شور حسینی‌ دوران انقلاب، که در امپریالیسم ستیزی بروز کرده بود، یکی‌ از عوامل تحریک ما دانشجویان و دانش آموزان بود، که جلوداران تجمع‌ها و راهپیمایی‌ها بودیم. ما در اغلب تظاهرات شعار می‌‌دادیم؛ درود بر فدایی، سلام بر مجاهد. شناخت ما صرفا بر اساس اعضای آن دو سازمان کاریزماتیک آن سالها بود. با وجودیکه در نوجوانی از تلویزیون دفاعیات خسرو گلسرخی را دیدم، که در آن از امپریالیسم می‌‌گفت، شناخت چندانی نداشتم. به همین دلیل وقتی‌ در دوران انقلاب می‌‌شنیدم و یا در اعلامیه‌ها می‌‌خواندم؛ شاه ... زنجیری امپریالیسم و نماینده بورژوازی کمپرادور است، با خود می‌‌گفتم؛ واه واه چه جنایتی! و با صدای بلندتری شعار می‌‌دادم.

تسخیر سفارت آمریکا و گروگانگیری تروریستی کارکنان آن، توسط دانشجویان حزب الهی هشت ماه و چند روز بعد از انقلاب کذایی صورت گرفت. آنچه مایه تاسف است، که به طور مشخص از سوی مجاهدین خلق، چریک‌های فدایی، حزب توده و تعداد دیگری از گروههای کوچک چپ مورد استقبال فراوان واقع شد. تا جایی‌ که خود من احمد مقیمی، به مدت یک ماه و نیم یک روز در میان، شب ها از نیمه تا صبح در مقابل سفارت اشغال شده حضور یافته و با صدها و صد‌ها فعال سیاسی گروههای مختلف شعارهای حمایتی می‌‌دادیم. من در همان سن و سال و بی‌ تجربگی به مسئول تشکیلاتی ام اعتراض کردم؛ که روز‌ها همین دانشجویان حزب الهی با ما درگیر می‌‌شوند، اما ما شب‌ها از آنها حمایت می‌‌کنیم؟. مسئولم با گفتن اینکه؛ تشکیلات خواسته، سرم را شیره مالید. البته جبهه ملی‌ و نهضت آزادی با اشغال سفارت آمریکا مخالفت کردند، که سقوط دولت بازرگان را در پی داشت.

حمایت مجاهدین و چپ ها از اشغال سفارت آمریکا زمانی صورت گرفت، که قبل از آن خمینی ماهیت پلید خود را آشکار کرده بود. از جمله حجاب اجباری، که تظاهرات اعتراضی ده‌ها هزار نفر از زنان را موجب شد، یا اواخر بهار سال ۱۳۵۸ یعنی‌ فقط چهار ماه پس از انقلاب گفت؛ خبر آورده ا‌ند؛ که زنان در شمال می‌‌خواهند مثل زمان طاغوت لخت به دریا بروند، من پوست آن زنان را می‌‌کنم! یا سه ماه قبل از اشغال سفارت، با دستور بستن دهها روزنامه و نشریه، از برپا کردن چوبه‌های دار در خیابان‌ها گفت. همان ماههای اولیه از خمینی پرسیدند؛ اماما! پس وعده‌هایی‌ که در پاریس دادید، چه شد؟ پاسخ داد؛ خدعه کردم، یعنی‌ گاییدمتون!

حال می‌‌رسیم به ۴۲ سال سراسر فاجعه از زمانی‌ انقلاب اسلامی. هر چه در دوران مبارزه با شاه، طیف‌های مختلف از اسلامیست ها تا کمونیست ها در کنار هم بودند، اغلب گروههای سیاسی بازمانده، امروز از سوی دیگر بام افتاده و عامل اصلی‌ تفرقه ا‌ند. این باعث می‌‌شود که فکر کنم؛ گروهها و احزاب سیاسی چون هیچگاه پیروزی و موفقیتی نداشته ا‌ند، پیروزی انقلاب گند و گوه اسلامی را از آن خود می‌‌دانند، ولو اینکه با آخوند‌ها شریک باشند. گروههایی که انقلاب اسلامی را می‌‌ستایند، آشکارا و یا در نهان، حافظ نوستالوژی خود می باشند.

عکس‌ها از ترامپ و همسرش، زنان روسای جمهوری ایران از ابتدا تا امروز و زنان قربانی اسید پاشی. با این حال کم نبودند کسانی منفرد یا گروهی، با فاشیست فاشیست خواندن ترامپ او را ضد زن می‌‌دانستند!