متاسفانه وجه روشنفکری جریان های سیاسی ،تحلیل های انتزاعی مسائل عمدتا ذهنی که تنها در سطح وبر اساس داده های مدیای جهانی صورت می گیرد و پایه در حیات اجتماعی مردم علی الخصوص نسل جوان ندارد !همراه با منت های گروهی وشخصی باعث در خود رفتن و فعالیت تک به تک جریان های اپوزیسیون گردیده است . با وجودیکه محور تمامی فعالیت های این جریان ها مبارزه با حکومت اسلامی است ! اما در این چهل سال مهاجرت هرگز قدمی در جهت نزدیکی بهم و یافتن یک وجه مشترک درراستای هم گامی با هم برنداشته ایم . این بیماری روشنفکری و انحصار حقیقت درنزد خود که در تمامی طول تاریخ مبارزه احزاب وسازمان های سیاسی متشکل از روشنفکران چه در داخل و چه خارج از کشور جریان داشته! همیشه بصورت یک مانع جدی در همگرائی واتحاد عمل جریان های سیاسی با یکدیگر بوده وهست وبنظر می رسد خواهد بود.

همیشه ذهنیت خاص روشنفکر ایرانی انباشته از سوظن ،خود محوری و لجاجت در مقابل دیدن وپذیرش واقعیت و سر باز زدن از قبول اتحاد عمل با دیگر گروه ه بوده است. از این رو تعجبی ندارد که نه تنها در این چهل ساله، بلکه از انقلاب مشروطه به این سو وشکل گرفتن بسیار احزاب و جریان های سیاسی روشنفکری ما هرگز شاهد یک ائتلاف جدی این جریان ها در برابر حکومت ها نبودیم .این تکروی ها در پروسه مبارزه در دوره های مختلف نقشی منفی ایفا کرده آب بر آسیاب حکومت گران ریخته است .

شاید تنها مورداعلام نشده که با زیرکی خمینی سیاس و واقع گرا در عمل جبهه واحد ضد دیکتاتوری شاه شکل گرفت و همه درجبهه او گرد آمدند انقلاب درد آور سال پنجاه وهفت بود.

خمینی که پای در میان توده وسیع در اعماق داشت وآن اندازه بر هدف خود استوار ومومن بود که دست از لجاجت ونفرت تاریخی خود بکشد وهمه جریانهای مختلف را تا مدت زمانی که لازم بود زیر چتر خود قرار دهد.این جبهه مشترک رابی آنکه هرگز رسما تائید کند شکل داد. با تمام اختلاف های اساسی که با نیرو های ملی و جریان های چپ و رو شنفکران داشت و نمی خواست سر بر تن هیچکدامشان باشد! دم فرو کشید، کار خود را با تکیه بر وحدت کلمه پیش برد . درسی که ما هرگز نیاموختیم ! چرا که برای ما اصول و توهم ناشی از حقانیت و بی نقص بودن سازمانی واعتبار خود داده به آن که مو لای درزش نمی رود مهم تر وخدشه ناپذیر تر از اصول خمینی متشرع و آیت الله بوده وهست!ما هرگز به اندازه او مصر بر هدف خود بر سرنگونی این جمهوری اسلامی نیستیم .

او براحتی گفت که برای او هیچ امری مهم تر از مبارزه با حکومت پهلوی و ارجح تر از برپائی حکومت اسلام نیست! اما مااپوزیسیون هرگز چنین نکردیم .چرا که ذهنیت ما بگونه ای بوده وهست که نمی توانیم جز به آنچه که در ذهن خود ساخته ایم عمل کنیم.ساخته های ائدولوژیکی ،صلب و غیر قابل نفوذ ما اجازه چنین وحدت عمل هائی را نمی دهد .ادعا می کنیم که خواهان سرنگونی حکومت و برقراری یک حکومت سکولار آزاد ودموکراتیک بر اساس انتخابات کاملا آزاد هستیم!منافع مردم را مهم تر از منافع گروهی خود می دانیم و دغده نسل جوان وآینده آن ها را داریم وخوشبختی آن ها شاه بیت تمام تلاش ها ماست.اما هر گز با هزار اما واگر ناشی از نگاه وگارد بسته خود حاضر به برداشتن یک قدم عملی در جهت حتی گفتگو بر سر یک میز با دیگر جریان های اپوزیسیون در راستای منافع مردم واین جوان ها نیستیم .

مسائل گروهی که اصطلاحا پرنسیب می نمامیم برای ما چنان ناموسی است که هیچ امری بالاتر از نگاهداری بکارت آن نیست. آنوفت با چنین عملکرد سکتاریستی و چسبیدن به تاریخی که اصلا مشعشع نیست! انتظار داریم که مورد اقبال جوانان داخل کشور باشیم! جوانانی که نه ما را می شناسند ونه مثل ما فکر می کنند ونه مثل ما عمل!

با صراحت می نویسم که نسل کنونی بر بالیده در بیست سال اخیر مطلقا انطباقی با تصویری که ذهن قفل شده ما در چهل سال قبل نسبت به آن جامعه دارد ندارند. آن ها کوچکترین غرابتی بین خود وما وگذشته ما نمی بینند و مدال های خود داده و آویخته بر سینه ما برای آنها هیچ جذابیتی ندارد .

چرا که در این تحولات عظیم جهانی حتی در دل همین حکومت اسلامی نسلی بالا آمده که اکثریت آن ها دارای تحصیلات عالی بوده و دسترسی به اطلاعات، قرارگرفتن درجریان اخبار سیاسی جهان وایران حضورشان در صحنه عملی زندگی عینی تر و وسیع تر از ما نسل هفتاد سالگان گرفتار در پیله باور های ایدئولوژیکی می باشد.

آن ها مارا که حضوری در میدیای جهانی نداریم نمی توانندبینند .آنها مثل ما که در حال بیرون کشیدن اوراق کهنه وعمدتا ایدئولوژیک از پستو های تو در توی تاریخ گذشته هستیم، دنبال مرده ریگ گذشته نمیگردند. آن ها دنبال عناصر و و چهره هائی در شمای چهره های جوان ومدرن امروزی هستند! وقتشان رابا ما خشک رفتاران ومنجمد شدگان در افتخارات گذشته که ما فکر میکنیم بسیار مهم هستندنمی گذارند ومثل ما نسبت به تاریخ ، به افراد و شخصیت ها قضاوت نمی کنند.

ما بتنهائی با این سیما ونداشتن امکانات رسانه ای ،چسبیدن به تاریخ گذشته خود و پا فشاری برصف مستقل خویش راهی برای ارتباط و تاثیرگذاری ودیده شدن در بین این نسل جدید پیدا نخواهیم کرد. این نسل دل در گرو جریانی که شباهت به او داشته و درک کننده خواسته های او وسیمای تین ایجری او باشد دارد !نه جریانی که هنوز با ذربین دنبال یافتن چپ انقلابی عدالت جو ومنطبق بر معیار های کتاب مقدس خود در میان جوانان است ودر این جستجو خود را به اصلاح طلبان و جوانان جوانان انقلابی عدالت خواه حکومتی خامنه ای ساخته نردیک تر می ببیند! چنین جستجو گران مذهبی مسلمانقشی دربین این جوانان نخواهد داشت.

جریان هائی که این نسل را نه بینند ،حداقل نزدیکی به بخشی از زیبا شناسی او ونگاه مدرن و امروزی او نداشته و اورا همانطور که هست درک نکنند. نباید انتظار دیده شدن از طرف آن ها را هم داشته باشند.

لذا تا زمانی که مانتوانیم بر این دگماتیسیم و سکتاریسم گروهی خود فائق آمده وبه یک درک مشترک از وفاق ملی برای حمایت از نسل حاضر جهت پیشبرد مبارزه آنان با جمهوری اسلامی برسیم!نتوانیم یک جبهه فراگیر از تمام نیرو های اپوزیسیون باتکیه بر نیرو وامکانات هم برای رساندن پیام مشترک خویش به جوانان داشته باشیم! و باحضور روزانه خویش در برخورد با مسائل جاری وحمایت از مبارزات نسل جدید اورا یاری برسانیم .قادر به پیوند با آن ها نخواهیم شد.

با رویه ای که در حال حاضر داریم مجبور به همین انزوا وتراشیدن سر هم و خاطره گوئی برای مجموعه خود خواهیم بود. قادر به گذشتن از چنبره گذشته، ورها ئی از ذهنیت . و پیشداوری های خود نخواهیم شد.لذا نقشی هم درجریان بر آمد های اعتراضی جوانان چون بر آمد آبان ماه و مبارزه نسل جدید د رایران نخواهیم داشت.همان سرباز ژاپنی خواهیم بود که یک روز یکی از همین جوانان به من گفت! پایان ابوالفضل مخققی