رفتن به محتوای اصلی

چگونگی انجام سقط جنین
ترجمه: فرزانه جلالی
17.01.2021 - 23:01

بیاموزیم که انتظار کشیدن برای فرزند می‌تواند به‌معنای سعادتی بزرگ باشد، اما همچنین ممکن است از خبری تلخ حکایت کند. ما دو حق انتخاب داریم: ادامه دادن یا متوقف ساختن بارداری. گرفتن چنین تصمیمی چندان ساده نیست. برخی زنان احساس می‌کنند که سردرگم‌اند و دچار حالتی دوگانه. به همین دلیل، پیش از گرفتن چنین تصمیمی، خوب فکر کردن امری ضروری ا‌ست. یک فکر سنجیده نمی‌تواند بدون شناخت از روند مراحل عمل به بلوغ برسد.

دو گونه سقط جنین

سقط جنین پزشکی

سقط جنین پزشکی تا هفتمین هفته‌ی بارداری مجاز است. از این‌رو، زن به دارو متوسل می‌شود. نخستین مقدار مصرف دارو به متوقف ساختن بارداری کمک می‌کند و دومین مصرف آن باعث انقباض و بیرون آمدن جنین می‌شود. این روش، برای تأیید موفقیت‌آمیز بودن خود، یک یا دو هفته پس از معالجه نیز مستلزم پیگیری است. در صورت موفقیت‌آمیز نبودن، زن باید آماده‌ی عمل جراحیِ سقط جنین شود، زیرا داروهای استفاده‌شده‌ طی این شیوه‌ی درمانی باعث نقص عضو جنین می‌شوند.

عمل جراحی سقط جنین توسط پزشک، و از طریق یک انبساط و مَکِش، انجام می‌شود.

جزئیاتی از آن را بدانیم:

تا هفته‌ی چندم بارداری می‌توان سقط جنین کرد؟

در اکثر کلینیک‌ها، سقط جنین می‌تواند بین هفته‌ی پنجم و دوازدهم بارداری انجام گیرد. هر چه سقط جنین زودتر انجام شود، اطمینان‌بخش‌تر و بی‌عارضه‌تر است.

در کِبِک، سقط جنین در هر زمانی قانونی است. هیچ قانونی مشخص نمی‌کند که زن نهایتاً تا چه زمانی حق دارد سقط جنین کند.

توجه داشته باشید شیوه‌های عمل‌‌هایی که در بیمارستان‌ها، کلینیک‌های خصوصی و مراکز محلیِ خدمات اجتماعی انجام می‌گیرند بسیار اطمینان‌بخش‌اند. کمتر از یک‌درصد زنان هنگامِ سقط جنین دچار عوارض می‌شوند.

وقت ملاقات گرفتن

اولین مرحله گرفتن یک وقت ملاقات در کلینیک است. وقتی شما را فرا می‌خوانند، مطمئن باشید که با احترام و منزلت با شما رفتار خواهد شد. شما، تا آن‌جا که به دلایل تصمیم‌تان مربوط می‌شود، به‌هیچ‌وجه قضاوت‌ نخواهید شد. پرسنل کلینیک قادر خواهند بود به تمام پرسش‌های شما پاسخ دهند و، این امر به محرمانه‌ترین شکل ممکن انجام خواهد گرفت. بسته به میزان پیشرویِ آبستنی، آن‌ها برای شما یک تاریخ قرار ملاقات تعیین خواهند کرد.

اطلاعات شخصی‌تان، مانند نام‌ و شماره تلفن‌، از شما خواسته خواهد شد، و نیز تاریخ اولین روزِ آخرین دوره‌ی قاعدگی‌تان.

همچنین به شما توصیه خواهد شد که یک همراه با خود بیاورید تا برگشتن به خانه راحت‌تر شود، به‌خصوص به این دلیل که برای شما جایز نخواهد بود تا دوازده ساعت پس از تجویز مسکّن با ماشین‌تان رانندگی کنید. در نهایت، به شما اطلاع داده خواهد شد که کل مدت‌زمان حضورتان در کلینیک یک ساعت و نیم تا دو ساعت خواهد بود.

روز موعود

روزِ عمل، نباید از چهار ساعت پیش از وقت ملاقات‌تان چیزی بخورید، نه غذا و نه مایعات.

وقتی به کلینیک برسید، پرسنل پرستاری از شما استقبال خواهند کرد. از شما درخواست خواهد شد که فرم‌های مربوط به اطلاعات شخصی و سوابق پزشکی‌تان را پر کنید. همچنین از شما درخواست خواهد شد که رضایت‌نامه‌ا‌ی کتبی را امضا کنید.

سپس، شما با یک پرستار و یکی از پزشک‌های کلینیک صحبت خواهید کرد. این ملاقات، به پرسنل این امکان را می‌دهد که شما را از روند درمان مطلع کنند. هر مرحله به شما توضیح داده خواهد شد. هنگام این ملاقات، شما همچنین می‌توانید نگرانی‌هایتان را در میان بگذارید و آخرین پرسش‌هایی را که درباره‌ی عمل دارید مطرح کنید. پرستار و پزشک آن‌جا هستند تا به حرف‌های شما گوش دهند و شما را حمایت کنند. در نهایت، بسته به شرایط، درباره‌ی جلوگیری از آبستنیِ آینده با شما حرف خواهند زد.

تست‌های پزشکی

پیش از اقدام برای عمل، یک آزمایش ادرار گرفته خواهد شد، و پس از آن، یک آزمایش پزشکی. پرسنل پرستاری آزمایشی خواهند گرفت تا فاکتور ار.هاش[۱] مشخص شود، همچنین آزمایش هموگلوبین، فشار خون، اندازه‌گیری دمای بدن، و یک آزمایش مربوط به بیماری‌های زنان تا متوجه وجود یا عدم وجود ام. تی. اس[۲] شوند.

برای بررسی وضع پیشرفت حاملگی یک سونوگرافی انجام خواهد گرفت. این کار شامل گذاشتن یک سوند آغشته به ژله روی قسمت پایین شکم یا داخل واژن است. برای این عمل و سقط جنین، از شما درخواست خواهد شد که یک لباس بیمارستانی تن کنید، و بعد پایین‌تنه‌ی لباس خود را در بیاورید.

روند سقط جنین

عموماً، عمل ده تا پانزده دقیقه طول می‌کشد. هدف مد نظر درآوردن کل بافتِ مربوط به بارداری از رحِم است.

پیش از آن‌که پزشک دست به کار شود، پرستار یک اُکسی‌متر در نوک انگشت‌تان قرار خواهد داد. این دستگاه به اندازه‌گیری نبض و همچنین میزان اکسیژن خون شما کمک می‌کند.

به‌منظور بهتر دیدن دهانه‌ی رحِم، پزشک از یک اسپکولوم استفاده خواهد کرد، همان وسیله‌ای که برای آزمایش پاپ اسمیر[۳] به‌منظور آرام جدا کردن جداره‌های واژن به کار می‌رود. سپس او دهانه‌ی رحم را با یک ماده‌ی ضدعفونی‌کننده تمیز خواهد کرد و به بی‌حسی موضعی مبادرت خواهد ورزید. شما به خواب نخواهید رفت. پزشک به‌تدریج کانال دهانه‌ی رحِم را با دیلاتور[۴]های فلزی باز خواهد کرد. اندازه‌ی این دیلاتورها متناسب با پیشرفت حاملگی افزایش می‌یابد. وقتی انبساط مورد انتظار حاصل شد، پزشک یک لوله‌ی توخالی را به درون رحِم وارد خواهد کرد. لوله، که به یک پمپ متصل است، محتویات رحم را خواهد مکید. سپس، او از یک کورِت[۵] بر روی جداره‌ی رحم استفاده خواهد کرد تا اطمینان یابد که کل جُفت مکیده شده. سرانجام، برای آخرین بار، به‌منظور درآوردن بقیه‌ی بافت، از لوله‌ی مکش استفاده خواهد شد.

احساس درد

طی عمل، کمی درد احساس خواهید کرد. زنانی که مورد عمل قرار گرفته‌اند، این احساس را با دردهای گرفتگی‌های عضلانی مربوط به قاعدگی مقایسه می‌کنند. در صورت تمایل شما، آن‌ها می‌توانند به‌منظور تسکین درد برای‌تان مسکن، آرام‌بخش یا پراکسید ازُت تجویز کنند. نگران نباشید، این پراکسید ضرری ندارد و در دوره‌ای کوتاه مؤثر است. در نتیجه، شما، درحالی‌که هوشیارید، احساس خواب‌آلودگی‌ای کاملاً سبک خواهید داشت.

پس از عمل

وقتی عمل پایان یابد، از شما تقاضا خواهد شد که به سالن استراحت بروید. آن‌جا نیز تحت مراقبت یک پرستار خواهید بود. معمولاً بیماران بین چهل‌وپنج تا شصت دقیقه آن‌جا می‌مانند. به‌منظور بازیافتن کمی از نیروی‌تان، به شما یک غذای مختصر داده خواهد شد.

در طول این مدت، پرستار خونریزی‌های شما را بررسی خواهد کرد تا از خفیف بودن‌شان اطمینان یابد. همچنین ممکن است هیچ خونریزی‌ای نداشته باشید. در نهایت، پیش از رفتن‌تان، او دستورالعمل‌های لازم درباره‌ی مراقبت‌های پس از عمل را به شما خواهد داد. اگر هم لازم باشد، به شما یک دستور دارو خواهد داد.

پس از سقط جنین

لازم است که به مدت حداقل بیست‌وچهار تا چهل‌وهشت ساعت پس از عمل استراحت کنید. همچنین مهم است که دو هفته پس از آن، توسط پزشک معاینه شوید. او اطمینان خواهد یافت که مشکلاتی از قبیل سقطِ ناقص یا عفونت وجود ندارد.

عوارض

هرچند طبیعی است که گرفتگی‌های عضلانی احساس کنید یا تا چند روز پس از عمل خون‌ریزی داشته باشید، اما دردتان نباید غیر قابل تحمل باشد. اگر تب‌تان بیشتر از سی‌وهشت درجه باشد، توصیه می‌شود با پزشک‌تان مشورت کنید، و یا این‌که به بیمارستان مراجعه کنید. پزشک‌تان شما را از دیگر علائم و عوارض جانبی‌ای که باید پس از عمل مراقب‌شان باشید آگاه خواهد کرد.

چند توصیه به‌منظور کاهش خطر عفونتِ پس از عمل:

ــــ پیش از قاعدگی‌های آتی‌تان یا از نوار بهداشتی استفاده نکنید، یا این‌که طبق راهنمایی‌های پزشک‌تان باشد.

ــــ به‌مدت یک تا دو هفته رابطه‌ی جنسی نداشته باشید، یا این‌که طبق توصیه‌های پزشک‌تان باشد.

ــــ به‌مدت یک تا دو هفته، یا بر حسب مدت‌زمان تعیین‌شده توسط پزشک‌تان، حمام نکنید و به استخر نروید.

ــــ به‌مدت یک تا دو هفته، یا بر حسب زمان تعیین‌شده توسط پزشک‌تان، از هرگونه فعالیت فیزیکی سخت بپرهیزید.

باید توجه کرد که این اطلاعاتْ دستورات عمومی‌اند. فقط یک متخصص بهداشت و درمان خواهد توانست، با در نظر گرفتن وضعیت دقیق شما، احتیاط‌های بعدی را نشان‌تان دهد.

در نهایت، شرط اساسی این است که خوب هوای خود را داشته باشید. سقط جنین یک دوره‌ی بسیار دشوار در زندگی هر زن است. ممکن است او یک شوک روانی قابل توجه را تجربه کند. شما تا هفته‌ها، و حتی ماه‌ها پس از درمان، به حمایت و شنیده شدن نیاز خواهید داشت.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

اصغر جیلو
برگرفته از:
احبار روز

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.