نقش نیروهای ملی - مردمی در تحمیل اصلاحات بر حکومت‌ها از منظر مارکسیسم!
فایل صوتی جلسه پرسش و پاسخ تلگرامی جمعه ۳ بهمن ۱۳۹۹

سخنران: رفیق کامران پورصفر – پژوهشگر تاریخ، از زندانیان سیاسی رژیم پهلوی

این جلسات هر جمعه ساعت ۹ شب به وقت ایران- ۱۸:۳۰ عصر اروپا ، ۱۲:۳۰ شرق آمریکا و کانادا در کانال و گروههای متعدد تلگرامی برگزار می شوند. از جمله در گروه تلگرامی "به یاد رفیق رئیس دانا، برای عدالتخواهان" و نیز : https://t.me/joinchat/VDmNcphXJ7HBeRkq

سوالات مطرح شده در جلسه تلگرامی جمعه  با  رفیق کامران پورصفر  

• با  درود، آنچه از سخنان شما گوش دادم در واقع تبیین موضع مارکسیسم به عنوان یک اصل اساسی و بنیادین معطوف به تغییرات اساسی و در نهایت انقلاب است. اصلاحات به عنوان یک ابزار مبارزه طبقاتی در همین چارچوب احتمالا مدنظر جنابعالی و اصولا اندیشه مارکسیسم می باشد و حالا سوال اینجاست که آیا شما اصلاحات را به عنوان یک هدف می شناسید و به تغبیری اعتقاد به رفرمیسم دارید یا اصلاحلات را به عنوان یک ابزار مبارزه طبقاتی در مقطع تاریخی و اجتماعی برای تسهیل بستر جهت تغییرات اساسی و انقلابی دنبال می کنید؟
• آیا بهتر نیست میان اصلاحات ( رفورم)و اصلاح طلبی( رفورمیسم) تمایز قایل شویم؟ نیروهای انقلابی لزوما نمی توانند با بهبود هر چند اندک در زندگی توده ها مخالف باشند و بهبود زندگی روزمره آنان را به فردای انقلاب سوسیالیستی ارجاع دهند اما از سوی دیگر مارکسیست ها نمی توانند با رفورمیسم به عنوان رویکردی که معتقد است از طریق اصلاحات گام به گام می توان به تغییرات بنیادی دست یافت موافق باشند.
• ۱ -با مشاهده حرکتهای تاریخی در جوامع مختلف، می بینیم که فاصله حرکتهای انقلابی بیش از یک قرن است. آیا بین این خیزشهای انقلابی، حرکت در جوامع تعطیل می شود؟ یا بصورت خواسته های اصلاح طلبانه نمایان می شود؟ ۲ -آیا در زمانی که جامعه ای در پروسه حرکت انقلابی نیست، شعار حرکت انقلابی دادن اشتباه غیر مسئولانه نیست؟ و همینطور وقتی حرکتهای مردم برای به ثمر رساندن خواسته هایی بطور عینی وجود دارد، با دادن شعار انقلابی که ظاهرا موجه تر است، در واقع به حرکتهای تاریخی درون جامعه صدمه وارد نمی شود، و در واقع به ارتجاع کمک نمی شود؟
• آیا اساسا انقلاب کار مردم نیست، و نیروهای سیاسی نمی توانند فرمان انقلاب صادر کنند، آیا فقط نمیباید با تحلیل درست علمی زمینه عینی انقلاب را بموقع تشخیص دهند؟
• بد نیست اگر به صورتی مختصر هم که شده، تعریفی از اصلاح و انقلاب و رابطه ی بین آن دو ارائه دهید و این که آیا وقوع انقلاب، الزاما باید به شکلی قهرآمیز صورت بگیرد؟
• بادرود به شما رفیق گرامی. وقتی اصلاحات امکان پذیر نیست نباید در راه انقلاب قدم برداشت؟
• درود، در شرایط فعلی ارزیابیتان از وضع موجود چیست؟ شرایط انقلابی؟ موقعیت انقلابی؟ شرایط عینی ؟ شرایط ذهنی؟
• آیا انقلاب را می‌توان به نوعی دمکراسی مستقیم دانست؟
• در صحبت هایتان اشاره داشتید به حمایت مارکس از دولت عثمانی و یا از شیخ شامیل در برابر روسیه ی تزاری . این شیوه برخورد آیا  تو جیه و مجوز برخی ازاحزاب و سازمانهای چپ برای پذیرش حکومت دینی و از طریق ان پذیرش تبعات تسلط بی چون و چرای جمهوری اسلامی در قانون اساسی و ارجاع مشروط آزادی های فردی و اجتماعی در عدم  مغایرت با اصول شرع مقدس باشد؛ نبود  ؟
• با سلام به رفقا راحله طارانی و فروغ اسد و رفیق کامران پور صفر، 1_آیا جداسازی مکانیکی اصلاحات و انقلاب با این تعریف که انقلاب یک مسیر هست که سعی باید کرد ازش اجتناب کرد و دنبال اصلاحات بود، با رویکرد مارکسی به مفهوم اصلاحات و انقلاب و پیوند دیالکتیکی آن، اصلاحات در چهارچوب یک استراتژی انقلابی، سازگار است و آیا تعریف اصلاحات بدون چهارچوب استراتژی انقلابی و اصول راهنما برای برنامه اصلاحات، در خوشبینانه ترین حالت به سردرگمی سیاسی و در حالتی دیگر به فرصت طلبی سیاسی نمی انجامد؟
• با سلام و خوش آمد،  آیا عنوان ، نقش نیروهای انقلابی و مردمی در تحمیل اصلاحات به حکومتها از(( منظر مارکسیسم )) در پرسش و پاسخ اشتباه نیست ؟زیرا مارکسیسم یک دیدگاه و مقوله ثابت نیست و هر فردی در شرایط متفاوت برداشتی متفاوت دارد
• کامران عزیز... اگر در چارچوب شرایط ایران بخواهیم اصلاحات را به عنوان یک مرحله و ابزار مبارزه طبقاتی نگاه کنیم، نیاز است که شرایط عینی و ذهنی را هم در نظر بگیریم. یک سری مبارزات اصلاحی و قانونی است که مثلا کارگران نیشکر هفت تپه برای تحقق حقوق خود و الغای واگذاری مجتمع به بخش خصوصی از طریق دادگاه های موجود استفاده می کنند یا نهادهای کارگری برای تعیین دستمزد با نهادهای کارفرمایی و دولت وارد چانه زنی می شوند. آیا این حرکت ها را نباید با استفاده از اصلاح طلبی به هر عنوان در حوزه سیاسی تفکیک کرد؟ بخصوص حضور و مشارکت در انتخابات مهندسی شده و فرمایشی در زمانی که هیچ امکانی برای رقابت آزاد نیست می تواند در شرایط امروز ایران مدنظر چپ مارکسیسم قرار گیرد؟
• درود برشما! می گویید مارکس تاکید دارد  هرگونه اقدامات خشونت آمیز علیه مذهب مسخره است  و درجا به عبارت دین افیون توده ها را نیز مورد اشاره قرار می دهید  آیا از نظر شما مارکس در باره اینکه دین افیون توده هاست تجدید نظر کرده بود  شکل برخورد با مذهب نظر مارکس را راجع به ماهیت آن عوض می کند ؟
• 2_مارکس و انگلس همزمان که با آنارشیستها و بلانکیستها در خصوص ضرورت اصلاحات مرزبندی می کردند، با فرصت طلبی سیاسی، تجدیدنظرطلبی و جدا شدن جنبش از هدف مرزبندی نمی کردند؟(نمونه اش مرزبندی جدی مارکس و انگلس با لاسال)
• با درود،۱ - آیا منظورتان از تصاحب ابزار تولید که از انگلس نقل کردید همان تصاحب قدرت سیاسی و شکستن ماشین دولتی بورژوازی است؟ ۲ - درباره موافقت مارکس و انگس با تاثیر اصلاحات و مبارزات خشونت پرهیز آیا موافقید که آنها و همچنین لنین با حاکم شدن مشی و روحیه رفرمیستی در درون جنبش و بر حزب طبقه کارگر مخالف بودند؟ منظورم به عنوان نمونه مشخص آن در ایران دیدگاه رفیق زنده یاد ایرج اسکندری بود که روند تجربه انقلاب نشان داد که اعتقاد به رفرم در نظام استبدادی شاه درست نبود.
• 3_ آیا مارکس و انگلس همواره بر سر اصولی چون ملاک قرار دادن بهبود طبقه کارگر، وضعیت مالکیت خصوصی و جهت گیری دموکراتیک اصلاحات برای سنجش کنش‌ها و اتحادها تأکید نداشتند و بدون لحاظ این اصول راهنما، اصلاحات از منظر مارکسی در دام اصلاح طلبی بورژوایی قرار نخواهد گرفت؟
• نقض سیستماتیک حقوق بشر و فساد ساختاری از مشخصه های یک حکومت تغییر ناپذیر است. آیا از چنین  حکومت هایی می‌توان انتظار داشت در برابر خواستهای مردمی عقب نشینی کنند و به اصلاحات تن بدهند؟ در این جوامع با چه دلایل منطقی می‌توان  بر اصلاح طلبی تاکید کرد؟
• یکی از ابزارهای اصلاح طلبان صندوق رای و انتخابات است. زمانیکه از این طریق تغییری حاصل نمی‌شود آیا به هر قیمتی باید در انتخابات شرکت کرد؟
• آیا بهتر نیست میان اصلاحات ( رفورم)و اصلاح طلبی( رفورمیسم) تمایز قایل شویم؟ نیروهای انقلابی لزوما نمی توانند با بهبود هر چند اندک در زندگی توده ها مخالف باشند و بهبود زندگی روزمره آنان را به فردای انقلاب سوسیالیستی ارجاع دهند اما از سوی دیگر مارکسیست ها نمی توانند با رفورمیسم به عنوان رویکردی که معتقد است از طریق اصلاحات گام به گام می توان به تغییرات بنیادی دست یافت موافق باشند.
• وقت خوش رفیق عزیز، اگر اصلاحات را در مراحل عدم وجود شرایط انقلابی ازضرورت های تاکتیکی برای رسیدن به شرایط انقلاب و فراهم ساختن «اسباب بزرگی» برای حرکت ساختار شکن بدانیم، آیا نباید بکارگیری تاکتیک ها در خط استمرار و مکملی باشد که در نهایت به سوی تحقق اهداف استراتژیک انقلاب سمت گیری داشته باشند؟ تا جنبش ها؛ از سقوط به پرتگاه «رفرمیسم» در امان باشد.  بر جای بزرگان تکیه نتوان زد به گزاف/ مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی
• یکی از مواردی که می‌تواند باعث انحرافات نظری در نحله‌های فکری و جریانات سیاسی شود تغییر تاکتیک‌های نظام سیاسی حاکم است.
• بقول لنین چنانچه حاکمیت به دیکتاتوری عریان متوسل شود می‌تواند باعث انحرافات آنارشیستی و چنانچه حاکمیت ملایمت و انعطاف از خود نشان دهد می‌تواند انحرافات رفرمیستی را درمیان جریانات سیاسی چپ موجب شود.
• نظر شما چیست؟