سال گذشته شاهد خودکشی کودکان و نوجوانان سنین بین ۷ الی ۱۶ سال در پی بازماندن از تحصیل بودیم، فاجعه ای که در هیچ کشوری در دوران کرونا و تاکنون به این شکل دیده نشده است.

مسئله معیشتی به مشکل بزرگ طبقاتی جامعه معلمان، کارگران، دانشجویان و بطور کلی مزدبگیران بدل شده است که معلمان در این بین همواره با آن روبرو بوده و در سالهای گذشته روند نزولی خود را به سمت اعماق فلاکت و فقر را طی نموده اند. حقوق  زیر گرسنگی معلمان کفاف زندگیشان را نمیدهد. سال جدید تحصیلی برای معلمان همچنین یادآور رنج و فلاکت خود و دانش آموزانشان است.

دانشجویان به عنوان بخش فعال مبارزات اجتماعی و سرنگونی طلبانه علاوه بر تمامی بگیر و ببند ها، تهدیدات و احکام قضایی با مشکلات معیشتی، سیستم نادرست و ناکافی تحصیلی مخصوصا در شرایط کرونایی کنونی و همچنین کرونا دست و پنجه نرم میکنند. دانشگاه ها عملا بیش از یک سال است به صورت فیزیکی تعطیل اند، سیستم آموزش عالی بصورت اینترنتی بدون هیچ ساختار استاندارد نرم افزاری و با مشکلات اساسی پلاتفرم روبرو بوده و در شرایط کنونی با رویکرد پولی سازی دروس نیز روبرو است. سال جدید تحصیلی با بحث حذف رشته های مختلف دانشگاهی برای ورودیهای جدید دانشگاه نیز به معضل جدید نظام آموزش عالی کشور در سال ۱۴۰۰ بدل خواهد شد.

اما کرونا به عنوان معضل و درد مشترک هر سه بخش معلمان، دانش آموزان و دانشجویان، معضلی بزرگ است که باید در برابر سیاستهای حکومت با مطالبه گری و اعتراض حکومت اسلامی را به چالش کشید. در کل کشور رقمی حدود ۳۰ درصد مرحله اول واکسیناسیون را پشت سر گذاشته و حدود ۱۰ درصد مرحله دوم را انجام داده اند. لازم به ذکر است اکثریت واکسینه شدگان از واکسن های غیر معتبر استفاده کرده و تعداد زیادی نیز جان خود را از دست داده اند.

با تمامی این تفاسیر و اعمال واکسیناسیون برای افراد بالای ۱۸ سال و موج جدید کرونا موسوم به دلتا که کودکان زیر ۱۸ سال را نیز مبتلا به کرونا میکند، حکومت سعی میکند تا سال جدید تحصیلی را به صورت حضوری بازگشایی کند که با اعتراضات شدید سخن از بازگشایی در آبان به صورت حضوری میشود. سیاستهای سودجویانه حکومت که نتوانسته تحصیل مجازی دانش آموزان را سازمان دهد راه چاره را در برگزاری حضوری سال تحصیلی میداند. اولیای دانش آموزان میدانند که شرایط کنونی کرونا و بهداشت مدارس خطرناکتر و فلاکتبارتر از سال گذشته بوده و طبیعتا در شرایط کنونی در آستانه کرونا فشار هرچه بیشتر را بر آموزش و پرورش آورده تا مدارس تا برطرف شدن پیک کرونا بسته بمانند. در این راستا معلمان، اولیای دانش آموزان به همراه تشکل های مستقل دانش آموزی باید بر مطالبه گری خود در راستای خواست تامین لوازم و امکانات تحصیل اینترنتی همچون تبلت، تلفن هوشمند و کامپیوتر تاکید کنند و تا محقق نشدن آن دست از مطالبه گری خود برندارند.

معضل کرونا اما در دانشگاهها به گونه ای متفاوت روبروی جنبش دانشجویی قرار میگیرد. دانشجویان خواهان واکسیناسیون عمومی و رایگان بوده و حکومت را مسئول ضربات مهلک به نظام آموزشی، سیاسی و اجتماعی دانسته و در این راستا خواهند کوشید تا حکومت در اسرع وقت واکسیناسیون را انجام دهد تا ضمن ادامه به سیر نرمال تحصیل پس از برطرف شدن پیک کرونا، بتوانند به تلاشهای صنفی-سیاسی خود در عرصه مبارزات دانشجویی ادامه دهند. دانشجویان از سال گذشته تاکنون در فضای اینترنتی و در سطح کلان جامعه به مبارزات خود ادامه دادند و نیاز به بازسازی فضای فیزیکی دانشگاه به عنوان سنگر آزادی خود دارند. جمهوری اسلامی باید سریعا فضای عاری از کرونا را برای دانشگاه مهیا کند تا دانشجویان بتوانند به تحصیل و مبارزات خود در دانشگاه ادامه دهند.