برای پیشرفت و انجام هر کاری، باید دانشِ لازمه در آن زمینه را کسب نمود. مبارزه با باندهای جهل و جنایت حاکم بر ایران، از این قاعده مستثنی نیست و چه بسا به توجّهات بیشتری هم نیازمند است. اگر علم و درایتِ لازمه در ابن امور را نداشته باشیم، آنان ما را با انگشت کوچک خود می‌گردانند و برای فرد و یا افردی دست می‌زنیم و هورا می‌کشیم که جهتِ اهدافِ شومی، در بیخ گوش ما نفوذ داده شده‌اند.

همه ما باید به این نکته توجّه داشته باشیم که خط باندهای تروریستی سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، بدون نفوذی در صفوف اپوزیسیون پیش نمی‌رود. مثلاً وقتی مأمور نهان و یا آشکار آنان، علیه یک شخصیت و یا جریانِ اپوزیسیون چیزی گفت و یا نوشت، یکی از نفوذی‌ها مأمور می‌شود تا با چند خط فحش علیه آن فرد و یا جریان، لینک مزبور را به اشتراک بگذارد و یا به طریقی گرا دهد که افرادی متوجه نوشتۀ آن فرد گردند و اضداد آن شخصیت و یا جریان هم به حمایت او به‌شتابند. بعد از آن، نفوذی دیگری را مأمور می‌کنند که تا در زیر آن لینک، طوری از آن شخصیت و یا جریان حمایت کند که بحثِ ادامه‌داری آغاز گردد. حال، کامنت‌های مخالف و موافق، موجب گردش آن لینک و نوشته می‌شود و نمایش آن بالا می‌رود و این همانی است که آنان در پی آن بودند و هستند.

در اینجا، ما برای چه کسی دست می‌زنیم و هورا می‌کشیم؟ برای آن کسی که در زیر آن لینک، ظاهراً از شخصیت و یا جریانِ موردِ حمایت و علاقۀ ما دفاع کرد و بحثِ ادامه‌داری را آغاز نمود. یعنی همان فردی که خدمتِ بزرگی به باندهای جهل و جنایت حاکم بر ایران کرده است. اگر این موجود چنین کاری را نمی‌کرد، آن نوشته و یا گفته توجهی را جلب نمی‌نمود. باندهای تروریستی سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، این شگرد را بیشتر برای لینک‌گذارانی به‌کار می‌برند که در بین اپوزیسیون، شناخته شده و یا دارای اعتبار هستند.

دوستان عزیز، هر یک از طرح‌های‌ باندهای تروریستی سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات، مستلزم چند حرکت موازی است و مهمترین نقش را در این عرصه کسانی به عهده می گیرند که ما آنان را به چشم یک یار و آنهم یار وفادار می‌نگریم. آری، "از ماست که بر ماست".
مُبرم‌ترین لازمۀ جنبش، پالایش صفوفِ اپوزیسیون و جدا کردن سره از ناسره است.