اما واقعیت چیز دیگری است. چرا که فقط در سال ۹۹ که تورم ۴۴ درصد کمتر از سال ۱۴۰۰ بوده است. بیش از یک میلیون زن در ایران شغل خود را از دست دادند.

بنابر اطلاعات مرکز آمار ایران نرخ مشارکت اقتصادی زنان در سال ۸۴ نزدیک به ۱۷ درصد بود. این مشارکت تا سال ۹۸ در نزدیکی ۱۷ درصد نوسان داشت. مشارکت اقتصادی زنان در سال ۹۹ به کمتر از ۱۴ درصد رسید. به عبارتی در سال ۹۹ از جمعیت ۳۱ میلیونی زنان بالای ۱۵ سال کمی بیش از ۳.۵ میلیون نفر شاغل هستند. این درحالی است که نرخ مشارکت اقتصادی زنان در جهان ۴۷.۳ درصد است.

افزایش آمار بیکاری زنان تا مرز یک میلیون زن در سال ۹۹

در سال ۹۹ بر اساس آمارهای رسمی ۱۵.۳ درصد زنان یعنی نزدیک به یک میلیون زن شغل خود را از دست دادند. در حالیکه این آمار در مردان کمتر از ۲ درصد است. یعنی نرخ بیکاری زنان طی یک‌سال ۸ برابر بیشتر از مردان بوده است. آمار میانگین نرخ بیکاری زنان در جهان نزدیک به ۵.۵ درصد بوده است. با ملاحظه آمار فوق مشاهده می‌شود که نرخ افزایش بیکاری زنان در ایران ۳ برابر میانگین جهانی بوده است.

مطابق با آمار منتشره مرکز آمار ایران، در سال ۹۹ سهم «جمعیت بیکار» فارغ‌التحصیل آموزش عالی از کل بیکاران، ۳۸.۹ درصد بوده است که سهم زنان در این بین با افزایش ۲.۹ درصدی به ۷۰.۴ درصد رسیده است.

براساس داده‌های سازمان بین‌المللی کار، ایران از کشورهایی است که بیشترین شکاف میان حضور زنان و مردان در بازار کار وجود دارد.

در این گزارش اعلام شده، در سال ۲۰۱۷ میلادی نرخ مشارکت اقتصادی برای مردان در ایران، ۷۱.۴ درصد و برای زنان کمتر از ۱۷ درصد بوده است. نرخ مشارکـت اقتصادی زنان در افغانستان، پاکستان، آذربایجان و ترکیه بهتر از ایران است.

• مشکلات زنان کارگر بدلیل نبود قوانین حمایتی در کار
• بیش از ۱۵ درصد زنان شاغل در سال ۹۹ بیکار شده‌اند