به نقل از کانون حقوق بشری نه به زندان نه به اعدام ؛در گزارش دبیرکل سازمان ملل به مجمع عمومی ملل متحد آمده است: گسترش کرونا در زندانهای بیش از حد متراکم در ایران که فاقد مکان برای خواب و تسهیلات بهداشتی پایه‌یی هستند ریسک بیشتری را برای جان زندانیان نشان می‌دهد. چندین مرگ ومیر زندانیان بر اثر گسترش کرونا در زندانهای ایران گزارش‌شده است از جمله مرگ سالم زند در زندان زاهدان و کاظم عبادی در زندان اردبیل.

دبیرکل نگرانی‌هایش را خاطرنشان می‌کند که گروههایی از زندانیان از طرح آزادی موقت به‌خاطر کرونا کنار گذاشته شده‌اند از جمله زندانیان سیاسی، معترضان، وکلا و مدافعان حقوق بشر.

در گزارش دبیرکل سازمان ملل هم‌چنین آمده است: «در ایران برخی از زندانیان سیاسی سالیان بدون حتی یک روز مرخصی در زندان بوده‌اند. مریم اکبری منفرد که به‌خاطر شرکت در اعتراضات در سال۱۳۸۸ محکوم به ۱۵سال زندان شده و در ۱۲سال گذشته در زندان بوده در این شمار است (او برخلاف سایرین حتی یک روز به مرخصی نرفته است).»

آزار و اذیت مریم اکبری در زندان از زمانی افزایش پیدا کرد که او در یک شکایت خواستار تحقیق رسمی در مورد اعدام زندانیان سیاسی از جمله خواهر و برادر خودش در سال ۱۳۶۷ گردید.

زندانی سیاسی دیگری که از سال ۱۳۸۷ بدون هیچ مرخصی در زندان نگه داشته شده و به‌خاطر محاربه به حبس ابد محکوم شده است، زینب جلالیان زندانی کرد است.

در ایران مصونیت از مجازات در رابطه با نقض‌های حقوق‌بشر که در گذشته انجام شده وجود دارد. در آوریل امسال مقامات دستوری صادر کردند که بهائیان حق دفن مردگان خود را در جایی که در گورستان گلستان به آنها داده شده بود ندارند و باید از مکان بین گورهای موجود یا در محل گور دستجمعی خاوران استفاده کنند.

گفته می‌شود خاوران، قربانیان مفقود شده اجباری و اعدامهای غیرقانونی تابستان ۱۳۶۷ را در برمی‌گیرد.

دبیرکل ملل متحد آنتونیو گوترز در گزارش خود به مجمع عمومی سازمان ملل نوشته است: دستور دفن بهاییان در خاوران بین گورها، جدیدترین اقدام از میان سریالی از تلاشهاست که هدف آن تخریب شواهد مربوط به اعدام مخالفان سیاسی در آن زمان و هم‌چنین آزار و اذیت و محاکمات جنایی خانواده‌های قربانیان است که خواهان حقیقت و حسابرسی می‌باشند.

به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecution