ما اگر در همان روز اول در همان کنفرانس پاریس قلم‌ها را می شکستیم، سایت‌ها را می‌بستیم و اگر در آنروز انقلابی‌ عمل می‌کردیم، امروز این دردسر‌ها را نداشتیم که سایت‌ها و قلمهای مسموم چرندیات بنویسند، لکن آنروز مماشات کردیم و  مسامحه و امروز چوب آن را می‌خوریم.

 آن‌روز نصیحت کردیم(گريه حضار) اما امروز دیگر نصیحت نمی‌کنیم بلکه عمل انقلابي می‌کنیم .به همه اپوزیسیون و مسئولین توصیه اکید می‌کنم نگذارید اپوزیسیون و کنفرانس‌ها به دست نامحرمان بیافتد. بشکنید این قلم‌های مسموم «چرندنویس» را، ببندید این سایت‌ها را نیز همچنان.

 اخبار روز و دیروز و قلم و مداد و «خودنویس» و خودکار و مداد تراش به چه درد می‌خورد! نیاز امروز ما فقط پاک کن است که پاک کنیم اینها را از صفحه روزگار.

 ما خودمان سایت می‌زنیم، دولت تشکیل می‌دهیم، توی دهن این سایت‌ها می‌زنیم، آب و برق را مجانی‌ می‌کنیم...اینترنت را رایگان می‌کنیم، اینطور نباشد که راضی‌ به این مقدار باشید برای هر ایرانی یک لب تاپ می‌دهیم، هم این دنیا را به شما می‌دهیم هم آن دنیا را مشروط بر اینکه این قلم‌های چرندنویس شکسته شوند.

  ما در حال احداث آلترناتیو و بدلی‌جات هستیم، آیا ملت ایران حق ندارند فردا که خودشان را از زیر یوغ جمهوری اسلامی آزاد کردند ما برایشان دولت تعیین کنیم!

 ما که برای خودمان تلاش نمی‌کنیم، همه غم ما آن‌روزی است که رژیم برود و ما بدیل و جایگزین نتوانیم کرد خودمان را درآن کشور و آنروز روز مرگ همه ما ‌ست،(گريه حضار) آنروز روز مرگ  اسلام ....ببخشید ایران  است اگر ما نتوانیم حاضر و ناظر باشیم در روز موعود!

 آیا ملت ایران حق ندارند فردای روزی نظير ۱۸ تیر ۷۸ و یا مانند جنبش سبز که رژیم را سرنگون کردند یکی‌ برای‌شان دولت تعیین کند و آلترناتیو بیاورد...ما که نمی‌خواهیم حاضری خور باشیم بلکه می‌خواهیم خودمان را حاضر و مهیا کنیم برای روزی که مردم رژیم را سرنگون کردند و برویم به آنها حکومت کنیم.

 این ملت خیلی‌ زحمت کشیده‌اند و ما راضی‌ به زحمت اضافه آنها نیستیم و نمی‌خواهیم برای تشکیل دولت به زحمت بیافتند، لذا دولت را آماده می‌کنیم تا آنروز في الفور حاکم نمائیم تا مردم حاکم بر مقدرات خویش باشند و پس از آن ماقانع هستیم برگردیم همان دفتر روزنامه اطلاعات  (گريه حضار).

 لکن برای تشکیل آلترناتیو، برپایی کنفرانس از اوجب واجبات است از نان شب  هم واجب است برای ما و در این راه از هر کسی‌ دعوت می‌کنیم و با هر کسی‌ فارغ از ملیّت‌شان بر سر میز می‌نشینیم، ملیّت یعنی‌ چه؟ همه ما یک امّت هستیم ،امّت اپوزیسیون.

 از کردهای عراقی گرفته تا افرادی مومن و متعهد از بلاد فرنگ، از الاهواز گرفته تا جدایی‌‌طلبان باسک، از ارتش جمهوری‌خواه ایرلند گرفته تا جدایی‌‌طلبان چچنستان، همه ما امّت واحدی هستیم. حتی اگر لازم شد  این «مدحی» را هم می‌گوییم دوباره بیاید ...چه مانعي دارد که اینها را هم ارشاد کنیم؟

 من نمیدانم چرا این امّت اپوزیسیون حاضر در عتبات بروکسلیات ساکت هستند و برای شکستن این قلم‌های مسموم اقدام شایسته‌ای‌ نمی‌کنند؟ بر همه آنها واجب است که هر کدام حد اقل یک قلم بشکنند، این چرند‌نویسان حتی اگر عضو سازمان گزارشگران بدون مرز یا فدراسیون بين المللي روزنامه نگاران هم باشند و قلمشان طلایی هم باشد، و حتا اگر توبه کنند و زاهد زمانه هم شوند شکستن قلم‌ها و بستن سایت‌های‌شان واجب است و اینطور نباشد که توبه آنها پذیرفته شود.

 ما اجازه نمی‌دهیم زن و مرد در بندر پهلوی لخت به جان هم بیافتند ...ببخشید این اصلا به موضوع ربطی‌ نداشت و مربوط به سی چهار سال پیش بود که قاطی‌ حرف‌های امروز ما شد.

 والسّلام علیکم و رحمت الله 

 شعار حضار:

 روح منی‌ سخنران ...بت شکنی سخنران

 مرگ برچرندنويس کافر

انتشار از: امین موحدی