چند دهه است که ایالات متحده خاورمیانه را برای پروژه ی هژمونیستی خود به چالش های پی در پی مسابقه ی تسلیحاتی، تغییر رژیم، اشغال کشورها و دخالت های نظامی کشیده است و اختلافات و درگیری های مرزی، قومی ، مذهبی و ایدئولوژیک در منطقه را وسیله ی اجرای برنامه های خود قرار داده و در این رابطه موقق هم بوده است. فاجعه ی افغانستان جدیدترین نمونه ی استراتژی “تفرقه انداز و حکومت کن” این ابرقدرت جهانی است. راهبرد صلح جویانه ی همکاری و امنیت مشترک منطقه ای می تواند این روند نواستعماری را خنثی کند. چالش لجام گسیخته ی میلیون ها مردم زجر دیده ی افغانی به کشورهای همسایه این فرصت تاریخی را به وجود آورده است که برای برون رفت از این بحران انسانی کشورهای همجوار و افغانستان زیر نظر جامعه ملل به همکاری مشترک بپردازند و روندی را تجربه کنند که می تواند میان مدت شامل امنیت مشترک منطقه ای هم بشود.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
افزودن دیدگاه جدید