نکاتی چند از گوشه و کنار: اگر من دزدی میکردم، تا آخر همه دزدی میکردند و کشور میشد دزدخانه !...... همه بدنبال دزد و چون همه دزد بودیم ‏هیچ دزدی را محکوم نمیکردیم ...

ایا در این وضعیت نیستیم و وصف الحالمان نیست ؟و در واقع مصداق این شعر نیستیم ؟

«مکن در این چمنم سرزنش به خودروئی ... چنانکه پرورشم داده اند می رویم»

**امروز سالروز شهادت مرد بزرگیست که یک تنه جلوی فساد عوامل نظام وقت با شهامت تمام ایستاد و در دوره کوتاه صدارتش باعت پیشرفت و ترقی ایران شد و در این راه به شهادت رسید.

&&  یاد و نام امیر کبیر تا ابد جاویدان     اهمیت مقام تاریخی امیر به سه چیز است:

- نوآوری در راه نشر فرهنگ و صنعت جدید.

- پاسداری هویت ملی و استقلال سیاسی ایران در مقابله با تعرض غربی.

- اصلاحات سیاسی مملکتی و مبارزه با فساد اخلاقی مدنی.این همه را در کمتر از چهار سال انجام داد. ....&&     حکومت اغلب به کسانی همبسته است که قدرت اجرایی درون یک دولت را در اختیار دارند و به فعالیتهای آن سمت و سو می دهند.......در لیبرال دموکراسی ها احزاب سیاسی برای به دست گرفتن زمام امور دولت با یکدیگر رقابت می کنند....... به این معنا عمر حکومت ها محدود و موقت است، در حالیکه دولتهادوران طولانی تری مصدر کارند .

&&هرگونه افزايشي در خدمات دولتي به تورم میانجامد که با هدف دستیابی به تورم ۲۲ درصدی آقای رئیسی در تعارض است.درحال حاضر « به نقل از کتاب حقایق جهان » تورم حاصل عملکرد نظام بین ۱۸۳ کشور در ته جدول یکی مانده به ونزوئلا قرار دارد.یکی از ابزارهای سنجش دموکراسی در کشورها، نرخ تورم است. آیا تورم ۴۴ درصدی کنونی دموکراسی را زیر سئوال نمیبرد؟هدف ۲۲ درصد در صورت تحقق فقط تورم کشور ما را با هفت رتبه افزایش بعداز  تورم زیمباووه قرار خواهد داد.

هدف گذاری تورم ۲۲ درصدی فاجعه بشمار می رود، اما قطعا” سیاستگذاری های غیر منطقی که همواره با آزمون و خطا همراه بوده از جمله افزایش قیمت حامل های انرژی و حذف ارز ترجیحی، به تعمیق بیشتر فاجعه خواهد انجامید.

دولت بايد سعي كند کسری بودجه خود را از طريق : فروش اموال دولتي كه عمدتا فراتر از ارزش واقعی ارزیابی میشوند، فروش سهام دولتی، استفاد از سیاستهای پولی نظیر تغییر در نرخ سپرده های قانونی، اجرای عملیات بازار باز، فروش سهام دولتی، فروش اوراق بدهی و همچنین در بخش سیاستهای مالی: صرفه جوئی در مصارف بودجه، کاهش هزینه های مسرفانه دولت و نهادها با ماهیت حقوقی غیردولتی دارای ردیف در بودجه تامين كند.

از سوي ديگر دولت بايد مناسبات خارجي را سامان بخشد و با جهان بين الملل روابط دیپلوماتیک دوستانه برقرار نماید  تا با رفع تحریمها به زنجیره اقتصادی و بانکی جهان پیوسته و بتوانیم ذخاير بلوکه شده خود را آزاد و حتی به جذب سرمایه های مستقیم خارجی و تکنولوژی های مدرن و روزآمد جهان نائل شویم تا با نگاه توسعه گرا به تقویت صنایع و ایجاد اشتغال به رشد اقتصادی دورقمی نظیر چند کشور با اقتصادهای نوظهور! دست یابیم.(

** و بالاخره : فائزه نایب رئیس گروه کارگزاران و پیشگام حرکت زنان بعد از سلطه روحانیون می‌گوید:

عده‌ای در پشت‌پرده رئیسی را «اداره می‌کنند و بر تصمیم‌گیری او تاثیر می‌گذارند

در بدنه دولت هم همین‌طور است استانداری‌ها و فرمانداری‌ها همه دارند نظامی می‌شوند

رئیسی فاقد سابقه اجرایی - در کارزار انتخاباتی خود مدعی شد که «هفت هزار» صفحه برنامه برای بهبود وضعیت کشور دارد؛ تاکنون هیچ برنامه‌ مورد قبول کارشناسان اقتصادی ارائه نداده

میگوید: افراد و بخش‌هایی در ایران از ترامپ خطرناک‌تر هستند و تحلیل‌ها در مورد این‌که رئیسی گزینه رهبراست، «پوست خربزه‌ای» بود که «زیر پای» او انداخته شد: «اطرافیان رئیس‌جمهوری می‌دانند مشکلات مملکت مدام افزایش پیدا ‌می‌کند. معمولا هم همه کاسه و کوزه‌ها سر رئیس‌جمهوری می‌شکند.

به گفته وی، «ما الان خودمان از اسرائیل،  آمریکا، رژیم پهلوی و هر جریانی  که بطول سالها محکومشان کرده ایم ، خطاکارتریم»  «بلاهایی که سر مردم اورده و می‌آوریم، هیچ کدام از آن‌ها نیاورده‌اند !»هاشمی همچنین گفت: آمار کشته‌های سوریه را در نظر بگیرید حدود  ۵۰۰ هزار نفر  «ما در این قضیه نقش داشتیم»، یا یمن که هفت سال گرفتار جنگ داخلی میباشد ، که «باز در این قضیه نقش داشتیم و ما مسلمان‌کشی راه انداختیم / اگر کشته‌های فلسطینی به دست اسرائیلی‌ها را حساب کنیم، بعید به نظر می‌رسد به صد هزار نفر برسد؛ یعنی «رژیم مدعی حاکم بر ما بیشتر از اسرائیل مسلمان‌کشی کرده»

این بانوی آزرده از عملکردها (در سالگرد فوت پدرش ) بی مهابا میگوید: تعیین مخبر به‌ عنوان معاون اول و اینکه فرماندهی امور اقتصادی به او سپرده شده - مشابه دیگر انتصابات غلط بوده، فردی که  تمام سوابقش در ستاد اجرایی و به دنبال مصادره اموال مردم بوده ، چگونه می‌تواند خصوصی‌سازی را بفهمد و تقویت کند؟

وی میگوید «جمله‌ای شنیدیم که باید سختی را تحمل کرد:  بله،  به شرط این‌که بدانیم قرار است به چی برسیم؟ ‌به آزادی؟ به اقتصاد درست؟ به عدالت؟ به توسعه‌یافتگی ،ارزشهای انسانی و....؟»

او با «بی‌عقل» و «طالبانی» خواندن سیاست‌های حکومت و نظام گفت: اگر مدیریت درست داشتیم، کار به تحریم نمی‌کشید   که بر خلاف عملکرد بیت در دوران روحانی و کارشکنی های دولت موازی ، امروز با حیله گری های نماینده دولت مکار روسیه در پی احیای راه رفته گذشتگان باشیم .بنابراین شواهد و کارنامه ، بصراحت میتوان گفت  دشمن ما، خودمانیم.....                                   ایا با اینهمه صراحت آنهم از درون ! نباید دنبال پرتقال فروش رفت  ؟!