حاصل کوشش های   چند ماهه  که بر ضرورت وحدت و همراهی اعضاء « جبهه ملی ایران » تاکید  و  با بکار گیری وسایل ارتباط جمعی رسانه ای شد ،حضور محترمتان گزارش میشود ، به این امید که پیگیر این هدف  بوده و به انجامی برسانید ش  ؟!

& عکس العمل ها ، تذکرات و توصیه ها ی مطرح شده طی مدت فعالیت که بسیار ارزنده بایدش دانست - بدون فصل بندی  حتی الامکان بطور خلاصه ، شامل نکات زیر بوده است :

* انسجامی نسبی که هر یک از دو جریان طی دو سال اخیرالبته بصورت علنی  با برنامه ریزی تدارک دیده و بکار خود مشغولند  را تضعیف نباید کرد  .

 * نقد را فدای نسیه نکنید ، این دو جریان مرتبا با نشست  های خود سامانی آنهم نسبی به کارشان داده اند    .

* از این مهم غافل نباید بود  که همین کوشش نسبی «با برون افتادن حرف ما به محفلی دیگر»  تضعیف میشود .

* گفتگوها ، صدور اطلاعیه ها حسب مورد ، تفاسیر ،موضع گیری ها و مصاحبه های مختلف در همان مسیری است که منافع ملی وهمزمان  فعالیت تشکیلات سیاسی منقاد در درون کشور ،با همه محدودیتها میطلبد  .

* حکومت با وقوف به اختلافات درونی «اعضا ءجبهه ملی ایران » زیرکانه «فعالیت محدود دو جریان را «در درون مرزها » آزاد گذاشته و چنانچه به یک صدائی آنهم اثر گذار بینجامد به راحتی و بسرعت ، ممانعت خواهد کرد  .

* اگر   وحدت مدیریت و همراهی امکان پذیر بود ، دیگر بزرگواران  که با توجه به سابقه و احساس تکلیف «بیشتر با وظاف این جبهه آشنا میباشند و علاقه مند » اقدامی بایسته در این مسیر مبذول میداشتند .

* اتلاف وقت و انرژی در این باب بیهوده ، یگانگی و همراهی میان این دو جریان با توجه به سوابق امر، عملکردها و ذهنیتها با این گونه تمهیدات برآمده از حسن نیت و سهل پنداری ، میسور و  ممکن نیست .

* سیستم عملا با هشیاری ماموریتی  را در این باب البته نا خود آگاه ! تفویض نموده و با کنترل دائم چگونگی ، برادامه آن با بهره بردا ری های خاص خود ، اصرار دارد !

*  تاکید بر یگانگی با  ندیده گرفتن  گذشته ، مشکلاتی  برای همه اطرافیان حرکت انشعاب گرایانه ! « با وجود مریدانی گزینش شده ، تابع و احساسی» همراه می اورد  .

* عملکرد  این تشکیلات سیاسی با همه شهرت ، نقش آفرینی ! و محبوبیت در   آغازانقلاب - هر چند قابل توجیه ، تقریبا در سطح وسیعی - قشر جوان و میان سالان زیر 50 سال را دچار پرسش وتردید جدی  نموده ، بنابراین : در تضعیف بیشتر  این یادگار ارزنده نباید کوشید ودر انتظار  فرصت  مناسبتری باید نشست  .

* عریان نمودن   رقابت  درون سازمانی ! خارج از عرف سیاستمداری میباشد و با توجه به فرهنگ اجتماعی - سیاسی ، غیر معمول !نباید تعبیر شود .

*   تجربه چندین دهه نشان میدهد همراهی و وحدت رویه در درون تشکیلات سیاسی وطن دوست پاک دست (البته با معیارهای رایج ) دست  یافتنی نبوده ! هر چند  میدانیم که منطبق با   خواست سیستم غیر مردمی * و بالاخره   بایستی در درون خودمان چند گانه اندیشی منجر به جدانی رسمی حل و فصل میشد و علنی شدن این انشعاب ، با اعتبار جبهه منافات دارد .

& عرض میشود : همه گفته ها  قابل تامل و مورد وقوف  ،اما ادامه این وضع  در این شرایط ویژه اجتماعی – فرهنگی و رسالتی که بر عهده داریم «همچنانکه  در مانیفست منتشر شده اخیر بصراحت آمد » نمیتواند  مطلوب باشد .

* بزرگواران  نگارنده را به تضعیف « مغایر اصول تحزب ! » متهم ساخته و در حد امکان مورد نوازش ! قرار داده اند ، در حالیکه  بیقین   از بازتاب های اجتماعی خلاف مصلحت و اعتبار تشکیلات سیاسی 72 ساله ، که امانتی در دست ماست غافل  و به دور مانده اند ، هر چند «در پندار» این ضرورت « بسادگی  دست نیافتنی !را » تائید میفر مایند  .

* لازمه فعالیت اجتماعی ، فرهنگی که سیاسی نام گرفته  در درون یک تشکیلات ، کنار گذاردن اختلافات  با هر تعریفی میباشد _ البته  تفاوت اندیشه و سلیقه ،  میتواند سازنده و موجه تغبیر و پویائی بیشتری را باعث گردد .

 * سابقه ندارد همزمان  دو جریان موازی ، در درون یک تشکیلات آنهم هم با نامی مشابه  ،فعال باشند و از اعتبار مجموعه نکاهند !

* فراموش کردن گذشته ها و پرهیز از طرح آنچه باز دارنده وحدت و همراهی بنظر میرسد ، آنهم در این برهه در شان و صلاحیت تمامی دوستان اندیشمند هزینه پرداز ، میباشد  و  غلبه «حاشیه بر متن » با فرهنگ رایج ، نبایستی این مهم را تحت الشعاع قرار دهد .

* بنا بر مصالح ملی «تبعیت از  هیجانات زود گذر»  و «نا سنجیده قضاوت و حکم کرد ن  » در شان دوستان نیست .

*   در رابطه با شرایط  و مقتضای روز ،  جامعه جوان وطن خواه ،کنجکاو و پویای تحصیل کرده میلیونی ، استدلالی بدینگونه را در مسیر جدائی  بر نمی تابد .

* میتوان ادعا نمود که حاصل کوشش به مراتب بیش از حد تصور  بود و در درون جلسات رسمی  ،دیدارها و محافل  بر استفهام افزود که  نتیجه بخش بودن را دور از دسترس وانتظار نباید انگا شت   .

* تاکیدات مکرر در زمینه همراه بودن و کنار گذاردن آزردگی ها با هر تعریفی - آغازی مبارک بر همگامی و همراهی  خواهد بود و با این سرگشاده حجت را بر خود تمام شده میبیند / چه کند بینوا ندارد بیش !! /  با ادب فراوان            23  آذر  99