برانداز یا اصلاح‌طلب؟
15.12.2021 - 07:50
*
بعضی می‌گویند به رهبری انتقاد می‌کنید و هیچ اتفاقی نمی‌افتد. حال آنکه این اتفاق افتاده است و من به‌دلیل نقد رهبری و سیاست‌هایش ۷سال زندانی شدم.
رهبری کار عاقلانه‌ای می‌کند که الان اجازه دستگیری من را نمی‌دهد و کاش به‌سمتی برویم که هیچ‌کس به‌خاطر عقیده‌اش زندان نباشد.
آقای محمودیان را در زندان نگه داشته‌اند و می‌گویند یک‌سال مجازات وی به‌دلیل امضای بیانیه ۷۷ نفر در محکومیت تیراندازی به معترضان در آبان ۹۸ است.
قرار بود همچنان‌که در نوفل‌لوشاتو وعده داده شده بود و سپس در قانون اساسی هم آمد، بی‌واهمه از عواقب بعدی صدر تا ذیل مملکت را نقد کرد.
ملت ایران باهوش‌تر از آن است که به‌خاطر سخن مثل منی ایمان و صبرشان را ازدست بدهد و بی‌دین شوند. این عملکرد حکومت است که مردم را به نقطه انفجار رسانده است.
حتی اگر امروز در جمهوری اسلامی انسداد تمام عیار هم حاکم بود که نیست، اشتباه زمان شاه را تکرار نمی‌کردیم. زیرا هرگز از انسداد سیاسی، براندازی حاکمیت مستقر به هرقیمتی درنمی‌آید.
من زیان‌های یک حکومت دیکتاتور سکولار را به‌مراتب از استبداد دینی کمتر می‌دانم و اگر بین این دو مخیر بشوم، حتما دیکتاتوری سکولار را انتخاب خواهم کرد.
اگر مثلا تا دوسال دیگر دولت رئیسی نتوانست مشکلات را حل بکند، حاضرید بگویید که رهبری در حذف اکثریت و یکدست‌کردن حکومت اشتباه کرد و باید جواب‌گوی ملت باشد؟
فقهای شورای نگهبان یا باید بی‌طرف باشند یا از همه جناح‌ها منصوب شوند. برای اینکه داور نمی‌تواند طرفدار یک تیم باشد.
بازجوها می‌گفتند: فلانی هم فساد اقتصادی دارد و هم در مقابل آقا می‌ایستد و آن دیگری فساد اقتصادی دارد، ولی تابع رهبری است. گفتم پس مشکل شما فساد نیست، کوتاه‌آمدن یا نیامدن مقابل رهبری است.
متاسفم که بگویم شاه برای دکتر مصدق دادگاه گذاشت، آیت‌الله خامنه‌ای برای مهندس موسوی نگذاشت. آن سلطنت مطلقه استبدادی بود و این جمهوری است.
می‌گویند حصر را غیرقانونی نخوانم زیرا تضعیف رهبری است.
فقط دادگاه صالحه در حدود قوانین و مقررات حق محروم ساختن شهروندان را از حقوق خود دارد.
دادگاه صالحی که اصل ۱۶۸ قانون اساسی برای جرایم سیاسی و مطبوعاتی تعریف کرده اولا باید علنی باشد، ثانیا با حضور هیأت منصفه تشکیل شود و ثالثا باید وکیل مدافع داشته باشد.
درمورد نامه مربوط به نهضت آزادی بحث است که دستخط آیت‌الله خمینی هست یا نیست. من معتقدم نباید رهبری چنین نامه‌ای می‌نوشت و با یک گروه سیاسی این‌گونه مواجه می‌شد.
مطالباتمان از آقای رئیسی را از سال آینده شروع خواهیم کرد.
اگر حمایت از نامزدی که شورای نگهبان بین تعداد محدودی تایید کرده، مسئولیت‌آفرین است (که هست)، آیا نصب یک نفر در طول ۳۰سال به‌عنوان رئیس صداوسیما برای رهبر مسئولیت نمی‌آفریند؟
در ایران نه فقط براساس مطالعات تئوریک و نظری، بلکه به تجربه نیز دریافته‌ایم که هروقت دمکراسی تضعیف می‌شود، سایر هویت‌ها مانند هویت‌های قومی، زبانی، استانی...پررنگ می‌شود.
دخالت سپاه در انتخابات و سیاست و اقتصاد موجب تضعیفش شده و او را درمقابل ملت قرار می‌دهد. سپاه باید همچون زمان جنگ به‌عنوان نیروی مسلح ملی و پشتوانه‌ای برای حفظ امنیت کشور مانند ارتش باقی بماند.
متاسفانه رهبری با امر توسعه بر سر مهر نیست.
هنوز فکر می‌کنند آنچه باعث اعتبار و عزت ایران در دنیا می‌شود سپاه قدس است، نه یک اقتصاد برتر که می‌تواند بخش نظامی را هم قدرتمند، به‌روز، مجهز و کارآمد بکند.
نقدکردن و پذیرش اشتباه، نه تنها نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه قوت است و نتیجه آن به‌نفع کشور خواهد بود.
رفتار رهبری از سال ۹۶ به بعد عوض شده است. نمونه‌اش انتخابات ۱۳۹۸ و ۱۴۰۰ است.
باید به رهبری بگوییم که این ملت زیربار مادام‌العمری قدرت و موروثی‌شدن آن نمی‌رود.
همانگونه که تازه مسلمانی به خود حق می‌دهد که به خلیفه دوم بگوید: اگر کج بروی با این شمشیر کج راستت می‌کنم، من هم به رهبر می‌گویم اگر کج بروی، با همین زبان و قلم راستت می‌کنم.
ایران مایملک تمام ایرانیان است. اگر همه یک‌صدا و منطقی و محکم صحبت کنیم، تردیدی ندارم که رهبری مجاب یا مجبور به اصلاح مواضع خود می‌شود.
*گفت‌وگوی انتقادی با در اتاق جدال داغ کلاب‌هاوس ۷/آذرماه/۱۴۰۰ (قسمت دوم).
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
کیانوش توکلی
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید