ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پوتین اخیرا در یک مصاحبه داخلی مجددا گفته است، روسیه در ۱۲ قرن پیش در کیف زاده شد و «حکومت روس کیف» برآمد دولتی روسها بود و کیف روسی ترین شهر روس ها بوده است. او گفته است، آنچه باعث جداسری و سپس تشکیل جمهوری اوکراین شده است سیاست نادرست ولادیمیر ایلیچ لنین بوده است. لنین با تشویق ملتها و اقوام به جداسری زیر عنوان تعیین سرنوشت، اوکراین را نیز به جدایی از روسیه تشویق کرد. پس از جدایی اوکراین و تشکیل جمهوری اوکراین لنین فورا از آن استقبال کرد. در بحثی در تلویزیون سوئد این موضوع منعکس شد، بدون آن که در بارۀ آن داوری بشود. رابرت سرویس در وال استریت ژورنال مینویسد:

«پوتین نه یک کمونیست بلکه یک ضد کمونیست است. پوتین دوره اتحاد جماهیر شوروی را به مثابه «یک گسست» در مسیر عظمتی قلمداد می‌کند که روسیه باید طی می‌کرد. پوتین به روسیه ابدی معتقد است و لنین را به دلیل جلوگیری از گسترش روسیه مورد تمسخر قرار داده و از او نفرت دارد. در حالی که ممکن است پوتین گاهی نظرات خوشایندی را در مورد استالین بیان کند، اما هرگز نکته مثبتی را در مورد لنین نگفته است. از نظر پوتین، لنین در سال ۱۹۲۲ میلادی زمانی که قانون اساسی اتحاد جماهیر شوروی فدراسیونی متشکل از جمهوری‌ها با مرز‌های خود را در داخل اتحاد جماهیر شوروی تنظیم کرد مرتکب گناه اولیه شد. از دید پوتین این امر باعث شد که اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی به کشور‌های مستقل جداگانه تجزیه شود. پوتین همانند استالین که بر سر این ترتیبات قانونی با لنین اختلاف نظر داشت همواره مایل بوده همه این جمهوری‌ها در روسیه بزرگ ادغام شوند و مسکو هدایت‌گر آن جمهوری‌ها باشد» ایران امروز

یکی از درخشان ترین کارهای لنین که در کل تاریخ بی مانند است برخورد بسیار آزاداندیشانه و باسخاوت با حقوق ملتها و اقوام بوده است. لنین در این زمینه آنچنان رادیکال بود که امروز اکثر چپ ها جرات پایبندی به نظریه تعیین سرنوشت خلقها توسط لنین را ندارند. در اعلامیه‌ای که در ۱۴ دسامبر ۱۹۱۷ به امضای لنین صادر شده بود؛ عهدنامه نهانی اوت سال ۱۹۰۷ انگلستان و روسیه دایر بر تقسیم ایران به دو منطقه نفوذ و ضمائم محرمانه آن لغو شد و تاکید گردید که هرگونه قراردادی که با استقلال، حاکمیت ملی، تمامیت ارضی و آزادی ایرانیان مغایرت داشته و آن را محدود کند از این لحظه بی اثر و کان لم یکن است. لنین در اعلامیه‌ای که خطاب به مسلمانان روسیه و مشرق زمین منتشر کرد گفت «...ما اعلام می‌کنیم که عهدنامه سری راجع به تقسیم ایران محو و پاره گردید و همین که عملیات جنگی خاتمه یابد ارتش روسیه از ایران خارج می‌شود و حق تعیین سرنوشت ایران به دست ایرانیان تامین خواهد بود.»

با اعلام آزادی و استقلال ملتها و کشورهای زیر سلطه و نفوذ روسیه تزاری، کم کم کشورهایی چون ازبکستان، تاجیکستان، قرقیزستان، ترکمنستان، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان، فنلاند، لتونی، استونی، لیتوانی، لهستان، بلاروس و اوکراین اعلام استقلال کردند و جمهوری های مستقل خود را تشکیل دادند. متاسفانه پس از لنین، خاصه در دوره استالین، همه این جمهوری ها به شمول جمهوری روسیه، در چارچوب یک سیستم دیکتاتوری سرکوبگر اسیر شدند و نتوانستند از استقلال خود برای پی ریزی دموکراسی بهره بگیرند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، این جمهوری ها راه های متفاوتی را در پیش گرفتند، برخی مثل آذربایجان و ازبکستان اسیر نظامهای دیکتاتوری شدند و برخی مانند جمهوری های بالتیک و اخیرا اوکراین راه دموکراسی را انتخاب کردند. سخن آقای پوتین در مورد اوکراین به لحاظ تاریخی عناصری از واقعیت را دارد، اما ادعای ایشان در اوکراین و جنگ ایشان با اوکراین جز تجاوز خشن به حقوق یک جمهوری مستقل نیست. سیر تاریخی یک کشور نمی تواند مبنایی برای ادعاهای سرزمینی در دیگر کشورها باشد. اگر چنین باشد سراسر جهان باید پر از جنگ گردد، چرا که اغلب کشورها دارای مسایل مشابهی هستند. جنگ روسیه در اوکراین باعث جدایی و حتی دشمنی بیشتر دو کشور خواهد شد. آقای پوتین در طی این دو هفته مدام بازوی اتمی خود را به نمایش گذاشته است. اما همه میدانند که بمب هسته ای مثل بومرانگ، پس از پرتاب به سوی پرتاب کننده برمیگردد. اینها تهدید هایی است که فقط جنون میتواند آنها را عملی کند. اگر کسی نداند که هر تهاجم هسته ای به یک قدرت هسته ای تهاجم هسته ای به کشور خویش نیز هست چیزی از سیاست نمی داند. تهدید هسته ای از سوی هر دولتی به خودی خود یک حرکت شرورانه بر ضد حقوق بشر و امنیت جهانی است. تهدید با جنگ افزار کشتار جمعی باید ممنوع شود و خود یک جرم علیه بشریت تلقی گردد.

پیروزی اصلی پیروزی بر قلب و قضاوت مردم است. در این عرصه، زلنسکی و نیروی ایستاده و مدافع اوکراین، تا اینجا برنده نبرد و آقای پوتین و همراهان وی بازنده آن هستند. بومرانگی که آقای پوتین پرتاب کرد بسوی مردم روسیه کمانه کرده است. پیامد شوم این جنگ بسیار وسیع و گریبانگیر همه جهانیان است. این جنگ جهان را به تجهیز جنگی برانگیخته است. اسلحه را به گرانترین و مهم ترین کالای روز جهان بدل کرده است. زندگی مردم را سخت تر و بهای کالاهای ضروری را افزوده است. امروز هیچ معلوم نیست جهان پس از جنگ اوکراین و تهدید شدید اتمی و تحریم نابود کنند اقتصادی به کجا خواهد رفت. آیا روسیه بزرگ و زیبا میتواند بیدار شود و این جنگ را پایان دهد و سهم خود را در بازگرداندن جهان به شرایط آرامتر پیش از آن ایفا کند؟ آرزوی همه صلح خواهان جهان این است.