آنچه میخوانید گزارشی هولناک از زبان شاهدان عینی درمورد شکنجه گاه بند یک زندان شیبان اهواز (سلول انفرادی) است که از طرف فعالان حقوق بشری اهوازی تهیه شده و به دست کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام رسیده است.

به موجب این گزارش، بند یک زندان شیبان اهواز، دارای سلول های انفرادی است که جهت مجازات و آزار و شکنجه زندانیان درست شده است. زندانیانی که بنا به خواست مسئولان زندان، باید شکنجه بیشتری بر آنان اعمال شود، به این بند منتقل می شوند. شکنجه های جسمی و جنسی در این سلولهای انفرادی روی زندانیان اعمال می شود. بند یک در بین زندانیان به «تبعیدگاه زندانیان» معروف است.

ابعاد این سلول های انفرادی دو متر در سه متر است. زندانی که به این بند منتقل می شود تا مدتها از غذای مناسب، رفتن به حمام و گرفتن لباس محروم می ماند.

در هر یک از این سلولها چند زندانی محبوس شده و با بدترین رفتار غیرانسانی با آنها برخورد می شود. به گفته یکی از زندانیان:

«همان شکنجه گرانی که در اعتراضات فروردین ماه ۹۹، زندانیان را کشته و ضرب و جرح کردند، در انفرادی به شکنجه و آزار زندانیان گمارده شده اند».

از جمله این شکنجه گران میتوان از افراد زیر نام برد:

لاله زار
عبدویس
زارع
ذوالفقاری

این شکنجه گران با ضرب و شتم، توهین و تحقیر، کرامت انسانی زندانیان را پایمال می کنند.»

مسئولان زندان به عمد زندانیان متهم به قتل و تجاوز را در این سلول های انفرادی با دیگر زندانیان محبوس می کنند تا به آنان تعرض شود. یکی از مسئولان این زندان فردی به نام مرادی است. به گفته یکی از زندانیان وی به یکی از زندانیان در این سلول های انفرادی تجاوز کرده است. گزارش دیگری حاکی از تجاوز به یک زندانی با نام اختصاری «ع. ع» در این بند است.

«ح. س» یکی دیگر از زندانیان که مدت ۴۵ روز در سلول های انفرادی بند یک شیبان محبوس بوده است، می گوید:

«به این انفرادی ها سگدونی می گویند و با شیوه های غیرانسانی با زندانیان برخورد می کنند. نگهداری در این سلول های انفرادی نوعی از شکنجه است. از شکنجه های دیگر اعمال شده این است که بعلت نبود امکانات بهداشتی، بوی بد و تعفن زندانیان، حتی افراد سالم را بیمار می کند.»

«م. ع» یکی دیگر از زندانیان زندان شیبان به مدت دو ماه در این سلول های انفرادی محبوس بوده است. وی می گوید:

«چندين زندانی در اين سلول ها به دليل نبود غذا، بيماری و تشنگی و گرمای طاقت فرسای تابستان در اهواز، جان خود را از دست داده اند.» به زندانیان متادون با دوز بالا می دهند. حتی برای برخی از زندانیان که از بیماریهای مزمن رنج می برند، متادون تجویز می کنند. به بیماری زندانیان اهمیت نداده و داروهایشان داده نمی شود.»

بسیاری از زندانیان آزاد شده در گزارشهای خود به مواردی اشاره می کنند که افراد سالم پس از تجویز برخی داروها در زندان، پرخاشگر و عصبی شده و دست به خودکشی می زنند. زندانیان کلینیک زندان را محل دیگری برای شکنجه و توهین و تحقیر زندانیان می دانند و علت را اعمال خشونت و تحقیر پرسنل زندان اعلام می کنند.

به گفته زندانی دیگری: «هر چند وقت یکبار یک زندانی در اين سلولها جان خود را از دست می دهد. در تابستان بعضی از افراد را در این سلولها نگهداری می كنند. به آنها متادون می دهند و به دليل گرمای زياد و استفاده از متادون، زندانی متشنج شده و جان خود را از دست می دهد. در حقيقت متادون در انفرادی ها داروی مرگ است».

درخواست زندانیان از کلیه سازمان های حقوق بشری و مراجع بین المللی این است كه با فشار بر دستگاه قضاییه و سازمان زندانهای ایران، به جنايت های هولناكی كه در سلول های انفرادی بند یک زندان شيبان اهواز علیه زندانیان اعمال می شود، پایان دهند.  برای ورود به کانال تلگرام ما کلیک کنید

به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution