این قاتل که هرگز دستگیر نشد، در اواخر دهه ۱۹۶۰ پنج نفر را با ضربات چاقو و تیراندازی به قتل رساند و باعث وحشت در خلیج سانفرانسیسکو شد.

این پیام یکی از چندین پیام ارسال شده به روزنامه‌ها در زمان قتل‌ها بود.

کد این پیام به زبان رمز توسط سه نفر از کشورهای آمریکا، بلژیک و استرالیا باز شد.

در این پیام رمزگشایی شده بدون اشاره به هویت قاتل گفته شده: "امیدوارم که تلاش برای گرفتن من برایتان سرگرم کننده باشد. من از اتاق گاز نمی‌ترسم، این مرا زودتر به بهشت می‌فرستد چرا که من الان برده کافی دارم که برایم کار کنند."

در ویدیویی که در یوتیوب منتشر شده، دیوید اورانچاک، طراح وب می‌گوید که به همراه سام بلیک، ریاضیدان استرالیایی و یارل وان ایکه، مهندس نرم افزار در شکستن کد از بلژیک توانسته‌اند این پیام را رمزگشایی کنند.

در این پیام که آقای اورانچاک آن را "بیشتر شبیه همان چیزهای بی‌معنی مورد توجه زودیاک" توصیف کرده، ردیف‌هایی از حروف بزرگ و نمادها دیده می‌شود.

این تیم رمزگشا که از خلاقیت و نرم افزار برای دست یافتن به کد این پیام استفاده کرده، تلاش‌های خود را وقف قربانیان و بستگانشان کردند.

اف‌بی‌آی با تایید این دستاورد در رمزگشایی، گفته که برای تحقق عدالت به تجسس ادامه می‌دهد.

روزنامه سانفرانسیسکو کرونیکل گفته که این اولین پیام رمزگذاری شده‌ای نیست که به این قاتل نسبت داده می‌شود. دو پیام دیگر هست که باید رمزگشایی شوند که یکی از آن‌ها ممکن است حاوی نام قاتل باشد.

این قتل‌های زنجیره‌ای در دسامبر ۱۹۶۸ با تیراندازی و کشتن یک زن و مرد در داخل اتومبیل‌شان آغاز شد. در ژوئیه ۱۹۶۹، زن و مرد دیگری هدف گلوله قرار گرفتند که مرد زنده ماند.

در اواخر همان سال، به یک زوج در کنار دریاچه با چاقو حمله شد که فقط مرد از این حمله جان سالم بدر برد. در اکتبر ۱۹۶۹، یک راننده تاکسی در سانفرانسیسکو به ضرب گلوله کشته شد.

قاتل که هرگز شناسایی نشد، در نامه‌هایی که به رسانه‌ها ارسال می‌کرد، ادعا کرده بود که ۳۷ نفر را به قتل رسانده است. اما تحقیقات در مجموع براساس ۷ قربانی صورت گرفته است که پنج مورد آن قتل بوده است.

این قتل‌ها دستمایه دو فیلم بود. "زودیاک" محصول سال ۲۰۰۷ با بازی رابرت دانی جونیور و جیک جیلنهال، و فیلم دیگر "هری کثیف" محصول سال ۱۹۷۱ با بازی کلینت ایستوود در نقش یک کاراگاه سرسخت در سانفرانسیسکو.