به گزارش کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۱۲دیماه۹۹، در پی انتقال ناگهانی سه زندانی عقیدتی- سیاسی در زندان وکیل آباد مشهد به مکان نامعلوم، اخباری که از درون این زندان به بیرون درز پیدا کرده حاکی از اعدام این زندانیان حمید راست بالا، کجیر سعادت جهانی و محمدعلی آرایش است.

اما رسانه های حکومتی و مسئولان زندان تاکنون از اعلام این خبر خودداری کرده اند. روز چهارشنبه دهم دی ماه این زندانیان بصورت ناگهانی توسط مأموران به بیرون از بند فرا خوانده شدند و پس از آن دیگر به بند بازنگشته اند.

خانواده های آنان نیز پاسخی از عوامل این زندان در رابطه با وضعیت فرزندانشان، دریافت نمی کنند.

یک منبع مطلع به کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام خبر داد که این زندانیان اعدام شده اند اما نه وکیل آنها مطلع است و نه به خانواده هایشان اطلاع داده اند. آنها حتی از آخرین دیدار قبل از اعدام هم محروم بوده اند.

عوامل زندان در پاسخ خانواده این زندانیان گفته اند: «‌باید حضوری به زندان مراجعه کنید تا ما وضعیت زندانی را خبر بدهیم و تلفنی امکان هیچ خبر دهی نداریم»! برادر یکی از این زندانیان برغم بعد مسافت از محل زندگی تا زندان آمد تا جویای وضعیت برادرش بشود با اینحال مسئولان زندان او را نیز برگردانده و گفتند «امروز جمعه و تعطیل است؛ باید بروید و شنبه بیایید»!

گفتنی است که خانواده های این زندانیان در شهرهای دوردست ساکن هستند و تردد تا محل زندان برایشان بسیار سخت و دشوار است با اینحال و با وجود طی چنین مسافتی اما پیداست که مقامات زندان قصد اذیت و آزار این خانواده ها را دارند.

درباره این زندانیان:

حمید راست‌ بالا فرزند جلال، اهل گلستان، ۳۶ ساله، متاهل و دارای دو فرزند است. محکوم به اعدام بابت بغی از طریق«عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران»

زندانی عقیدتی – سیاسی حمید راست بالا

کجیر سعادت جهانی فرزند علی اهل استان گلستان است. محکوم به اعدام بابت بغی از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران»

محمدعلی آرایش فرزند بعیدالله اهل استان گلستان است. محکوم به اعدام بابت بغی از طریق «عضویت در گروه سلفی حزب ‌الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل‌ سنت ایران»

این زندانیان در سال ۱۳۹۴ توسط ماموران اداره اطلاعات بازداشت و به مدت ۱۰ الی ۱۲ ماه در سلول انفرادی در اداره اطلاعات مشهد نگهداری شده اند. آنها از حدود ۴ سال پیش در زندان وکیل آباد مشهد در بازداشت بسر می برند.

این سه زندانی عقیدتی – سیاسی از بابت اتهاماتی هموچون «بغی از طریق عضویت در گروه سلفی حزب الفرقان و عضویت در جبهه همبستگی ملی اهل سنت ایران» به اعدام محکوم شد. اتهام عضویت در گروه فرقان در حالی است که این گروه از سال ۷۱ تا ۷۶ در ایران فعالیت داشته در حالیکه حمید و هم پرونده ای هایش در این سال ۱۰ الی ۱۲ ساله بوده اند و بنابراین این اتهام نمی تواند پا در واقعیت داشته باشد و آنها بارها و بارها این اتهام را رد کرده اند.

حکم اعدام این زندانیان در سال ۹۸ صادر شده بود اما خانواده‌های آنها تا خرداد سال ۹۹ از این حکم بی اطلاع بودند و پس از آن نیز با وعده «رسیدگی منصفانه به پرونده» سکوت کردند. در مرداد۹۹ پس از گذشت یکسال از صدور حکم و به دلیل اینکه هیچ تغییری در حکم صورت نگرفته و هیچ «انصافی» نیز در کار نیست، خانواده ها تصمیم گرفتند با اطلاع رسانی روند این پرونده غیرمنصفانه را تغییر بدهند.

بازپرس اول پرونده وی «قاضی حسن حیدری» و بازپرس دوم آن «قاضی بازرگانی منش» بوده است. حسن حیدری بازپرس اول این پرونده شخصا اقدام به شکنجه و شلاق زدن این زندانیان و تهدید آنان می‌کرده است.

خانواده حمید راست بالا، تا ۵ماه پس از بازداشت از وضعیت او اطلاعی نداشتند. وی پس از چند ماه شکنجه و حبس در سلول انفرادی، به بند۶-۱ زندان وکیل آباد منتقل شد. این زندانی پس از انتقال به بند عمومی نیز با محدودیت و آزار و اذیت توسط مأموران اجیر شده، در تماس با خانواده خود روبرو بود.

شایان ذکر است کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام بارها نسبت به شرایط و خطر اعدام زندانیان اهل سنت در زندان وکیل آباد مشهد هشدار داده و از جمله نوشته بود:

«زندانیان اهل سنت در زندان وکیل آباد مشهد در شرایط بسیار بد از لحاظ بهداشتی و امنیتی بسر می‌برند و تحت شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی وادار به اعترافات اجباری و دروغ شده اند، این زندانیان برپایه همین اعترافات به اعدام محکوم شده و جانشان در خطر است.
این زندانیان همچنین در معرض شکنجه های شدید قرار گرفتند تا زیر شکنجه مجبور به اعتراف شوند. اعتراف به کارهایی که مطلقا انجام نداده اند. در سلول های انفرادی اطلاعات، وحشیانه ترین شکنجه‌ها بر روی این متهمان به اجرا در آمده است.
از جمله شکنجه هایی که در سلولهای انفرادی بر روی زندانیان در زندان وکیل آباد مشهد اعمال می‌شود، ضرب و شتم، زدن شوکر برقی به نقاط حساس بدن زندانی و کابل به کف پاهای زندانی است. همچنین با زدن اسپری فلفل به آلت تناسلی و مقعد، زندانیان را شکنجه کرده‌اند.
بازجویان اطلاعات برخی از زندانیان را تهدید می‌کنند در صورتی که مطابق خواست آنان، اعتراف نکنند، خانواده زندانی را ترور کرده و یا مورد تجاوز قرار می‌دهند. این زندانیان اغلب اوقات مجبور بودند برای حفاظت از خانواده‌های خویش، به اعترافات دروغین که خواسته عوامل اطلاعات و بازجویان بوده تن بدهند. از جمله این که به دروغ خود را عضو گروهی جا زده و یا به دروغ مسئولیت انجام کار خلافی را بپذیرند. در طی بازجویی مزدوران با دوربینی که در مقابل زندانی می‌گذاشتند از اعترافات اجباری فیلم می‌گرفتند…»

کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام یک بار دیگر نسبت به سلامتی و خطر امنیت جانی برای این زندانیان هشدار داده و از همه ارگانهای حقوق بشری می‌خواهد برای جلوگیری از اعدام این زندانیان و آزادی بدون قیدوشرط آنها اقدام فوری به عمل بیاورند.

گزارش کاملی از وضعیت این زندانیان را اینجا بخوانید

به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution