۱- عموماً زمانی‌ که یک مقام سیاسی خارجی‌ جهت یک بازدید رسمی‌ (حال به هر دلیلی‌) به کشور دیگری سفر می‌کند، کشور میزبان سعی‌ می‌کند با فرستادن یک نماینده سیاسی تقریبا هم تراز به فرودگاه، ورود این مهمان رسمی‌ را خوش آمد بگوید. با توجه به شرایط جنگی و نبود امنیتی که در سوریه حاکم است، سفر جلیلی به دمشق باید از طریق مرزهای هوایی صورت گرفته باشد و طبق عرف جامعه بین المللی باید از مراحل ورود هواپیمای حامل جلیلی و همراهان به دمشق و مراسم خوش آمد گویی یک شخصیت سیاسی سوریه نسبت به جلیلی در فرودگاه دمشق فیلم یا عکسی‌ وجود داشته باشد. (من شخصاً فیلم یا عکسی‌ در این مورد ندیده‌ام).

۲- زمانیکه یک شخصیت سیاسی خارجی‌ جهت مذاکره به کشور دیگری سفر می‌کند، کشور میزبان سعی می‌کند که با توجه به مبحث مورد مذاکره (دلیل اصلی‌ و رسمی مورد مذاکره) برخی‌ از مسئولین و کارشناسان خود در همان زمینه مذاکره را در این ملاقات رسمی‌ شرکت دهد. با توجه به اوضاع وخیم رژیم بشار اسد، با توجه به شرایط جنگ داخلی‌ که در سوریه جریان دارد، با توجه به اهمیت حفظ رژیم بشار اسد و حمایت بی‌دریغ رژیم اسلامی از رژیم اسد، قانونأ، عرفا و رسما در این ملاقات رسمی‌ باید در کنار بشار اسد شخصیت‌های سیاسی دیگری مانند وزیر امور خارجه، رئیس ‌ستاد ارتش و وزیر اطلاعات رژیم سوریه حضور داشته باشند. در صورتیکه در تمامی‌ عکسها و فیلمهای این ملاقات یک چنین نکته ایی مشاهده نمی‌شود.

 ۳- بقول یکی‌ از بزرگان" زمانی‌ که در یک کشور عکس رهبر یا رئیس دولت این کشور از اندازه یک تمبر پستی بزرگتر شد، می‌توان به میزان غیر دمکراتیک بودن سیستم سیاسی این کشور پی‌ برد". یک چنین قاعده ایی شامل حال کشور سوریه و رژیم بشار اسد هم می‌باشد حتی اگر این مکان محل اختفای بشار اسد یا یک بنکر حفر شده در زیر زمین یکی‌ از کاخهای وی باشد. در اکثر فیلم‌ها و عکسهای مقامات بلند پایه سوریه عموماً مجسمه‌ها یا عکس‌های بزرگی‌ از حافظ اسد یا خود بشار اسد بچشم می‌خورد؛ اما در فیلم و عکس‌های ملاقات جلیلی و بشار اسد هیچگونه مجسمه یا عکسی‌ از این دو بچشم نمیخورد. نکته دیگر اینکه تقریبا در تمامی‌ ملاقات‌های رسمی‌ بین شخصیتهای سیاسی دو کشور به نشانه مودت و دوستی، دو پرچم کشور میزبان و کشور مهمان بچشم می‌خورند. اگر سالن مذاکره آنچنان بزرگ نباشد، یا به هر دلیلی‌ امکان قرار دادن دو پرچم بزرگ کشورهای میزبان و مهمان در محل ملاقات نباشد، عموماً از ۲ پرچم کوچک که بطور معمول در روی میز بین دو طرف مذاکره کننده قرار می‌گیرند، استفاده میکنند. در تمامی‌ عکسها و فیلمهای این ملاقات هیچگونه عکسی‌ از حافظ اسد یا خود بشار اسد و یا پرچم دو کشور ایران و سوریه بچشم نمیخورد.

اما سناریو ی ساخته شده توسط رژیم اسلامی چه میتواند باشد؟ می‌توان جلیلی و همراهان را پس از سفر لبنان به سوریه اعزام کرد. کاروان اتوموبیلهای جلیلی و همراهان به یکی‌ از کاخهای بشار اسد در دمشق وارد میشوند. این کاروان چند ساعتی در این کاخ با برخی‌ از مسئولین رژیم اسد ملاقات میکنند. پس از چند ساعت کاروان جلیلی و همراهان به سمت مخفیگاه اصلی‌ بشار اسد در ایران یا روسیه حرکت میکنند و در داخل این مخفیگاه با اسد ملاقات میکنند. سپس بخشی از فیلم حرکت کاروان اتومبیل‌های جلیلی و همراهان در شهر دمشق را با بخشی از فیلم صحنه ملاقات با بشار اسد در مخفیگاهی در روسیه یا ایران ترکیب و مونتاژ کرده و در معرض دید رسانه‌‌های داخلی‌ و خارجی‌ قرار میدهند تا بدینوسیله ثابت کنند که هم بشار اسد در سوریه می‌باشد، و هم رژیم ایران همچنان به حمایت خود از این رژیم ادامه میدهد. دو رژیم ایران و سوریه سعی میکنند با مونتاژ و پخش یک چنین فیلمی، هم به نیروهای حامی‌ بشار اسد قوت قلب بدهند که رهبر آنها همچنان در سوریه و در کنار آنها زندگی‌ می‌کند، و هم در جهت عکس روحیه مخالفین بشار اسد را با یاد آوری دو نکته مهم ۱- حضور بشار اسد در سوریه و ۲- حمایت بی‌ دریغ رژیم ایران از رژیم سوریه، تضعیف کنند. با توجه به توضیحات ارائه شده فوق و با در نظر گرفتن این نکته که بشار اسد ظرف چند هفته گذشته در اماکن عمومی یا در کنفرانس‌های خبری حضور فعالی‌ نداشته و ظاهر نشده است، می‌توان حدس زد که "به احتمال زیاد، بشار اسد از سوریه فرار کرده و در ایران یا روسیه مخفی‌ شده است".  

اما سقوط رژیم بشار اسد برای ما ایرانیان چه نکات مثبتی میتواند داشته باشد؟

هموطنان عزیز من هم مثل تک تک شما از کشته شدن هزاران نفر از مردم بیگناه سوریه متنفرم و بخوبی می‌دانم که چه نیروها و جریاناتی با چه اهداف و برنامه‌هایی‌ در کشور سوریه در حال جنگند. اما با توجه به نکاتی از قبیل: ۱- رژیم بشار اسد یک نظام دمکراتیک و حامی‌ منافع تمامی‌ مردم سوریه نبوده و نیست، ۲- رژیم سوریه بازوی پر قدرت رژیم اسلامی در عرصه سیاست خارجی‌ و فعالیتهای برون مرزی می‌باشد، ۳- سالانه مبالغ هنگفتی از منابع طبیعی کشور ایران بصورت نفت و گاز مجانی‌ و ارزان، و یا دیگر کمکهای نقدی و غیر نقدی تماما حاصل دسترنج ملت ایران به این رژیم دیکتاتور پرداخت میشود، سرنگونی رژیم بشار اسد را در جهت تضعیف هر چه بیشتر رژیم اسلامی و به نفع منافع ملی‌ ما ایرانیان ارزیابی می‌کنم. با در نظر گرفتن نکات فوق، می‌توان حدس زد که سرنگونی رژیم بشار اسد تا چه اندازه برای ما ایرانیان میتواند شادی بخش باشد، چرا که دشمن اصلی‌ ما "یعنی‌ رژیم اسلامی" را ضعیفتر از قبل کرده است. در خاتمه بگویم، با دانستن این نکته که جریانات و نیروهای مختلفی با نقطه نظرات و گرایشات فکری گوناگونی در کشور سوریه بر علیه رژیم بشار اسد مبارزه میکنند، از سیر تغییر تحولات این کشور می‌توان نتیجه گرفت که: پر قدرت‌ترین و وحشیترین رژیم‌های دیکتاتوری در مقابل اتحاد و مبارزه پیگیر جنبش‌های اعتراضی مردمی نمیتوانند مقاومت کنند و بالاخره  به زانو در خواهند آمد و دیکتاتورها در بهترین حالت ممکن اگر به دست مردم خشمگین کشته نشوند، محکوم به فرار خواهند شد.  

مهران سیرانی (رشد و توسعه بین‌الملل)  08.08.2012