امام‌ علی رحمان، رئیس جمهوری تاجیکستان که در هفتاد و ششمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، از راه دور صحبت می‌کرد گفت در حالی که نمی‌خواهد در امور داخلی افغانستان مداخله داشته باشد، ولی باور دارد که برای حل مسائل سیاسی و امنیتی این کشور، باید انتخابات برگزار شود و دولتی با مشارکت همه اقوام، به میان بیاید.

امام علی رحمان از نهادهای بین‌المللی حقوق بشری به شدت انتقاد کرد و گفت که در باره نقض حقوق انسانی به ویژه زنان و کودکان در افغانستان حرف نمی‌زنند.

او از رویدادهای اخیر در ولایت پنجشر به عنوان "نقض فاجعه‌بار" حقوق انسانی یاد کرد و گفت که پنجشیر در محاصره اقتصادی قرار دارد و سازمان‌هایی مانند صلیب سرخ تا حالا نتوانسته‌اند برای انجام کارشان وارد این دره شود.

طالبان هفته پیش اعلام کردند که نهادهای بین‌المللی برای کمک‌های بشردوستانه می‌توانند به ولایت پنجشیر برود.

آقای رحمان مبارزات قومی و گروه‌های اتنکی را یکی دیگر از عوامل بی‌ثباتی در افغانستان دانست و آغاز یک گفتمان ملی با اشتراک نمایندگان همه قشرهای جامعه افغانستان را از نیازهای اصلی این کشور خواند.

او در مورد تاجیکان افغانستان گفت که آنها "۴۶ درصد جمعیت افغانستان را تشکیل می‌دهند"، و حق دارند در امور دولت‌داری جایگاه "شایسته" خود را در کنار بقیه اقوام داشته باشند.

این نخستین بار نیست آقای رحمان در مورد وضعیت هم‌تبارانش در افغانستان اظهار نگرانی کرده است، در هفته گذشته در جریان نشست سالانه سازمان همکاری‌های منطقه‌ای شانگهای که در دوشنبه پایتخت تاجیکستان برگزار شده بود، آقای رحمان در صحبت با عمران خان نخست وزیر پاکستان هم از سهم تاجیکان افغانستان در ساختار حکومت آینده این کشور یاد کرد.

نخست وزیر پاکستان به آقای رحمان وعده کرد که در مورد دخیل ساختن اقوام مختلف افغانستان با گروه طالبان صحبت خواهد کرد.

طالبان، حکومت سرپرست خود را سه هفته بعد از تصرف کابل، اعلام کردند و محمد حسن آخوند نخست وزیر و شماری از اعضای کابینه که بیشترین و مهم‌ترین سهم را در آن شبکه‌ حقانی داشت، معرفی شدند. ترکیب دولت سرپرست باعث تنش‌های شدید در داخل گروه طالبان شد. چیدمان کابینه برای جامعه بین‌المللی که منتطر عملی شدن وعده ‌گروه طالبان مبنی بر ایجاد دولت همه شمول بود، رضایت‌بخش نبود.

دولت سرپرست طالبان تا حالا از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده است. در روزهای گذشته طالبان اسامی جدیدی را در این کابینه اضافه کردند که یک تاجیک وزیر و یک هزاره معاون وزیر اعلام شد.

تاجیکستان در دهه نود میلادی، زمانی که گروه طالبان کابل را در تصرف داشت، در کنار برهان‌الدین ربانی، رئیس جمهوری وقت و احمدشاه مسعود، فرمانده نیروهای مقاومت علیه طالبان ایستاد و حمایت تاجیکستان از جبهه مقاومت برای تداوم این جبهه اهمیت زیادی داشت.