رفتن به محتوای اصلی

نقش استبداد حکومتی واجتماعی درتضعیف نهاد های مدنی!
12.10.2021 - 10:58
 
 
جامعه مدنی ایران چه بصورت نهادی صنفی در قالب اصناف و چه نهادی سیاسی در سیمای احزاب و سازمان های سیاسی تا چه میزان توانسته اند در این چهل سال به هویتی مستقل دست یابند که قادر شوند در مقابل حکومت قد علم کنند و در مبارزه اجتماعی خود نقشی تاثیر گذار بر توده بی هویت حل شده در چرخه استبداد تاریخی و استبداد مذهبی وسلطانی امروزایفا نمایند؟
متاسفانه نهادهای مدنی ایران بدلیل استبدادی سنگین که ریشه درعوامل تاریخی ،جغرافیائی ،مذهبی و عدم تداوم یک دولت پایدار قانون مند وبا ثبات که امکان ایجادیک فضای آزاد ودموکراتیک که رشد جامعه مدنی را فراهم سازد نمی دهد!قادر به شکل گیری وایفای نقشی تاثیر گذار نبوده وهمیشه هرحرکت او در جهت سیاست ورزی،تشکل یابی واعتراضی ولو محدود بشدید ترین وجه سرکوب شده ودر نطفه خفه گردیده است.
عدم شکل گیری این نهاد های مدنی که بتوانند نقشی روشن گر و اعتماد بر انگیز در جامعه ایفانمایند یکی از عوامل کمک کننده به تداوم استبداد و دلیر گردیدن حاکمان مستبد درتحدید آزادی های اجتماعی ،سیاسی و فرهنگی است .
بخصوص زمانی که این چرخه سرکوب با حمایت توده بی سر حل شده در اقتدار حکومت که تامین کننده نان وآب وتغذیه کننده ذهن بسته مذهبی، تسلیم پذیر،ویران گروفاقد تفکر مستقل این توده بر آمده از اعماق است عجین می شودودر شکلی پوپولیستی میدان داری می کند ! بزرکترین لطمه را بر پیکر این نهاد های هنوز در نطفه وکم توان وارد می سازد!
از این روست که مافاقد نهاد های صنفی وسیاسی استخوان دارمتکی به آحاد جامعه که بتوانند نقشی تعین کننده در بمیدان کشانیدن مردم وهدایت مبارزات آزادی خواهانه آن ها داشته باشدهستیم.
نهاد های مدنی و بتبع آن جامعه مدنی ایران هرگز قادر به خارج شدن ازچرخه منجلابی که عناصر تشکیل دهنده آن رسوبات عمیق بجا مانده از یک تاریخ طولانی استبداد در اشکال مختلف ازاستبداد مذهبی،سنت های ارتجاعی،استبداد شرقی استبدادفئودالی،قومی،اقتصادی ،مردسالارانه حاکم بر خانواده و... می باشد رها نگردیده است.
عدم حضور بخش عظیم جامعه یعنی زنان! وترس ازتهدید خارجی که همیشه مانند شمشیر داموکلیس بر بالای سر جامعه سنگینی میکند!این ابتر بودن نهاد های مدتی را تشدید می نماید.
متاسفانه در بسیاری از مواردهمین نهاد های کم بنیه مدنی خود آلوده به جنبه هائی از این عقب ماندگی ،تنگ نظری،خود بزرگ بینی،استبداد پنهان درذهن تاریخی که نمود خود را در منیت های فردی و سکت گروهی نشان میدهد مبتلا هستندد که برمزمن بودن این مریضی می افزاید.
"منیت های فردی مخرب را با هویت وشخصیت مستقل فردی اشتباه نگیریم !"
در کناراین نارسائی ها ترس شرطی شده از تکرار آن چه که بارهادر تاریخ این سرزمین بصورت شورش،کودتا ،انقلاب و سرنگون شدن حکومت هاو دچار هرح ومرج شدن ناشی ازخلع قدرت در جامعه که با بی قانونی مطلق ومیدان داری اراذل واوباش آزاد شده از بند! با لعنت مردم برهر چه انقلاب وجستجوی برای یافتن فردی کازیزماتیک ومستبد که قادر به جمع وجور کردن اوضاع باشد همراه شده وبحمایت از دیکتاتور جدید منجرشده است ! نیزمانع ازشکل گیری و تبارز یک سیمای قدرتمند تاثیر گذارنهاد های مدنی که در ذهن عامه بعنوان یکی از مسببین این در هم ریختگی قلمداد می شود گردیده است.
در سایه همین ترس خوردگی ناشی ازانگ خوردن، عدم قدرت،عدم تکیه بیک بدنه اجتماعی قوی، که مقهور سیل عظیم جمعیت گردیده عدم اتکا وباور بخود، نداشتن نقش اجتماعی وسیاسی در جامعه است ! که در بدنه این نهاد های مدنی دلسردی ایجاد می کند ومانع ایفای نقشی مستقل وسازنده درمصاف با حکومت می گردد.
فضائی که به رهبران تشنه قدرت، به فرصت طلبان عافیت طلب که عافیت طلبی ومصلحت اندیشی خود را زیر عنوان دور اندیشی توجیه میکنند این فرصت را می دهد که سیاست خزیدن بزیر سایه بوم راتحت عنوان خردمندی مبتنی بر مصالح عمومی مردم در این بدنه بی باور به قدرت خود بپیش ببرند.
دربیشتر مواقع حداقل تازمانی که مستبد تازه در جایگاه خود تثبیت نگردیده رهبران فرصت طلب این جریان های مدنی تضعیف شده وسر خورده چه در شکل صنفی وچه سیاسی در لباس عاریه ای انقلابی بدنبال سیر حوادت و مستبد جدید می دوند وحکم خویش در دفاع از حکومت جدید را بر زیر مجموعه خود جاری می کنند. تنها زمانی که تیغه شمشیر مستبد تازه قدرت گرفته وتثبیت شده دل روده آن ها را بیرون می ریزد به اکراه دست از این بازی کشیده واین بار داو خود در دایره بازی بازیگران دیگر حکومتی می گذارند.
ضغف بنیه این نهاد ها و کاراکتر نه چندان متفاوت رهبران آن ها که اگر در قدرت بنشینند خود به مستبدی از نوع دیگر بدل می گردند.اگر در گوشه قرار گیرند به متملقی حسابگر بدل می شوند.عاملی جدی در شکل نگرفتن نهاد های مدنی است . نگاه کنیم به عمل کرد اکثریت جریان های سیاسی در ادوار مختلف بخصوص دوران خمینی و تداوم این بازی در شکل امروز که از حمایت خمینی تا اصلاح طلبان و اعتدال طلبان حکومتی نمود یافته است.نمودی ناشی از ضعف فردی ، باور بخود، عدم استقلال وفردیت سازنده گروهی این نهاد های مدنی! ادامه دارد ابوالفضل محققی
Ingen tilgængelig billedbeskrivelse.
 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.