همزمان با برگزاری تجمع‌های روز جهانی کارگر در چند شهر در ایران، ‌دست‌کم ۳۰ تن در تهران بازداشت شدند.

به گزارش «اتحادیه آزاد کارگران ایران»، نیروهای امنیتی و انتظامی که روز شنبه، ۱۱ اردیبهشت، در مقابل و خیابان‌های اطراف ساختمان وزارت کار حضور دارند، علاوه بر بازداشت این افراد،‌ در تلاش هستند که از برگزاری هر نوع تجمعی جلوگیری کنند.

پیشتر تشکل‌های کارگری و صنفی برای برگزاری تجمعی به مناسبت روز جهانی کارگر، اول ماه مه، در مقابل وزارت کار، ‌فراخوان داده بودند.

در همین حال، ‌تصاویر و فیلم‌های انتشار یافته در شبکه‌های اجتماعی حاکی از برگزاری تجمع‌هایی به مناسبت روز جهانی کارگر در رشت، اصفهان، تبریز، ‌مشهد، کرمانشاه، سنندج، کرج، ‌شوش و هفت‌تپه، ‌خرم‌آباد، ‌مریوان و اراک است.

تجمع‌های روز جهانی کارگر در شرایطی برگزار می‌شود که دستگاه‌های امنیتی به ویژه وزارت اطلاعات،‌ فعالان کارگری و صنفی را از شرکت در آنها منع کرده بودند.

بر اساس این گزارش، ماموران وزارت اطلاعات دو روز پیش در تماس‌ تلفنی با اعضای «اتحادیه آزاد کارگران ایران»، از جمله جعفر عظیم‌زاده و پروین محمدی، به آنان گفته بودند که حق برگزاری یا شرکت در تجمع مربوط به این روز را ندارند.

در روزهای گذشته، ده‌ها تشکل کارگری فعال در داخل ایران در دو بیانیه جداگانه که به مناسبت روز جهانی کارگر، اول ماه مه، صادر کرده‌اند، حاصل سیاست‌های جمهوری اسلامی را تبدیل کردن کشور به «زمین سوخته» دانسته و خواستار ایجاد یک شورای همکاری بین صنف‌های معترض برای مقابله با چنین سیاست‌هایی شده‌اند.

در یک بیانیه که به امضای ۱۳ تشکل کارگری و صنفی و دانشجویی رسیده بود، با انتقاد شدید از سیاست‌ها و رویکردهای جمهوری اسلامی تاکید کرده‌اند که کارگران برده نیستند و تن به تداوم این وضعیت نخواهند داد.

پایان دادن به امنیتی کردن اعتراض‌ها، لغو مجازات اعدام و شلاق، لغو احکام صادر شده علیه فعالان کارگری و صنفی، آزادی بی‌قید و شرط فعالان سیاسی و اجتماعی زندانی، آزادی تشکل‌یابی، اعتصاب، اعتراض، راهپیمایی، تجمع، آزادی اندیشه و بیان، احزاب و مطبوعات، از دیگر خواسته‌های مطرح شده در این بیانیه هستند.

در یک بیانیه دیگر که با امضای ۱۵ سندیکا و تشکل کارگری و صنفی منتشر شد، معترضان بر ضرورت ایجاد یک شورای همکاری میان بخش‌های مختلف کارگران، کارمندان و مزدبگیران، معلمان، بازنشستگان، زنان، دانشجویان و بیکاران، تاکید کرده‌اند.

در این بیانیه، تشکیل این شورای همکاری، حلقه اصلی کار سازمان‌دهی در جامعه و در بین کارگران و زحمت‌کشان دانسته و تاکید شده است که تلاش برای هم‌گرایی میان مبارزات پراکنده و گسترش همبستگی این مبارزات در سال پیش ‌رو، ضرورتی فوری و حیاتی خواهد بود.