رفتن به محتوای اصلی

ترس حکومت اسلامی از مردم و علائم نگونساری اش !
12.08.2021 - 20:02
 
 
ترس حکومت اسلامی از مردم و علائم نگونساری اش واقعیت این است که جامعه ایرانیان پس از چهار دهه توهم و خشوع نسبت به حکومت اسلامی، در یک شرایط و چشم انداز جدید قرار گرفته است. از این جهت «جدید»که، اگر تا دیروز مردم در ترس از حکومت بسر می بُردند اما امروز برعکس آن، ترس مردم ریخته و این حکومت است که از مردم می ترسد و همین، زمینه های نگونساری اش را فراهم کرده. نبایست در این سراشیبیِ نگونساری که پیامد چهل و دو سال حاکمیت جهل و جنون و مرگ بوده، تردید داشت. چونکه در معادله و موازنه میان قدرتِ حکومت و قدرت مدنی مردم تغیر کیفی صورت گرفته و کفه ترازو به سمت قدرت اجتماعی مردم سنگینی می کند. چنین تغیری به ضرور دارای دو پیامد است اول، سرنوشت محتوم هر حکومت مذهبی و ایدئولوژیکی را در مسیر واژگونی اش فراهم می کند و دوم، بر شالوده قدرت مدنی نوین، نظام سیاسی جدید شکل می گیرد.هر جامعه چه مدرن و چه غیر مدرن اساسش مبتنی است به قدرت و نقش آن در مدیریت جامعه. قدرت، در هر موقعیت و شکل آن می تواند مقبولیت مردمی داشته باشد یا نداشته باشد و قدرت مردمی، هم می تواند در خدمت نظام استبدادی باشد و هم نیروی تغیر آن. بنابراین مهم است که نوع قدرت و نحوه اِعمال آن در جامعه، شناخته شده باشد. قدرت سیاسی جمهوری اسلامی که مقبولیت اش را از فرهنگ اسلامی ما گرفته بی تردید، بدون حمایت مردمی نمی توانسته استقرار یابد و تا به امروز دوام آورد. این قدرت از همان روز نخست با وجود پشتوانه مردمی اش اما، استبداد دینی بوده و نمی توانسته جامعه را بدین منوال برای مدت طولانی اداره کند. برخلاف تصورات واهیِ نمایندگان این قدرت مافیایی که به جاودانگیِ قدرت شان می نازیدند و با تکیه به آن بر آحاد جامعه می تازیدند و به غلط می پنداشتند که می شود آن را به همهٔ نسل های بعدی تسری بخشید، چنین نشده و عاقبت این حباب ترکید و در معرض بحران مدیریتی و اداریِ لاعلاج که از صدر تا ذیل حکومت شان را احاطه کرده، قرار گرفته اند. بحران هر قدرت به ما می گوید که آن قدرت دیگر نمی تواند کما فی السابق تداوم پیدا کند؛ یا نابود می شود یا تحول می یابد. اما بحران مقبولیت قدرت سیاسی این نظام قابل تعدیل و در نتیجه قابل تحول نیست چونکه آن، برآمدی از شیعگرایی است که از روز نخستِ مطرح شدن «جانشینی» پس از مرگ محمد، مظلوم نمایی کرده و کسب قدرت را حق صحافه خود می دانسته. بحرانی که سرتا پای جمهوری اسلامی(و بتبع جامعه ایران) را در نوردیده ریشه اش در اصل باز می گردد به تغذیه معنوی نظام اسلامی از مسئله «جانشینی» که الگوی این نظام است. حاکمیت بلامنازع مسلمان شیعی جز این، معنای دیگر ندارد. باری، درست است چنین پیکره ای رو به سُستی نهاده و بالاخره مقبولیت عملکرد شیعی در نزد جامعه و مردم کاملاً بیرنگ شد اما، ظرفیت نطفه و باردار شدن اصلاح طلبی دینی و زاییدن آن را در خود داشت. با زایش اصلاح طلبی دینی، مکر نظام آغاز شد. مکری که عملاً هم در تقویت انشقاق نیروی سکولار جامعه تأثیر گذار بود و هم مردم را متوهم ساخت. چنین مکری ارتباط تنگاتنگ داشت با بحران قدرت نظام که تأثیر مخرب آن بر شئون زندگی مردم و جامعه، دیگر بر کسی پوشیده نیست. مردم و جامعه ای که امروزه تشنه آزادی اند و نمی توانند شئون و روش های زندگی خویش را بدون آقابالاسریِ این فرقه ضد ایرانی، خود برعهده گیرند. اما آس اصلاح طلبی جمهوری اسلامی برای تعدیل یا رفع بحران، نتوانست برنده از کار در آید و به مردم و جامعه باخت. این باخت، مهمترین دلیلی بوده تا نظام برای کنترل نسل امروز جامعه ایران - که دیگر هیچ نوع حکومت دینی و ایدئولوژیکی نمی تواند خود را با معیارهایش سازگار کند - ترفند سیاسی اصلاح طلبی را کنار نهد و نهادهایش از جمله نهاد رئیس جمهور را به فردی بسپارد که یکی از افراد شناخته شده در مشارکت قتل عام دستجمعی زندانیان سیاسی در تابستان ۶۷ می باشد. باخت نظام در سیاست اصلاح طلبی به مردم، باعث به صحنه آمدن فعال همه آحاد مردم شده و این، ترس نگون شدن را بر دل رهبران این نظام افکند. زمان این ترس بایست روزی فرا می رسید تا مردم بتوانند با برانداختن این نظام فرتوت، مُهر و نشان خود را بر نظام سیاسی متناسب با معیارهای جدید، بزنند. در واقع یکدست کردن همه ارکان قدرت در خدمت باندهای سیاسی/مافیایی/ مالی، نشانه ترس نظام از یک جنبش همگانی است. جنبشی که، مسیر حرکتش بسوی نگون ساختن این نظامِ به آخر خط رسیده، می باشد. نیکروز اعظمی
 
 
 مقاله ای برای انتشار در «ایران گلوبال» 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.