى بر تغییر و تحول اقتصاد بیمارگونه  و نابسامان کشورتحت اشغال جماعت جاهل و فاسد والبته با ادامه همین تبلیغات و شعارها نخواهد داشت .  سیاست آمریکا به نقطه ای رسیده که امکان تغییر دیر پاى آن توسط بایدن مستلزم گذشت زمان است. یادمان نرود جمهوری خواهان که سنا را در اختیار  خود دارند، با برجام مخالف بودند به طوریکه اوباما  آن را امضا نکرد - بنابراین  اولین اولویت رئیس جمهورجدید  هماهنگ کردن و نزدیکی دموکرات ها و جمهوری خواهان در پیشبرد سیاستهاى کاخ سفید به ویژه سیاستهاى خارجى است.
از سوى دیگر اتحادیه اروپا با خروج انگلیس و احتمال خروج ایتالیا به ضعف گراییده و  در ارتباط با حفظ برجام چندان امید وار نیست ، از جمله ارائه ساز و کار SPV و اینستکس در مقابل پیوستن ایران به fatf (اقدام مالی ویژه) و چهار کنوانسیون وابسته به آن یعنیCFT (مبارزه با تأمین مالی تروریسم)، مبارزه با اقدامات تروریستى و پالرمو (جرائم سازمان یافته اشاعه ای) و پولشویی که مجلس منصوب شورای نگهبان از تصویب آن خودداری کرد و نتیجتا این سازو کارها اجرائی نشد، که البته در هر تنگنائی اهالی فاقد شرایط احراز و غیر پاسخگو ی مستقر بر مناسب حکومتی وعده تصویب آن را با باز آوردن لوایح از بایگانی !میفر مایند .
نکته مهم از منظر اروپایی ها حتی چین و روسیه شفافیت است و این امر حمایت تروئیکای اروپا از حکومت ایران را در مقابل آمریکا کمرنگ کرده ، میدانیم  قطعنامه 2231  تمام تحریم های مربوط به غنی سازی اورانیوم و فعالیت هاى هسته ای را لغو نموده بود، اما اخیرا آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش کرد : اورانیوم غنی سازی شده در ایران به حدود 10 کیلوگرم یعنی چیزی بیش از 3 برابر مقدار توافق شده در برجام افزایش یافته، بر این مبنا  خروج ایران از برخى از بندهاى برجام نشان میدهد که توافق برجام بطور کلى از سوى همه امضاکنندگان آن نقض شده «تلقى می گردد » و چنانچه قرار بر مذاکرات مجدد باشد، قطعا مطالبات  دیگرى از سوى غرب مطرح و دستیابى به توافق جدید را  پیچیده و طولانى تر خواهد کرد.
باید گفت جکومت ولائی  با استمرار سیاست های غیر دیپلماتیک کنونی و ادامه شعار همچنین سرکوب معترضین (با گرامیداشت یاد شهدای ابان 98 ) قادر به حل مشکلات خود نیست، مشکل محرومیت روزافزون مردم از حداقل های زندگی که بر خشم و عصیان آن ها بیش از گذشته خواهد افزود و در صورت ادامه همین وضعیت و فشار : انگیزه  ،  خلاقیت ، میهن دوستی ، مردم خواهی بتبع نبود سلامت جسمانی رنگ میبازد . 
بنا براین با خردورزى و عقلانیت ( که آنچه یافت می نشود انم آرزوست ) بایستی مذاکره با دولت جدید آمریکا بر مبناى حفظ منافع و مصالح ملی (به دور از هیاهودر اولین فرصت و بدون امر بر خود مشتبه شدن جماعت ) برای تحقق حداقل منافع ملی و نجات ملت از نگرانی آینده ، افت ارزشها ، برخوردهای عصبی (و آنچه دست آورد 4 دهه حکومت ارتباط به جای ضابطه میباشد ) و اصرار بر تحمیق و اغفال دارند .... آغاز گردد .
اصل غیر قابل انکار در مدیریت مذاکرات : درک درست و واقع گرایانه از شرایط سیاسى، اقتصادى و اجتماعى و در نظر گرفتن منافع عامه مردم است. طبعا توافق کلی با یاری کارشناسا ن وطن دوست و مردم خواه بر کنار از این آلودگی ها ، اما  پیوسته به اعتبار میهن دوستی شاهد و ناظر ...ورق را برمیگرداند و قدری از مشکلات فروکش میکند. مذاکرات باید پیشرفت مادی و معنوی همراه با خواست و نیاز مردم را در نظر بگیرد. مردم گرفتار فقر و چکنم هستند، عامه مردم ما فاقد رفاه، آرامش، اشتغال، آموزش ، بیمه ، سلامت فکر و روان و...... میباشند - نمی شود مذاکره را با روش هاى آزموده شده ، اداره نمود و انتظار فرجی داشت !