زمان در سوریه به زیان چه کسی‌ سپری می‌شود؟

23.07.2012 - 23:08

پس از دخالت نظامی غرب در لیبی‌ که با حمله فرانسوی‌ها به نیروهای قذافی آغاز و با کمک نظامی غرب به مبارزین لیبیایی تا در هم شکستن کامل ماشین جنگ وسرکوب قذافی تداوم یافت، همگان در انتظار تکرار نظیر این سناریو در سوریه بوده و هستند اما تعلل غرب و حتا کشورهای عربی‌ در کمک عملی‌ به مردم سوریه سوالاتی را به اذهان متبادر می‌کند.

با توجه به آنکه فجایعی که قذافی در لیبی‌ در طی‌ اعتراضات مردمی لیبی‌ به بار آورد در مقام مقایسه با آنچه که اکنون بشار اسد مرتکب آن میشود بسیار اندک است، باید از خود پرسید که دلیل رفتار دوگانه غرب در مقابل رویدادهای مشابه چه میتواند باشد؟

این تفاوت برخورد می‌تواند ریشه در جغرافیای لیبی‌ و سوریه داشته باشد.

سوریه به عنوان یکی‌ از کشورهای عربی‌ خاورمیانه هم مرز با اسرائیل است در حالیکه لیبی‌ در قاره آفریقا هیچ نقطه مشترک سیاسی و جغرافیایی با کشور اسرائیل ندارد.

با اینکه دولت سوریه تحت حمایت جمهوری اسلامی و به عنوان متحد استراتژیک ایران خطری برای اسرائیل به حساب می‌آید که کمک‌های مالی‌ و نظامی به حماس و حزبالله لبنان مینماید اما در کنار این خطر تعادل امنیتی نسبی‌ در مرزهای سوریه و اسرائیل وجود دارد به شکلی‌ که خود سوریه و مرزهای آن کشور در حال حاضر به شکل مستقیم خطری را متوجه اسرائیل نمی‌نماید و همین تعادل نسبی‌ و ترس از به هم خوردن آن و از بین رفتن امنیت حد اقلی موجود در مرزهای اسرائیل و سوریه سبب رعایت جانب احتیاط غرب و حتا کشور‌های عربی‌ در قبال حوادث سوریه شده است.

به عبارت ساده‌تر غرب و اسرائیل و به تبع آنها کشورهای عربی‌ نگران آن هستند که همین تعادل نسبی‌ و امنیت حداقلی نیز در مرزهای سوریه و اسرائیل از بین برود. شکنندگی این تعادل و امنیت سبب رعايت احتیاط کشور‌های عربی نیز گشته است چرا که شکستن این حداقل تعادل و امنیت در مرزهای دو کشور می‌تواند تمام کشورهای عربی‌ را درگیر بحرانی‌ ناخواسته با اسراییل نماید. علاوه بر این اگر چه سوریه و اسرائیل پس از اشغال بلندی‌های جولان در سال ۱۹۶۷ توسط اسرائیل به عنوان دو کشور در حال جنگ به حساب می‌آیند اما این جنگ در حد قطع رابطه و جنگ‌های لفظی و کمکهای سوریه به حماس و حزب الله کنترل واز حالت بر خورد رو در رو خارج گشته است و حتی طی‌ سال‌های اخیر مذاکرات و ارتباطاتی هم از سوی دو کشور در حال شکل گیري بوده است تا زمینه صلح بین دو کشور فراهم آید.

به این شکل غرب و کشور‌های عربی‌ در هراس از اینکه جانشین رژیم کنونی سوریه نتواند یا نخواهد به حد اقل‌ها در روابط اسرائیل و سوریه پایبند باشد و همین وضعیت تعادل حد اقلي فعلی‌ نيز ازبين رفته و به سوی هرج و مرج و تقابل پیش رود، حاضر به سرنگونی بشار اسد به هر قیمتی نیستند.

قیمتی که آنها پیشنهاد می‌کنند حفظ و یا بهبود شرایط و روابط بین اسرائیل و سوریه می‌باشد و در همین راستا به دنبال جایگزینی می‌باشند که حاضربه پرداخت آنچه که آنها می‌خواهند باشند.

با توجه به آنکه چنین جریانی که بتواند به عنوان جریان غالب و یا اکثریت مایل به گفتگو در این مورد در سوریه، شکل نگرفته است لذا دولت‌های غرب و حتی کشور‌های عربی‌ در مواجهه با حوادث سوریه سر در گم و بلا تکلیف مانده‌اند تا جائی‌که مرگ بیش از پانزده هزار نفر در طی‌ مدتی‌ نزدیک به شانزده ماه نیز آنها را مجاب به گرفتن تصمیم برای حتي مداخلات انسان‌دوستانه نکرده است، مداخلات انسان‌دوستانه‌ای‌ که در لیبی‌ حتی با عملیات نظامی نیز همراه بود!

اما در طرف دیگر، مردم سوریه بدون توجه به نگرانی‌‌های غرب و کشورهای عربی‌ و بدون آنکه تلاشی برای رفع نگرانی و جلب حمایت آنها بنمایند به سوی پیروزی گام بر می‌دارند و اگر مردم سوریه قبل از آنکه غرب و کشورهای عربی‌ اقدام عملی‌ در حمایت از آنها انجام دهند، خود قادر به سرنگونی اسد شوند، از ميزان نفوذ و تاثير غرب در آينده سوریه کاسته خواهد شد.

هم اسد و هم غرب هرگز تصور نمی‌کردند که اعتراضات مسالمت آمیز مردم سوریه به این سرعت وارد فاز درگیری‌های نظامی شود و مهم‌تر اینکه آنها هرگز فکر نمی‌کردند که پس از تبدیل اعتراضات مسالمت آمیز خیابانی به درگیری‌های نظامی، ارتش آزاد سوریه بتواند به این سرعت شکل گرفته وبا اين شتاب پیشرفت و پیشروی نماید تا جائیکه دمشق را نیز مورد حمله جدی قرار دهد.

غرب همواره به این می‌اندیشید که زمان کافی‌ برای یافتن جایگزین مورد نظر خود درسوریه رادارد‌ اما اکنون آنها نیز به همراه بشار اسد از سوی مردم سوریه غافلگیر شده اند‌.

با توجه به روند سریع تحولات در سوریه طی‌ روزهای اخیر و عدم تصمیم جدی غرب و اعراب در حمایت عملي از مردم سوریه به نظر می‌آید، زمان به ضرر آنها در حال سپری شدن است چرا که مردم سوریه حاضر نیستند زمانی‌ بیش از این، نه به بشار اسد بدهند و نه زمان خود را صرف رفع نگرانی غرب و اسرائیل بنمایند.

اکنون توپ در زمین غرب و کشورهای عریی قرار گرفته است و اگرآنها اقدام سريع و عملی‌ در حمایت از مردم سوریه از خود نشان ندهند به همراه بازندگان اصلي (بشار اسد ،جمهوري اسلامي،روسيه وچين) جزو بازندگان این بازی خواهند بود.

انتشار از: امین موحدی

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.