به نقل از :کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ۴مهر ۱۴۰۰، امیرحسین خالقی، فعال محیط زیست که از بهمن ۹۶ توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شد، وی هم اکنون مدت ۱۳ ماه است که در سالن ۴ اندرزگاه ۴ اوین محبوس می باشد.

در تاریخ ۲۹ آبان ۹۸، احکام فعالان محیط زیست توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی صادر شد. بر اساس این حکم امیرحسین خالقی به شش سال حبس تعزیری محکوم گردید. اتهام این زندانی ابتدا «مفسد فی الارض» اعلام شد، اما اتهام وی بعدا به «جاسوسی برای دول بیگانه» تغییر کرد.

سخنگوی قوه قضاییه در تاریخ ۲۹ بهمن ۹۸ از صدور حکم قطعی برای فعالان محیط زیست خبر داد و دادگاه تجدید نظر تهران این احکام را تایید کرد.

امیرحسین خالقی در رشته مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و فرهنگ تحصیل کرده و از فعالان محیط زیست می باشد که دوره های طبیعت را در آمریکا گذرانده بود. حفاظت از یوز آسیایی از جمله فعالیت های اجتماعی این فعال محیط زیست است که بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

یکی از همبندان این زندانی ضمن انتشار دلنوشته ای درباره امیرحسین خالقی در زندان اوین نوشت:

«برای روزهایی که سخت گذشت شاید فکر نمیکردم که مجدد او را ببینم و اصلا فکرشو نمیکردم که من را بخاطر شرایط فکریم به زندان ببرن ولی بالاخره رفتم و حبسم رو کشیدم.

امیر حسین خالقی مثل همیشه خندان با اون سیبیلهای همیشگی و برخورد عین دوسال پیش که باهم تو دوالف بودیم به استقبالم اومد. توی قرنطینه اندرزگاه ۴، وقتی بچه ها بهش گفتن فلانی اومده و کارت داره سریع اومد سر سالن و به وکیل بند گفت‌ منو صدا بزنه؛ صحنه بسیار جالبی بود محکم بغلم کرد و با خنده گفت پسر چقدر باهم خندیدیم روزهایی که شبانه گل یا پوچ بازی میکردیم که دردامون حس نشه و تو همیشه به بچه ها روحیه میدادی …

امیر حسین توی اوین یه مدت مسئول کتابخانه بود و در کلاس معرق هم فعالیت میکرد و اکثرا تمام مدت روز در این کلاسها بسر میبرد. سالن ۴ بود، قبل از آزاد شدنم در سال ۱۴۰۰ متوجه شدم بعد از تحمل سه سال حبس فقط ۷۲ ساعت بهش مرخصی دادن که توانست خانواده اش رو ببیند.

امیر حسین برای خیلی از بچه ها زحمت میکشید و نماد یه انسان بزرگ بود هر تازه واردی که میومد داخل دوالف و اتاقهای ۲۰ متری که همه کف خواب بودیم روحیه میداد و با هزینه مواد خوراکی که با هزاران زحمت و مکافات خانوادش پول واریز میکردن بچه ها رو سهیم میکرد…

شاید به جرات اینو بشه گفت و چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است، پسر خوش اخلاق محیط زیستی ما عین طبیعت، بکر و بی آلایش بود، جنسی از حس خوب و ناب که با تمام وجودش درد رو از چشماش پنهان میکرد.

او در کنار بقیه زندانیان بخصوص فعالان محیط زیست، به امید روزهای روشن که شاید نوری در دل تاریکی سو سو بزند در زندان است. امیر حسین نماد یک استقامت بی پایان است گرچه پایان این راه شروعی دوباره است….»

به کانال نه به زندان نه به اعدام در تلگرام بپیوندید
https://t.me/NoToPrisonNoToExecutio