این جزیره را ۲۰۰ توربین عظیم بادی برای تولید برق احاطه خواهند کرد.

این بزرگترین پروژه عمرانی در تاریخ دانمارک است و هزینه آن ۲۱۰ میلیارد کرونر (۳۴ میلیارد دلار) تخمین زده می شود.

حداقل نیمی از این جزیره مصنوعی که در فاصله ۸۰ کیلومتری از ساحل ساخته خواهد شد تحت مالکیت دولت و بخشی از آن هم در اختیار بخشی خصوصی خواهد بود.

این مرکز می تواند برق اضافه را به شبکه برق کشورهای همسایه مانند آلمان و هلند بفرستد. از دیگر محصولات این جزیره هیدروژنی است که به صورت پاکیزه تولید شده تا برای کشتیرانی، هوانوردی، و سایر شیوه های حمل و نقل سنگین به کار برده شود.

براساس "قانون اقلیمی دانمارک" این کشور قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ - نسبت به سال ۱۹۹۰ - حدود ۷۰ درصد از تصاعد گازهای گلخانه ای بکاهد و تا سال ۲۰۵۰ کربن‌خنثی شود. این کشور دسامبر گذشته اعلام کرد که به کلیه اکتشافات نفت و گاز در "دریای شمال" پایان می دهد.

دن یورگنسون وزیر انرژی گفت که دانمارک درحال "تغییر معادلات است."

پروفسور جیکوب اوسترگارد از دانشگاه فنی دانمارک می گوید: "این گام بزرگ بعدی برای صنعت توربین بادی دانمارک است. ما در خشکی پیشتاز بودیم، گام بعدی را به سوی آب ها برداشتیم و حالا با جزیره انرژی قدم بعدی را برمی داریم. بنابراین دانمارک در این زمینه موقعیت ممتاز را حفظ می کند."

گروه سبز "دانسک انرژی" گفت که هرچند "این رویا در مسیر بدل شدن به واقعیت" است اما گفت شک دارد که این جزیره در موعد مقرر یعنی ۲۰۳۳ ساخته و راه اندازی شده باشد.

سیاستمداران دانمارکی از طیف های مختلف سیاسی از این طرح حمایت کرده اند. راسموس هِلوِگ پیترسون وزیر سابق انرژی از حزب سوسیال لیبرال گفت که جزایر انرژی ابتدا فقط "بینشی رادیکال" بودند اما اکنون در مورد تحقق آنها اجماع گسترده وجود دارد.

پیشتر هم برای ساخت یک جزیره کوچکتر انرژی در کنار بورنهلوم در دریای بالتیک در شرق دانمارک برنامه ریزی شده بود. قراردادهایی برای ارسال برق از این جزیره به آلمان، بلژیک و هلند امضا شده است.

نوامبر گذشته اتحادیه اروپا طرح هایی را برای ۲۵ برابر کردن ظرفیت تولید برق با توربین های بادی در دریا تا سال ۲۰۵۰ اعلام کرد.

در حال حاضر انرژی های نوین حدود یک سوم نیازهای برق این اتحادیه را تامین می کند: