یافتن مشکلات ومعضلات جامعه یکی از اولین اقدامات برای حل مشکلات است، اما این کار بدون ارائه راه حل نمیتواند مشکل جامعه را حل کند. در واقع تشخیص مریضی بدون یافته مداوا تاثیری در بهبودی بیمار ندارد. شاید ضعف اصلی ما در چهل و اندی سال گذشته بیشتر بیان مشکل بوده است و در بهترین حالت ارائه راه حل های ساده و گاهی انقلابی بوده اند. البته افراد و گروههای بوده اند که این راه حلهای ساده و انقلابی را حتی به اجرا گذاشته اند، اما اغلب انها شکست خورده است، چون مشکلات پیچیده با راه حل های آسان حل نمیشود. کشورهایی که در مدت کوتاهی به پیشرفت های بزرگ دست یافته اند بدون یک استراتژی مشخص برای«توسعه پایدار» که حداقل مورد تایید الیت جامعه قرار گرفته باشد نتوانسته اند هیچ تغییری ایجاد کنند. متاسفانه الیت جامعه ما به خاطر شعارهای غلط و شکست های متناوب دچار یک نوع سرخوردگی یا افسردگی سیاسی شده است. شاید امروز این جمله چرچیل امروز خیلی اهمیت دارد که« مدیریت جز حل و فصل بحران نیست.» باید گفت که در این شرایط نیاز به سیاستمدارانی هست که توان مدیریت در بحران را داشته باشند و بتوانند روشنفکران و الیت جامعه را با خود همراه کنند.