رفتن به محتوای اصلی

دکلمه شعر "با من و میهنم" از مجموعه شعر "ضمیر اول شخص مفرد" نش آفتاب . نروژ
16.12.2021 - 20:15

 

با من و میهنم

با من و میهنم چه رفته است ای ستاره از هنوز

با من و میهنم چه می رود ای ستاره از پارُ و از امسال و از مرگ

 

این هراس را  از من و میهنم فرو شوی

که خیر قدم هایش ارزانی گورهاست و گورستان ها

قبرهاست و کفن ها

بر من میهنم چه رفته است ای ستاره از هنوز

که این قحط ِ دیر ـ سال ِ دیرتر

دیریست گلو بر گمانم گرفته است

با من و میهنم چه رفته است

با من و میهنم چه می رود

که این ابلهان از بهار و دریا چه می دانند

و چه می دانند از شقایق ها

که هیهات مُردنشان در سر نیست 

ما شاهدان این همه زمستانیم

و این خواب بلند

آبستن ِ طفلی از سلاله ی طوفان است

و غم کهن

سینه نمی داند از کیست

می آید و در آن پهلو می گیرد

تو غمخوار بی خدشه ی شورها

کجای جنون را گرفته ای

که خواهش ِ رنج را لفظی شگفت به درمان دردمان آید

گریبان خدا و خرقه ی باد را ؟

این سرزمین ستاره خیز

خیزاب هیچ جنونی ویرانش نخواهد کرد

که ما و آن ها را طناب و دار و چرثقیل و درخت

ما و آن ها را تحمل درد و خون ِ جگر

و روییدن از خاک

خاک گلگون به مثابه ی دشتی از شقایق ها

 

با من و میهنم چه رفته است ای ستاره از هنوز

با من و میهنم چه می رود ای ستاره از پارُ و از امسال و از مرگ

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.