یک تلفن از ایران!
یک نگاه به بازتاب اعتصابات کارگری در ایران وانعکاس آن در سایت های اپوزیسیون خارج از کشور.
تلفن زنگ میخورد .صدای رضا را می شناسم دوستی دیرین که هر از گاهی از ایران زنگ می زند وحالم را می پرسد .تراش کار ماهری که مدت ها در کارخانه ایران ناسیونال کار می کرد، سپس خود یک کارگاه تراشکاری راه انداخت .حال چند سالی شده بخاطر کمر درد شدید قادر بکار نیست .
بی مقدمه می گوید:"همه چیز را فراموش کردی ؟چه شد آن همه شعار و هیجان ،کارگر ،کارگر! مدت هاست نوشته هایت را دنبال می کنم تا ببینم کی وقتش می رسد که دو کلمه هم از ما بنویسی دریغ از یک سطر .چی بگم ؟
منتظر بودم حداقل در این روزها که جنبش کارگری با این همه یک پارچگی میدان آمده چیزی بنویسی! اما دریغ از یک اشاره.میدانم دیگر آن آدم قدیمی نیستی! خارج خیلی چیز ها را عوض کرده. اما ما که عوض نشدیم .کارگر همان کارگر است ،زحمت و بدبختی همان! بیشتر شده که کمتر نشده.اما شماها دیگر آن آدم های سابق نیستید!گویا هرگز چیزی ،کسی بنام کارگر نمی شناسید ! مسائلش را دنبال نمی کنید."
دنبال جواب می گردم به مغزم فشار می آورم حداقل یک مطلب که در مورد گارگران نوشته ام رابخاطربیاورم.
"رضا جان این طور هم نیست! من هر وقت توانستم تلاش کردم تصویر گر سیمای کارگران، درد،مشقت ونقش آن ها در تمامی عرصه ها باشم ."
میدانم میخواهد چیزی بگوید، اما رعایت ادب اجازه نمی دهد. مکثی میکند "میدانی تنها تو نیستی همه شماها عوض شده اید .گناه تو نیست ،اما حداقل بجای این همه نوشتن درباره این قرومساق هااز خامنه ای گرفته تا پائین ،چند کلمه هم در مورد ما،در مورد جنبش اعتراضی واعتصابات کارگری ونقش تاثیر گذار آن در مبارزه سیاسی ،اقتصادی ،اجتماعی و چه می دانم بسیار عرصه های دیگر بنویسید! از این که چگونه میتوان گروه های اجتماعی را در پیوند با این اعنصابات قرار داد وآن را فراگیر تر نمود ؟
تا ما هم دلمان خوش باشد که رفقایمان هنوز قلبشان برای ما می تپد و هنوز مسئله ما د غدغه فکری آن هاست . من که چیزی نمی بینم ! نمی توانید وضع امروز کارگران را درک کنید ،کارد به استخوان رسیده دیگر تحمل این وضعیت ممکن نیست .دیر یا زود این لشگر گرسنه به خیابان ها خواهند ریخت .مردم همه منتظریک جرقه اند.این اعتصابات گسترده را دستکم نگیرید بجای این همه نوشتن در مورد انتخاب رئیسی تلاش کنید از آن چه که درون کارگران و جنبش تازه پا گرفته کارگری می گذرد بنویسید ."
بعد بشوخی می گوید:" وضع تو معلوم است و جوابت با کریم الکاتبین .اما این همه ایرانی خارج از کشور، این همه اپوزیسیون، این همه نویسنده ، نشریه!مدعی طرفدار طبقه کارگر چرا از مبارزه امروز ما نمی نویسند ؟
رهنمود نخواستیم. این همه متخصص و تحصیل کرده اگر با تمام توان بیاری ما بشتابند می توانند دنیا را سرخود بگیرند.اما همه این اپوزیسیون که شماها باشید، انگار هیج کسی ونیروئی بنام طبقه کارگر که خودتان یادمان دادید نمی شناسید.آن قدر که فکر وذکر شما متوجه افراد،عمل کرد رهبران،ارگان های حکومتی،اصلاح طلبان،ووو... است که ما را بهیچ وجه نمی بینید. حتی شعار هم نمیدهید. تنها مشغولیت ذهنتان مسائل حکومتیان است وبس.نه تنها بمسائل ما! بلکه به هیچ مسئله دیگر اجتماعی نیز نمی پردازید!
برو نگاه کن و در صدد بگیر.نه جائی ، نه حالی و نه انگیزه ای برای نوشتن از ما ندارید! قلم های شما تنها وقتی که مردم به خیابان می آیند و جوان ها کشته می شوند و مبارزه شکل جنگ تن به تن به خود می گیرد به هیجان می آید می نویسد! دسته جات اعتراضی در خارج شکل می گیرد.این شکل مبارزه شما را به هیجان نمی آورد.باعث بر انگیختن شمابرای سازماندهی تشکل های اعتراضی وحمایتی نمی شود.
برو به رفقای سابقمان بگو که رضا تراشکار سخت از همه شما دلخور است."
صحبت از هر طرف به درازا می کشد. متوجه خستگی من میگردد. می گوید:"فردا مجددا زنگ می زنم .برو یک نگاه به نشریه ها ، به سایت های خارج ازکشور بیانداز تا ببینی که چند درصد در رابطه با ما نوشته اند؟"
برایم جالب است و اقعا تا چه میزان منعکس کننده خواست ها ونیاز های طبقه کارگریم؟ آیا واقعا تا زمانی که جماعت بخیابان نریخته اند؛این شکل مبارزه و اعتراض ،اعتصاب برای ما جذابیت ندارد ؟
آیا واقعا تنها بر آمد های خیابانی است که ما را به هیجان می آورد ؟فکر سقوط حکومت را در این شکل از رودر روئی در ذهنمان شکل میدهد و سرخوشمان می سازد ؟
چرا از خودم گرفته تا تمام کسانی که قلم می زنند هیچ کداممان در این رابطه نمی نویسیم؟ و کمیتمان لنگ است ؟
تلاش می کنم به سایت های اپوزیسیون بخصوص آن ها که گرایشات مبارزه برای جنبش کارگری و حکومت سوسیالیستی و سوسیال دموکراتیک دارند، و چند سایت اجتماعی پر طرفدار سر بزنم .نتیجه بسیار اسف بار تر از آن است که رضا گفته است .
به متجاوز از پانزده سایت وصفحه انترنتی چند فرد مستقل کنشگرو تحلیل گر سیاسی سر می زنم. نتیجه کار تلخ ودرد آور است .
بازتاب این اعتصابات گسترده و نقش آن در معادلات سیاسی ،اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی توسط هیچکدام از کسانی که حضور دائم در نشریات دارند از جمله خود من مطلقا بازتاب نیافته و هیچ مقاله مشخص ،هیچ تلاش برای آنالیز و دستاورد های این جنبش عظیم کارگری که در این چهار دهه نظیر آن صورت نگرفته نوشته نشده است !
هیج نویسنده و فعال سیاسی شناخته شده ای در این راستا قلم نزده ! اگر هم نوشته وتحلیلی وجود دارد مربوط به چند برنامه تلویزیون بی بی سی و ایران انتر ناسیونال است و بس .
بعنوان نمونه تنها به پانزده سایت و نشریه درروز شنبه دهم تیرماه هزار چهار صد مراجعه و بسنده می کنم . آقا رضا درست می گوئی! در رابطه با شما گارگران و زحمت کشان هم قلم همایمان خشکیده و هم ذهن و قلبمان حساسیت خود از دست داده است! باید بتفکر بنشینم چرا ؟
نوشته طولانی شد زخم کهنه دهان گشود.اما ناگزیر از انعکاس نتیجه این مراجعه هستم
به ترتیب الفبا می نویسم که جای سوالی نباشد .شنبه دهم تیر ماه
1ایران گلوبال هیچ مقاله وتحلیل حتی خبری جدی در مورد اعتراضات و اعتصابات کارگری نوشته نشده است
2ایران امروز طبق معمل عمده نوشته ها در مورد اصلاح طلبان و تنها یک کلیپ از صفحه دو بی بی سی! در این رابطه هیچ مطلب و مقاله ای مو جود نیست
3بپیش سایت حزب چپ هیچ مقاله و نوشته مستقلی از نویسندگان دائمی آن در این رابطه بصورت سرمقاله و مقاله جدی وجود ندارد. تنها بخش کارگری و صادق کار به مصاحبه ای بسنده کرده است. آقای بهزاد کریمی که در مورد تمامی مسائل سیاسی واجتماعی می نویسند در تمامی این روز ها سخت در گیرمسئله رئیسی است هیچ نوشته ای از ایشان ندیدم.
4 پیک نت طبق معمول در پستو های درون حکومت می گردد و اخباری را باز تاب می دهد که تازه بتازه از تنور حکومت بیرون آمده است . مطلقا نوشته ای در این مورد ندارد تنها به خبر روز هشتم خود در مورد این اعتراضات بسنده کرده است.
5حزب کمونیست کارگری می توان گفت اکثر مطالب خود را به بازتاب این اعتصابات تخصیص داده است.
6 سازمان کارگران انقلابی ایران راه کارگر نیز بیشترین بخش سایت را به انعکاس این رویداد تخصیص داده ،متاسفانه با دایره محدود خوانندگان.
7رادیو زمانه نیز در این روز راجع به تمام مسائل مقاله دارد جز در این مورد ودریغ از یک نوشته
8زیتون سایت ملی مذهبی هامقالات متعدد طبق معمول سنواتی در چهار چوب اصلاح طلبی ونقد حکومت. فاقد حتی یک مقاله در این مورد تنها خبری کوتاه وبی جان .
9 شورای گذار فاقد هر گونه نوشته و تحلیل تنها گفتکوی آقای شریعتمداری و آقای سازگارا در این رابطه
10 عصر نو تنها انعکاس چند خبر و اطلاعیه. فاقد هرگونه مقاله و تحلیل در این مورد
11 کار آنلاین فدائیان اکثریت فاقد هر گونه نوشته وتحلیل در این رابطه صرفا درج چند خبر
12سایت پر بیننده گویا نیوز متاسفانه فاقد هر گونه نوشته وتحلیل و خبر در این مورد.
13 در صفحه فیس بوکی آقای فرخ نگهدار هیچ مطلب و نوشته ای در این مورد نیست صرفا در رابطه با انتخابات.
14 فیس بوک آقای فرج سرگوهی تماما در رابطه با انتخابات و پرداختن به چهره های حاکمیت و صمد بهرنگی هیج مطلب تحلیلی و حتی خبری در روز های اخیردر رابطه با اعتصابات کارگری نیست .
15نهایت در صفحه فیس بوکی من نیز نسبت به همه چیز مطلب وجود دارد اما دریغ از بک خبر یا نوشته وحتی خاطره از جنبش کارگری و اعتصابات اخیر آنان . سخت شرمنده ام آقا رضا. ابوالفضل محققی

ز"