گزارش‌های آماری از وضعیت ازدواج و طلاق در ایران حاکی از آن است که هم‌زمان با کاهش نرخ ازدواج، آمار طلاق در جامعه ایران هم روندی فزاینده‌ داشته است. به‌ طوری‌ که در ۱۰ سال گذشته، آمار ازدواج ۳۶ درصد پایین آمده و آمار طلاق حدود ۳۳ درصد بیشتر شده است. 

بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۹۰، مجموع ازدواج‌های ثبت شده مربوط به ۸۷۴ هزار و ۷۰۲ نفر بود اما در سال ۱۳۹۹، این رقم به حدود ۵۵۶ هزار و ۷۳۱ نفر کاهش یافته است. آمار ثبت شده درباره طلاق‌ها نیز نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۰، حدود ۱۲ هزار نفر به زندگی مشترک خود خاتمه داده‌اند اما در سال ۱۳۹۹، این آمار از ۱۸۳ هزار نفر فراتر رفته است. به‌ عبارت‌ دیگر، آمار طلاق که در نخستین سال دهه ۹۰ حدود ۱۶ درصد بوده که در مدت کمتر از ۱۰ سال، دو برابر شده و به حدود ۳۳ درصد رسیده است. به همین ترتیب، میزان ازدواج‌های ثبت شده نیز ۳۶ درصد کاهش یافته است. 

این آمار بیانگر وضعیت اجتماعی و اقتصادی ایران است که بر زندگی عموم مردم تاثیر گذاشته است. به‌ طوری‌ که درصد زیادی از جمعیت آماده ازدواج به تشکیل زندگی مشترک تمایلی ندارند و درصد زیادی نیز طلاق را انتخاب می‌کنند. بیکاری، بحران‌های اقتصادی و تنگناهای مالی که در سال‌های اخیر روند فزاینده‌ای داشته‌اند، از جمله عوامل اصلی کاهش آمار ازدواج و افزایش آمار طلاق به شمار می‌روند. اغلب جوانان «نابسامانی‌های اقتصادی» را دلیل اصلی خود برای ازدواج نکردن عنوان می‌کنند. 

پیش‌تر اعظم کریمی، معاون وزیر ورزش و جوانان در دولت حسن روحانی، گفته بود که ۳۳ درصد جوانان ایران حتی در صورت پیدا کردن فرد مناسب، به دلیل «مشکلات جاری» و «شرایط اقتصادی» به ازدواج تمایلی ندارند. او با استناد به مطالعات انجام شده گفته بود که درصد زیادی از جوانان در ایران، به دلیل بالا بودن هزینه‌های ازدواج، بیکاری و ترس از ازدواج ناموفق برای آغاز زندگی مشترک اقدام نمی‌کنند. 

مقام‌های جمهوری اسلامی ایران با هدف افزایش جمعیت ایران، برنامه‌هایی برای تسهیل ازدواج تدارک دیده‌اند اما حتی بسته‌های تشویقی حکومتی نیز نتوانسته است جمعیت آماده ازدواج ایران را به این کار ترغیب کند. بر اساس آمار رسمی، در حال حاضر جمعیت افراد آماده ازدواج در ایران حدود ۱۲ میلیون نفر است. 

پیش‌تر احمد عبادی‌فر، جمعیت‌شناس، درباره دلایل کاهش نرخ ازدواج به خبرگزاری آنا گفته بود: «گرانی‌های موجود در ایران و مشکل تامین مسکن و نبود شغل مناسب با درآمدی پایدار از دلایلی محسوب می‌شود که جوانان را از ازدواج و رسیدن به آرامش فکری دور کرده و بالا رفتن سن ازدواج در ایران را موجب شده است.»