اردوغان با ارس خوانی خود بار دیگر اثبات کرد کە بازی بر روی پان ترکیسم از اجزاء اصلی سیاستهای جدید او در منطقە است. پان ترکیسم کە جریانی (البتە قوی) در ترکیە است اکنون با اردوغان بە شیوەای بی سابقە عملا بە بالاترین سطوح حکومتی فراروئیدەاست. او بار دیگر با خواندن ناشیانە شعر ارس و پشتیبانی از دولت آذربایجان در جنگ علیە ارمنستان نشان داد کە برای پیشبرد سیاستهای کلان خود در منطقە بر روی تاثیرگذاری بر مردمانی تاکید می ورزد کە ترک یان آذری زبان اند و در اقصاء نقاط این منطقە و از جملە در ایران پراکندەاند و زندگی می کنند.

 

اما چرا اردوغان این بار نوک تبلیغات پان ترکیستی خود را متوجە ایران نمود؟ مگر آذربایجان ایران از دیرباز در این کشور وجود نداشتەاست؟

 

دلایل در این مورد بسیاراند. از جملە تشدید مواضع تعرضی اردوغان برای دستیابی بە نفوذ منطقەای و تقویت موقعیت ترکیە در جهان کە خود را در سیاست دخالت در لیبی، سوریە، اقلیم کردستان و نیز دریای مدیترانە و اخیرا تلاش برای کشف میادین گاز و نفت در دریای سیاە باز می یابد.

 

اما نکتەای کە پوشیدە ماندەاست، تلاش اردوغان برای انتقام گیری از ایران در پشتیبانی از 'پ ک ک' و نزدیکی این جریان قوی کردهای ترکیە بە ایران است. ترکیە کە نمی تواند همانند سوریە ایران را تهدید کند (بعلت وابستگی چهل درصدی این کشور بە گاز و نفت ایران و نیز قدرت نظامی بالای این کشور)، در تمامی سالهای اخیر تلاش کرد با سرکوب خشن و بی سابقە 'پ ک ک' و کردهای ترکیە و نیز دخالتهای نظامی در سوریە و عراق، حزب کارگران کردستان را از صحنە محوکند کە عملا این تلاشها بە جائی نرسیدند. حتی در مقطعی تلاش کرد با هماهنگی حزب دمکرات کردستان عراق و تشویق حزب دمکرات کردستان ایران برای آغاز دور جدیدی از فعالیتهای نظامی این حزب زیر لوای 'راسان'، بتواند با ایجاد توازن بە انتقام گیری از جمهوری اسلامی دست بزند، کە این سیاست هم عملا راە بە جائی نبرد.

بنابراین بهترین راە برای اردوغان همانا تاکید بر پان ترکیسم است کە با توجە بە جمعیت بالای آذریهای ایران کە از لحاظ جمعیت در ردە دوم در کشور قرار دارند، و تحریک عناصر تندرو، ایران را زیر فشار خود قراردادە تا از این کشور بابت پشتیبانی های خود از 'پ ک ک' انتقام جوئی کردەباشد.

 

استراتژیستهای اردوغان روی جای حساسی دست گذاشتەاند. و در واقع پیروزی آذربایجان در جنگ علیە ارامنە و بازستاندن مناطقی از قرەباغ چنان شرایطی را عملا بوجود آوردە کە او بتواند از طریق شعرخوانی گامی بیشتر بە طرف تحقق رویای دیرینە خود بردارد.

 

اردوغان یک پان ترکیست است کە رویای یک ملت یک کشور را در سر می پروراند. او بدون توجە بە تقسیمات کشوری کە در سطح جهان بە رسمیت شناختەشدەاند از فرهنگ خاص خود پیروی می کند! از طرف دیگر در میان کردها نیز، و از جملە در میان 'پ ک ک'، پان کردیستهائی وجود دارند کە بدون توجە بە واقع موجود در رویای ایجاد کردستان بزرگ هستند. در واقع ترکیە با دمیدن بە پان ترکیسم می خواهد از جملە پان کردیسمی را مورد حملە قرار دهد کە بە گمان او ایران با پشتیبانی از 'پ ک ک' برای تضعیف مواضع ترکیە و فشار بر این کشور، بطرقی از آن پشتیبانی می کند.

 

بی گمان اردوغان از دنبال کردن جبهە جدیدی کە بازکردە عقب نشینی نخواهدکرد، و در آیندە بیشتر آن را پی خواهد گرفت. این در حالیست کە فشارهای نظامی بە حزب کارگران کردستان و نیروهای نزدیک بە آن را نیز همچنان ادامە خواهدداد. اما امکانات ترکیە بی حد و حصر نیستند. این کشور برای اینکە بتواند بە کشوری نرمال تبدیل شود نیاز بە آن دارد کە حقوق کردها را بە رسمیت بشناسد و علیە پان ترکیسم، کە مانند همە پانهای دیگر، ایدئولوژی راستهای افراطیست مبارزە کند. پایە ایجاد دولتها و کشورها تنها زبان نیست و نمی شود تنها بر اساس این مولفە حرکت کرد و بە ایجاد کشوری مدرن دست زد.