شعاری که اکنون شما و برخی از امضا کنندگان کشف و شیفته آن شده اید وتصورمیکنید که اکسیر رهائی وآزادی مردم ایران از شر حکومت اسلامی را یافته اید, باید توضیح دهید که چگونه با جمع آوری چند صد یا چند هزار امضا میخواهید همبستگی ملی ایجاد کنید و جهوری اسلامی را براندازید؟! خود ودیگران را فریب ندهیم، در این حرکت چه چیز جدیدی وجود دارد که میتواند باعث وحدت ملی و به حرکت درآوردن مردم ایران شود؟!

آیا شما هم براین باورید که حضور رضا پهلوی وشاهین نجفی و داریوش و....دراین کارزار وحدت ملی ایرانیان را موجب خواهد شد ؟ !چرا از خود نمی پرسیدبجای پیوستن این افراد جدید به حرکت ۱۴ نفرها و بیانیه تکمیلی آنان آیا نیازی به فیل هوا کردن جدید بوده است؟! چه هدفی در پشت این دوباره سازی نه به جهوری اسلامی نهفته است؟

بغرنج عبور از حکومت اسلامی را به حد شعار «نه به جمهوری اسلامی » تقلیل دادن و آنرا پایه و اساس همبستگی ملی ایرانیان , با تبلیغات کاذب در فضای مسموم مجازی معرفی کردن و جار زدن که با هدف خدمت به جنبش وهمبستگی ملی ایرانیان است, کاری است غیر مسولانه در راه ساختن سرابی دیگر. ما حق خود میدانیم که نظر انتقادی خود را در مورد آن بدون در نظر گرفتن خوش آینددیگران مطرح نمائیم.

ما دلال سیاسی نیستیم و هرکدام با بیش ازنیم قرن حضور در بطن وقایع سیاسی ایران بدنبال فروش پروژه ای به قدرتهای خارجی نیستیم و حاضر هم نیستیم بدنبال دلالان سیاسی که هر از چندی پروژه ای قابل فروش از کیسه خود بیرون میاورند براه افتیم و فیل تازه ای هوا کنیم. ما بر آن شده ایم تاآنجا که در توان داریم و عقلمان میرسددر انجام وظیفه ملی خود درافشای چنین پروژه هائی تلاش کنیم اگرچه خوش آیند برخی از دوستان نباشد.

امیدواریم کسانیکه مشغول گردو خاک کردن درفضای مجازی وتبلیغاتی پیرامون شعار نه به جمهوری اسلامی شده اند و امید کاذب ایجاد میکنند فردا که گرد وخاک ها فرو نشست جوابی برای مردم ایران داشته باشند.

در پشت پرده و از درون جلسات اطاق های دربسته مجازی, طرح همبستگی ملی بوجود نمیاید و ما آنقدر ساده لوح نیستیم که با این شامورتی بازیها دلخوش شویم و دیگران را دلخوش کنیم. همانطور که شما حق داریدمبلغ شیفته این طومار امضا باشید ما نیز حق داریم منتقد آن باشیم .

تاریخ وگذشت زمان حقایق را روشن ترخواهد ساخت و جایگاه و مواضع سیاسی افراد را محک خواهدزد. عجله نکنیم که شب درازاست و قلندر بیدار.

نهم فروردین ۱۴۰۰

بهروز ستوده - حسن اعتمادی