قرار بود  مسکو هم پیمان گرامی که شعار« هم شرقی نه غربی» را متداول نمود ،اطلاعات مثبتی را از پیشرفت مذاکرات وین  اعلام دارد ، البته اصل خبر چنین بود : میخائیل اولیانف، سفیر روسیه در وین، گفته بود خبرهای مهمی از وین شنیده خواهد شد ،هر چند  مقامات آمریکا جزئیات جدیدی از توافقات احتمالی با حکومت  ایران که قرار نبود به درازا بکشد  اعلام نکرده‌اند.

   آ  نا نکه  در پشت پرده با هدایت« رئیس پوتین » ان کار دیگر با نطام فاقد نظم و برنامه میکند ! که البته  انچنان هم فاقد نظم و برنامه نیستند  و با همه حواشی و اما و اگرها - خواهید دید که در همین بحران مشروعیت «بمعنای واقعی» چگونه  با حضور کمتر ار 30 در صد، انتصخابات را انطور که رئیس گفته«  با اعداد و ارقامی ساختگی که بدفعات مرتکب شده و اب از اب تکان نخورده» بپایان میرسانند..... و با روز مره گی مردمان محافظه کار،  گرفتار معاش و چکنم – در کمال فروتنی ! برخر مراد کماکان  سوار خواهند بود . 

 در مصافی دیگر سخنگوی شوران نگهبان  تعداد رای دهندگان را تعین کننده چگونگی افکار عمومی ، اثر بخش و مهم نمیداند و دقیقا نظر خلاف این گفته از طرف « صاحب اختیار فاقد مسئولیت و پاسخگوئی » را بهیچ میشمرد و با قی داستان که اوضاع فعلی را   تا 4 سال دیگر با همین آش و کاسه همراه میسازد ...... سخنگوی شورای نگهبان، ۲۸ اردیبهشت به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت مشارکت« احتمالی پایین» در انتخابات در پیش  هیچ مشکل حقوقی ایجاد نخواهد کرد و اعتبار و مشروعیت آن همچنان پابرجاست ( که در اینجا مبحث بهره برداری از تعریف دمکراسی و اکثریت اراء ماخوذه !قابل تعمق بنظر می رسد که بگذار تا وقت دگر )

از سوئی :  عراقچی  مذاکره‌کننده رژیم  در وین  گفت که «پیشرفت‌های خوبی» حاصل شده، اما هنوز مواردی عمده باقیمانده و بر سر برخی موارد توافق به دست آمده و روی متن‌ها نگارش خوبی شده اماهنوز چند موضوع کلیدی باقی مانده که نیاز به بررسی بیشتر و تصمیم‌گیری در کشورهای مذاکره‌کننده دارد. 

اما  روحانی در پاسخ به منتقدان مذاکرات هسته‌‌ای گفت که تصمیم‌گیری‌ها با آگاهی  خامنه ای بوده وهمزمان با پیشرفت مراحل مذاکرات  سران قوا در جریان مذاکرات ‌بوده  و  تمام دستورات کتبی  راجع به برجام، مرحله به مرحله، وجود دارد....

.وآخرین خبر اینکه : دیپلمات‌های  بریتانیا، آلمان و فرانسه در بیانیه ‌ای درباره مذاکرات  وین اعلام کردند :  پیشرفت‌های محسوسی وجود داشته  اما برای رسیدن به موفقیت، تضمینی وجود ندارد ......؟

اما بعد :در رابطه با پیشرفت « مذاکرات وین» که در ظاهر ظریف رادر پی« طرح میدان»  با بهانه برافراشتن پرچم اسرائیل به ان کاری نیست ! باید مروری بر گذشته  داشت به این ترتیب :

 اوباما مذاکرات 2015را  با این هدف  به نتیجهٔ مورد نظر رساند که بتواند آن را «پیروزی دیپلماسی» در راه پیشگیری از اشاعهٔ سلاح اتمی معرفی نماید  وتیم او بخوبی  می‌دانستند که راه‌های  دیگری  برای متوقف کردن «برنامه‌های اتمی مشکوک به داشتن ابعاد نظامی» حکومت ایران  فراهم است - لاجرم  هدف وسیله را توجیه کرد و وی برای دور زدن کنگره و پیشگیری از رأی‌گیری دربارهٔ مفاد توافق در سنا، به حیله‌هائی متوسل شد و برای انحراف افکار عمومی از موضوع توافق و «فروختن آن به رسانه‌ها» به عنوان یک «توافق خوب و نماد پیروزی دیپلماسی»  شورای امنیت کاخ سفید را  به خدمت گرفت تا با  چند ده میلیون دلارهزینه تحقق  این هدف   را در رسانه‌ها مدیریت کنند.

اوباما  در راه کنترل برنامه‌های توسعهٔ اتمی ج ا سخاوتمند عمل کرد و تا جایی پیش رفت که پروندهٔ تخلف‌های آشکار در حوزهٔ فعالیت‌های اتمی مشکوک به داشتن ابعاد نظامی و موضوع انفجار با قدرت بالا در پارچین  را  با سفر ٔ« آمانو، دبیر کل وقت آژانس انرژی اتمی» به تهران، در فاصله‌‌ای کوتاه  عملاً مختومه اعلام کرد.

اما حالا : با انگیزه‌‌ای مشابه  بایدن نیز  به «دیپلماسی نرم» متوسل و گره زدن «بازگشت واشنگتن به برجام  »را با همه مخالفت کشورهای منطقه ، تنها بهانه‌‌ای میداند البته با زیرکی دمکراتها( که با پنبه سر میبرند ؟ ) برای توجیه لغو تحریم‌ها - که با تمهیدات ترامپ!که بیش از احمدی نژاد در ان دیار طرفدار دارد ! چندان ساده نمینماید .

نا گفته نماناد  که تفاوت غنی‌سازی اورانیوم با غلظت بالا  و روشن و یا خاموش کردن دوربین‌ها ، تنها مناسب  سریال‌های تلویزیونی مشابه  «گاندو » است و  قطعاً « تسلیم شدن در مقابل باج‌خواهی اتمی و گروگان‌گیری» را توجیه نمیکند.

دولت جناب جو  بایدن میداند که حکومت  آمادهٔ واگذاری فعالیت‌های نظامی خود نبوده   و درحد امکان  از این ظرفیت‌ها به‌عنوان اهرم فشار و گرفتن امتیاز استفاده خواهد کرد .

 تاکید اینکه :  قصد اعلام‌ نشدهٔ واشنگتن تقویت مواضع «عملگرایان» در هیئت حاکم مذهبی- نظامی ایران و  پیشگیری از غلتیدن  به دامان شرق و استحکام بیشتر محور همکاری‌های «پکن-مسکو-تهران» در منطقه است و عملکرد رندانه مسکو را جدی نمیشمارد !

بایدن می داند  که حصول یک توافق محدود با تهران  می‌تواند مواضعِ جریان  دولتمردان  فاقد اختیار کنونی  را در انتخابات  در پیش  تقویت کند و زمینه‌ساز «توافق جامع و طولانی» با دولت  بعدی بشود ،البته  اشتباه محاسبهٔ   واشنگتن ،یعنی  نشناختن« خصلت  فریب کاری مستولیان براین آب و خاک بطول  4 دهه » با  الودگی های بسیاردر تمامی زمینه ها    اینستکه:  نتیجهٔ انتصخابات با همه حواشی  از مدتها  قبل  رقم خورده و« پروندهٔ کارپرداز بزرگ یعنی دولت گرفتارشعار و  شهوت کلام  کنونی» در هرم قدرت  بسته شده ، مگر آنکه دستی از غیب برآید و کاری بکند !