رفتن به محتوای اصلی

برای آزرآبادگان
03.09.2012 - 20:28

آنجا که گم میشوند

فریاد کودکان زیر آوارها

اشک های زندگی

شانه های عدالت خدا را میجویند

آنجا که دست های محبت

به صف ایستاده اند

تا پاسخ دهند

خشم خدا را با مهربانی!

 

گریه کن، عدالت

گریه کن، آزادی

گریه کن، آزرآبادگان

زیر خنده های سیاه آنان که

خدایشان

تنها نظاره گر است!

 

و آنجا که زندگی تباه میشود

عشق،

هوای تازه را

بوسه میزند

بر گونه های به آوار نشسته و خاک گرفته

و انسانیت

بار دیگر

زمزمه میکند

رمز مهربانی را در چمشهای مردمان......

 

ی. صفایی

یکم سپتامبر 2012

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.