*

تیم اقتصادی که در حال حاضر از سوی ابراهیم رئیسی در دولت منصوب شده‌اند، نه تجربه کارشناسی دارند و نه تجربه مدیریتی آنچنانی را در کارنامه عملکرد این افراد شاهد هستیم. از همین رو، بروز چنین ناهماهنگی‌هایی، طبیعی بوده و اگر غیر از این اتفاق بیفتد، باید نسبت به مسئله شک کنیم.

در همه جای دنیا، سعی بر این است که از بهترین نیروی متخصص استفاده شود و این در حالی است که در دولت کنونی، همه مسئولین از وزرا و معاونین و مدیران کل گرفته تا استانداران و سایرین، جملگی افرادی بر سر کار آمده‌اند که نسبت به مسئولین قبل، اساسا قابل مقایسه نیستند.

به شخصه اصلا تصور نمی‌کردم که در جمهوری اسلامی تا این اندازه در انتصاب مسئولین، باندی عمل شود.

بررسی کنید که اصلا محسن رضایی، چگونه وارد دانشگاه شده و در چه رشته‌ای و چطور دکتری خود را اخذ کرده است. بنابراین، رضایی از بدیهی‎‌ترین مبانی اقتصادی کشور، اطلاعی نداشته و به عنوان نمونه، اساسا متوجه تبعات عدم پذیرش FATF نیست.

بزرگترین مشکلی که ما در اقتصاد ایران در حال حاضر با آن دست به گریبان هستیم، جهل و نادانی اقتصادی است.

مثلا شما، نهاوندیان، معاون پیشین اقتصادی رئیس جمهور را با فردی به مانند محسن رضایی مقایسه کنید؛ علم این دو اصلا قابل مقایسه نیست. ما افراد تراز اول داریم اما، متاسفانه سیستم در بکارگیری آن‌ها رغبتی نشان نمی‌دهد. با این همه به نظر من برای اظهار نظر درباره ابعاد عملکرد این افراد، هنوز زود است.

بر همین اساس هم بوده که متاسفانه شاهد هستیم که مثلا معاون اقتصادی رئیس جمهور، اعلام می‌کند که یارانه‌های نقدی از اول دیماه چندبرابر خواهد شد، وزیر اقتصاد موضع دیگری می‌گیرد و شاهد دیگر موضع از سوی معاون اول و نهایتا شخص رئیس دولت هستیم. این مسئله نشان می‌دهد که آقایان برای اعلام مواضع خود، حتی یک جلسه هم نگذاشته‌اند تا به یک تصمیم و موضع واحد برسند. مسئله‌ای که در درازمدت می‌تواند تبعات بسیار سنگین و منفی داشته باشد.

اگر مذاکرات وین به سرانجام نرسیده و شکست بخورد، مردم با تمام وجود تبعات آن را به دوش خواهند کشید. در همین چند روز قبل، تنها با شایعه بن بست در مذاکرات وین، دلار از ۲۷ هزارتومان، ظرف مدت یک هفته به بیش از ۳۰ هزارتومان رسید و این مسئله، نشان داده که متغیر سیاسی در اقتصاد ایران از اهمیت بالایی برخوردار است.

متاسفانه، امروز شاهد آن هستیم که به جز مشایی، بقایی و رحیمی، همه چهره‌های دولت احمدی‌نژاد به عرصه اداره کشور بازگشته‌ و همین آقایان امتحان خود را به سختی در کشور پس داده‌اند.

همین دولت احمدی‌نژاد ۵۹۵ میلیارددلار نفت در دوره خود فروخت و خروجی آن را در تورم ۴۰ درصدی و نرخ رشد منفی ۶٫۸درصد شاهد بودیم. بنابراین به اعتقاد من، یکی از بزرگترین اشتباهات رئیسی که تاریخ او را به این دلیل نخواهد بخشید، کنار گذاشتن چهره‌های نخبه از عرصه اداره کشور بوده است.

ما در همان جناح اصولگرا هم چهره‌های تحصیلکرده و نخبه زیاد داریم و اصلا نمی‌دانم که چرا رئیسی از این افراد کوتوله در اداره کشور استفاده کرده است. متاسفانه عرصه اداره کشور به فضایی قومی و قبیله‌ای بدل شده و تبعات آن را مردم باید تحمل کنند.

به نظر من، یکی از اصلی‌ترین عاملان وضعیت کنونی در اداره کشور، شخص احمد جنتی، رئیس شورای نگهبان بوده و باید پاسخگو باشد. نمی‌شود که ایشان، با حذف نخبگان و شایستگان از عرصه انتخابات در کشور انتخاب مردم را محدود کند و در عین حال، خود را یک فرد متشرع بداند.

تنها کاری که از دست من به عنوان یک شهروند ایرانی برمی‌آید، این است که از دبیر شورای نگهبان به خدا شکایت ببرم.

یکی از مشکلات اساسی در کشور ما به جهت حذف شایستگان و نخبگان کارآمد از عرصه اداره کشور، شورای نگهبان و عملکرد این نهاد است که هر روز نیز با بودجه بیشتری به فعالیت پرداخته و اعتبار آن از ۵میلیون تومان در سال ۶۵ به بیش از ۲۰۰هزارمیلیون‌تومان در سال ۱۴۰۰ رسیده است.

من که شخصا یک استاد بازنشسته هستم و اصلا برای حضور خودم در یک کسوت و مسئولیت حرف نمی‌زنم اما، ما انقلاب نکردیم که قبیله‌گرایی در کشور حاکم شده و افراد بیسواد به قدرت برسند.

من بسیاری از آقایان را می‌شناسم که در عمر خود، یک مدرسه را اداره نکرده‌اند و امروز در کسوت معاونت یک وزارتخانه حضور دارند. خب! طبیعی است که عملکرد چنین فردی مشعشع خواهد بود!

اگر چنین نشود، من به آن علمی که آموختم، مشکوک خواهم شد.

به عنوان نمونه به اعتقاد من، ضعیف‌ترین وزیر دولت روحانی، اسلامی بوده که همین فرد را به جای چهره نخبه برجسته‌ای چون، دکتر صالحی در سازمان انرژی اتمی منصوب کرده‌اند. صالحی، ضمن تسلط به زبان‌های عربی و انگلیسی و داشتن سابقه وزارت امورخارجه دانش‌آموخته دانشگاه معتبر و جهانی چون M.I.T آمریکا بوده و فردی به مانند اسلامی، انقدر دانش ندارد که اجازه بدهند از جلوی در این دانشگاه رد شود!

* اقتصاددان و استاد دانشگاه

برگرفته از گفتگو با امتداد