خبر افزایش تورم و گرانی اجناس برای کارگران و افرادی که حقوق ثابت دارند، ناگوار است. گروه خبری یورونیوز طی یک گزارش خبری به بررسی این موضوع پرداخته است.

• با سبد معیشتی گفته شده تنها می توان ۱۰ روز زندگی کرد
• تاثیر کرونا بر زندگی و معیشت کارگران

این گزارش به علت اصلی گرانی‌ها که دیکتاتوری حاکم است، اشاره‌ای نمی‌کند. بیننده باید با گذاشتن مطالب کنار هم به این نتیجه برسد. یک فروشنده از گرانی اجناس و کسادی بازار می‌‌گوید. وی تصریح می‌کند:

«برنج اوضاعش خیلی خرابه، برنجی که قبلا ۲۸ هزار تومان بود الان شده ۴۸ هزار تومان. ما برنج رو می‌فروختیم، نفر می‌آمد کیسه‌ای خرید می‌کرد، الان می‌آید دوکیلو برنج می‌خرد.»

گران شدن روزانه اجناس در کشور

این صحبت‌های یک فروشنده درسطح شهر تهران است همه مردم از خریدار تا فروشنده به وضعیت گرانی اعتراض دارند. یک خانم خریدار از گرانی افسارگسیخته مواد غذایی و ناتوانی در تامین نیاز تغذیه‌ای کودکانش شکایت دارد. وی می‌گوید: «الان نیاز بچه چیست؟ شیره، ماسته، ولی می‌آیی می‌بینی که هر روزگران و گران‌تر داره می‌شه، واقعا وحشتناکه با این حقوق‌ها و درآمدهای کم، نمی‌شود زندگی کرد

چپاول و غارت مردم ایران در ۴۰ سال گذشته توسط سران حکومت ادامه داشته است. سیاست‌های اقتصادی آلوده به رانت و فساد علت اصلی تورم و گرانی افسارگسیخته در کشور است. اما درگزارش یورونیوز یک اقتصاد‌دان علت را در ناکار‌آمدی‌های اداری، اجرایی و داخلی می‌داند. این اقتصاددان هیچ اشاره‌ای به علت اصلی این ناکارآمدی‌ها نمی‌کند.

علت اصلی گرانی سیاست‌های اقتصادی دولت است

سران حکومت تلاش می‌کنند که کسبه جزء را عامل گرانی افسارگسیخته قلمداد کنند. اما واقعیت این است که علت اصلی گرانی را بایستی در سیاست‌های دولت دنبال کرد.

یک مغازه‌دار در این رابطه می‌گوید: «همه‌اش اجاره‌ای است. اجاره‌اش بالا رفته. یک کارگر هم بخواهی بگیری، ماهی ۵ تا ۶ میلیون تومان پول می‌خواهد. از طرفی برق هم گران شده است. ماهی دو میلیون تومان پول برق می‌دهیم. مالیات هم هست، صرف نمی‌کند.»

این گوشه‌ای از وضعیت اجتماعی اقتصادی کشور است. اقتصاد کشور بدلیل سلطه سپاه و آقازاده‌ها بر آن، در حال نابودی است. سران حکومت هم به‌خوبی می‌دانند که منشاء بزرگترین چالش امنیتی آنها اقتصادی است. نمونه آن را در اعتراضات گران شدن بنزین در سال ۹۸ دیده‌اند. تنها تفاوت امسال با سال ۹۸، خشم بیشتر مردم و ناتوانی روزافزون نیروهای امنیتی و سرکوب است.