بنده در گذشته به کرات در مورد همسویی تاکتیکی و استراتژیکی تلویزیون کانال یک با سیاست های جمهوری اسلامی هشدار داده ام و حتی در طی سالها در برنامه های خود کانال یک شرکت کرده و با مدیر کانال در این مورد بحث و جدل کرده ام. آنچه که برای بسیاری از هموطنان قابل هضم نیست این است که مدیر این شبکه جناب آقای شهرام همایون همواره از تلویزیون های دیگر مثل بی بی سی و ایران اینترنشنال و رادیو فردا و من و تو و صدای آمریکا و غیره بدون وقفه انتقاد می کند و آنها را متهم به کارهایی می کند که خودش شب و روز با دعوت از طرفداران رژیم (از اصلاح طلب گرفته تا گندم نمای جو فروش) در تلویزیون خود, دقیقا همان کار را می کند. در صورتی که تلویزیون های دیگر هرگز رسالت خود را "براندازی رژیم" تعریف نکرده اند. اما تلویزیون کانال یک ادعا می کند تنها رسانه برانداز در سپهر رسانه های خارج از کشور است. این ادعا با عملکرد این رسانه هیچگونه همخوانی ندارد.  

صاحب مدیر تلویزیون کانال یک از بقیه رسانه ها به دلیل حضور مماشات گران و توجیه گران سیاست های رژیم انتقاد کرده است و مکررا می کند. اما اکنون دست به دامان دقیقا همان افراد طرفدار رژیم شده است و به آنها برنامه و تریبون تبلیغاتی می دهد. که باید گفت یا جل الخالق!. ایشان همیشه از این عملکرد خود در یک تلویزیون به اصطلاح برانداز تحت بهانه "آزادی بیان" دفاع می کند. اما معلوم نیست چرا بقیه رسانه های "رقیب" را دقیقا به خاطری همان کاری که خودش روزانه انجام می دهد محکوم می کند؟ باید پرسید "رطب خورده چون منع رطب چون کند؟" یا شاید آدم قوزی، قوز خودش را نمی بیند. یا به عبارتی "خار را در چشم دیگران می بیند و شاه تیر را در چشم خود نمی بیند".

تلویزیون کانال یک هدفمندانه به سه گروه برنامه و پلاتفرم می دهد:

١ ـ آدم های گنده گو, دروغگو و متقلب که باعث آبرو ریزی و بی اعتباری اپوزیسیون می شوند. کسانی که مثل مسئولین نظام با تقلب برای خود القاب و مدرک جعل می کنند یا از متوهمین "قرص خورهایی" که از امثال اکبر خوشکوشک ها در کلاب هاوس تعریف و تمجید می کنند. اعتبارزدایی خطرناک اما هدفمندانه از اپوزیسیون برونمرزی سیاست عاجل رژیم است که توسط کانال یک بصورت هوشمندانه ای ترویج می شود.

٢ ـ طرفداران رژیم از داخل کشور. در شرایطی که زنان و دختران و مردان به خاطر یک اعتراض ساده به سالها زندان محکوم شده اند, میهمان های داخل کشور هر شب به راحتی و آسانی و آزادی وصل می شوند (آن هم با اینترنت سرعت بالا) و بی محابا و ترس سالهاست که در این تلویزیون مثلا مخالف جمهوری اسلامی هستند؟ عجب!

۳ ـ افرادی که خود را ایرانگرا (در حقیقت جمهوری اسلامی گرا) معرفی می کنند و مشغول به وجود آوردن اتحاد و ائتلاف های وسیع هستند تا بگویند اپوزیسیون برانداز خارج از کشور شکست خورده و جایگاهی بین مردم ایران ندارند, و باید از "داخل" و "رهبران" و مبارزان داخل حمایت کرد. این یک "ترند" (گرایش یا روند سیاسی) جدیدی است که با قدرت و پشتیبانی زیاد در خارج از کشور آغاز شده است و حداقل تعدادی از آنها (حتی برخی از دوستان محترم قدیمی بنده) با نگارنده نیز تماس گرفتند. اما گفتم: نـــــــه! هــــرگـــز!. پلاتفرم و ماوای تبلیغاتی اکثر اینها  اکنون تلویزیون کانال یک شده است ؛ که باید گفت اسفاء و دریغا!

جالب اینجاست که تلویزیون کانال یک مدعی می شود: "دست های مشکوک در اپوزیسیون چگونه فعالیت می کنند؟". باید گفت که نگاهی به آینه بینداز تا جواب این سوال را بیابی. نه اینکه با نمایندگان سه طیف بالا به قول معروف: " خود گویی و خود خندی، عجب مرد هنرمندی!"

شخص جناب آقای شهرام همایون نسبت به شخص بنده لطف و محبت فراوان داشته اند, و همیشه با بزرگواری و مهربانی, علیرغم انتقادات تند بنده, مرا دعوت می کنند. در صورتی که رسانه های دیگر هرگز چنین برخوردی ندارند. لذا باید تاکید کنم موضوع اصلا شخصی نیست. زیرا مسئله آزادی مملکت یک مسئله شخصی یا منفعت خصوصی برای بنده هرگز نبوده و نیست.

چرا اینگونه افراد گنده گو و متوهم و متقلب و طرفدار رژیم هر شب در تلویزیون کانال یک هستند, بعقیده من مشخص است. زیرا در زبان فارس ضرب المثل های فراوانی است که می گوید: رودخونه دریا رو پیدا میکنه،آب گندیده گودال رو؛   کبوتر با کبوتر باز با باز، کند هم جنس با هم جنس پرواز.

من آنچه شرط بلاغ است با تو می گویم تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.

عبدالستار دوشوکی

مرکز مطالعات بلوچستان ـ لندن

پنج شنبه ١٩ اسفند ١٤٠٠