با کمال تاسف وتاثر دوست ورفیق عزیز ما احمد قادیان، در روز سه شنبه 19 اسفند 1399 از میان ما رفت. احمد(مهدی) از زمان انقلاب وتا وقتی که در ایران بود در تشکیلات فدائیان خلق چه در مازندران وچه در تهران با فداکاری بی دریغ و با احساس مسئولیت، فعال بود وهمه زندگی وجوانی خود وهمسرش صرف آرمان واهدافشان گردید، هرچند که در نیمه دوم عمرش به بسیاری از آن عقاید باور نداشت، ولی هرگز لحظه ای از فکر ایران وآزادی کشورش غافل نبود وعلیرغم مشکلات شخصی و فوت نابهنگام همسرش در ایام جوانی از کسب افکار تجدد خواهانه غفلت نورزید. یادش را گرامی  می داریم. به فرزندانش شقایق وشیوا به فروغ ومحمد صادق ودوستان تسلیت می‌گوییم.

          علیرضا هاشمی، ماشاالله سلیمی، شیروان کیا، احمد مقصودلو، علیرضا یکتا، علی آقائی، علی حدادی ، منوچهر مقصودنیا، اسد  ترابی، صدری ترابی، بهزاد کریمی، سهیلا گلشائی، حسن گلشائی، مجید عبدالرحیم پور، شمسی شفیعی ، فردوس جمشیدی، نقی حمیدیان، اسفندیار کریمی، اصغر جیلو، بهزاد ارمغانی، ذبیح حجت نژاد، جمشید نعمتی، مرتضی آرامیان، حسن عربزاده، برزوعلیزاده، چنگیز صادقی، عباس صادقی، فهیمه هادی، مسعود سفری، رحیم عبدل رحیمی، تیمور لکانی، تیموربدلی، امین اسماعیل زاده، حسین دریانی، کیانوش توکلی،عذرا و محمود کرد، بهروز باقرزاده، غلام دوستدار لنگررودی، جمال اعظمی، مهنازاعظمی، بهروز باریکانی، شوکا آرامیان، گیوآرامیان، مجید آرامیان، نسرین و شیرین لطفی، احمد مطبعی، نامی طبری، هاشم خزنی، عبدالله کرد پور، احمد فرمانیان، صابر احمدی، رضا مهجوریان، مرضیه عندلیب، حسین نصیری