مراسم افتتاحيه المپيک برگزار شد. طبق آمار ارايه شده حدود يک ميليارد نفر به طور مستقيم اين مراسم را مشاهده کردند و حسرت دوباره‌اي براي علاقه‌مندان ايراني باقي ماند که از تماشاي مستقيم يکي از باشکوه‌ترين نمايش‌هاي جهان محروم ماندند.

اين حسرت تنها براي علاقه‌مندان به ورزش نبود؛ که علاقه‌مندان به هنر نيز از اين حسرت بي‌نصيب نماندند تا عدم نمايش مراسم افتتاحيه المپيک صحنه نمايش دوباره‌اي باشد براي آنچه از آن محروم هستيم! افتتاحيه المپيک تنها يک افتتاحيه ورزشي نيست؛ بلکه رويداد هنري مهمي هم هست.

درست از همين روست که انگلستان کارگرداني چنين صحنه باشکوهي را به دني بويل (کارگردان اسکاربرده فيلم تحسين شده ميليونر زاغه‌نشين) سپرده است و بسياري از هنرمندان نامدار انگلستان از روان اتکينسونِ بازيگر و کارگردان گرفته تا پل مک کارتنيِ موسيقيدان نيز در اين نمايش بزرگ همکاري کرده‌اند. نمايشي که تصويري از پيشرفت هنر و تکنولوژي در کنار فرهنگ ها، آداب و رسوم را به عموم مردم جهان، ورزشکاران، هنرمندان و سياستمداراني که در جشن بودند ارايه کرد.

 اگر به نمايش افتتاحيه به عنوان يک اثر هنري نگاه کنيم (که همين‌طور هم هست)؛ نمايش تکه و پاره برخي از صحنه‌هاي اين مراسم که صدا و سيماي ايران اقدام به پخش آن کرد، در بهترين حالت، تيزري تبليغاتي خواهد بود که بسيار هم بي‌سليقه تهيه شده بود. البته محدوديت‌هاي نمايشي از مهمترين علت عدم پخش تصاوير زيباي افتتاحيه است؛ اما در کنار اين‌ها، عدم بودجه مناسب و کافي براي حق پخش اين رويداد مهم نيز بي‌تاثير نيست. آنچه البته در اين گذار مهم است اين است که عدم نمايش درست و به موقع افتتاحيه، ايران را در کنار کشورهايي قرار داد که از پخش چنين رويداد مهمي عاجز هستند.

ايرانيان همچون هميشه از ديدن اين نمايش بزرگ محروم بودند و تنها کاروان ورزشي ايران بود که توانست در اين آوردگاه مهم بين‌المللي حضور داشته و آن را لمس نمايد. آري المپيک تنها يک رويداد ورزشي نيست بلکه آوردگاه هنري، اجتماعي، فرهنگي و البته سياسي مهمي است که مي‌توان از بستر آن به گفتگو پرداخت و چهره بهتري از کشور به نمايش گذاست. فرصتي که البته هنوز هم از دست نرفته است. حضور قهرمانان و چهره‌هاي موجه فرهنگي، هنري و سياسي توجه‌هاي زيادي را جلب خواهد کرد. همين انگلستان را نگاه کنيد. چه تبليغي روي ديويد بکام مي‌کند. اين تبليغ از اين روست که مي‌داند حضور ديويد بکام توجه‌ها را به نام بريتانيا جلب خواهد کرد.

ما هم چهره‌هاي ارزشمند ورزشي و هنري داريم که مي‌توانيم در جهت اعتلاي نام کشورمان از آن‌ها استفاده کنيم. مردان سياسي‌مان هم بايد بدانند که حضور در مجامع ورزشي فرصت مناسبي است تا به دور از هياهوي اجلاس‌هاي صرفا سياسي در کنار ديگر سياستمداران قرار بگيرند و در مورد منافع کشورمان صحبت کنند و همچنين تصوير مثبتي از انديشه سياسي ايران در بين شهروندان جهان ارايه کنند.

از اين روست که سياستمداراني مثل اردوغان، مرکل و بسياري ديگر فرصت حضور در رويدادهاي ورزشي را از دست نمي‌دهند. ما هم تا پايان رويداد المپيک و همچنين در رويدادهاي ديگر چنين فرصتي داريم تا از حضور ورزشکاران و هنرمندان سرشناس بين‌المللي ايران استفاده کنيم و همچنين سياستمداران هم فرصت دارند تا در جهت اعتلاي نام ميهن عزيزمان بکوشند.