ویژه ایران گلوبال

استقلال کردستان به عنوان یک مسئله ی سیاسی، و گامی مثبت، هیچ مشکلی از دموکراسی، عدالت اجتماعی و تبعیض بر خواسته از فرهنگ سنتی ( مورد زنان) ، را حل نخواهد کرد. جامعه ی کردستان یک جامعه ی « نیمه روستایی با سرمایه داری رشد نیافته ا ست» و با استقلال سیاسی مشکلات داخلی تشدید خواهد شد. رشد سرمایه داری تضاد طبقاتی را شدت خواهد بخشید. از این روی « دموکراسی و عدالت اجتماعی و عدم تبعیض» به آرزوهای بیشتر برباد رفته تبدیل خواهند شد. همچنان که شده. ولی بهر حال ...

ایران همانند انباری از خشم، نفرت، اعتراض و انزجار لشکریان گرسنگان، بیکاران، مال باختگان و زندگی باختگان نسبت به حکومت اسلامی است. پرسش این است که این خشم کی و در کجا شعله ور می شود؟ آیا بحران کنونی بالائی ها و اعتراضات گسترده مال باختگان، آستانه یک انفجار ملی علیه حکومت اسلامی می باشد؟
آیا یک حادثه کوچک بهانه انفجار ملی میشود، یا همین اعتراضات موضعی در تداوم خود به جنبش همگانی ارتقاء می یابد؟

حکومت اسلامی در ایران، تعادل سیاسی خود را از دست داده و اظهارات سران حکومت گویای آشفتگی ها و سردرگمی های نظام است. خامنه ای در جریان انتصابات رئیس دولت بی اختیار، دریافت که جامعه ایرانی از هر روزنه گشایش فضای باز سیاسی برای خروج از زیر بار حکومت اسلامی سود می جوید.

ماه رمضان، ماه تشدید سرکوب آئینی، فرهنگی و دینی اسلامگرایان در ایران است. از اینرو پرداختن به یکی دیگر از جلوه های نقض حقوق بشر در ایران و تداوم تهاجم دینی، فرهنگی و سیاسی 1400 ساله به جامعه ایرانی، از منظر روشنگری، سازماندهی مقاومت ملی و به چالش کشیدن سیاسی - ایدئولوژیک نظام ناقض حقوق شهروند ایرانی، بسیار اهمیت دارد.

رژیم جمهوری اسلامی، تنها خواهان حضور فیزیکی ایرانیان در حوزه های رأی گیری و سود بردن از این صحنه برای تأمین اقتدار داخلی و بین المللی برای خویش است. برای رژیم مهم نیست که رأی دهنده چه چیزی روی برگه ی رأی بنویسد. همینقدر که شهروند پای صندوق بیاید، خواست حکومت را برآورده کرده است....خالی یا خلوت گذاردن حوزه های "انتخابات" نمایشی رژیم، ضربه ای مرگبار بر اقتدار رژیم خواهد بود، که به همان اندازه که روحیه ی پشتیبانان رژیم را در هم خواهد شکست، بر جسارت و اعتماد به نفس مردم ناراضی و خشمگین خواهد افزود

در آستانه نوروز مردمان فلات ایران ایستاده ایم. باشندگان ایران هنگامی سال نو را آغاز می کنند که زمزمه های واژگونی این نظم کهنه، پیشاقرون وسطائی و انسان ستیزانه از سراسر میهن بگوش میرسد. اما انچه راه واژگونی حکومت اسلامی را تیره و تار کرده، همانا سرنوشت ایران در فردای واژگونی حکومت اسلامی است.

تجربه انقلاب بهمن بما آموخت؛ که پیکار برای برچیدن استبداد حقانیت انسانی، اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و تاریخی دارد، اما باید در هر گامی که بر می داریم، نسبت به پرنسیب های یک جنبش انسانمدارانه، آزادیخواهانه و ایران محورانه کاملن حساس و هوشیار باشیم.
اعتراضات حق زندگی در خوزستان، مسئله ایران و جامعه ایرانی می باشد که شایسته است که نه تنها مورد حمایت آگاهانه و هدفمند قرار گیرد، بلکه به جنبشی سراسری علیه موجودیت حکومت اسلامی ارتقاء یابد.